Υπουργός ή νταραβεριτζής;

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να το ομολογήσουμε και να το αναγνωρίσουμε. Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι για τον Γεώργιο Βασιλειάδη ιδιαίτερα δύσκολο. Επίπονο. Βασανιστικό. Από τη μία, είναι συγκλονισμένος, συντετριμμένος θα λέγαμε, από το γεγονός της επερχόμενης διάλυσης του ελληνικού μπάσκετ.

Κάτι σαν τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας. Πριν θυμώσει ο Βεζούβιος κι αρχίσει να ξερνάει τη λάβα σαν πυρωμένο σίδερο. Περίλυπος εστίν η ψυχή του έως θανάτου. Να βλέπει αυτόν τον άφρονα γέροντα, τον Γεώργιο Βασιλακόπουλο, να βάζει φωτιά στο ελληνικό μπάσκετ και να επιχαίρει ως άλλος Νέρωνας πάνω στα αποκαΐδια. Στη στάχτη και στην μπούρμπερη. Έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που τίποτα δεν πάει κάτω. Σε τέτοια κατάσταση, που του έχει κοπεί η όρεξη.

Αυτός, που εξαφάνιζε τις μακαρονάδες, στο πιτς φυτίλι, δε βάζει μπουκιά στο στόμα του. Με τι όρεξη να κάτσει στο τραπέζι, όταν αργοσβήνει ο φάρος του ελληνικού αθλητισμού; ΑΠΟ τη άλλη, έχει να διαχειριστεί το μείζον θέμα του τελικού. Η ευθύνη στις πλάτες του βαριά. Ασήκωτη. Να τον κάνει με κόσμο; Ή άνευ; Κι αν το κάνει με κόσμο, με πόσο κόσμο; Με 35.000 όπως και πέρυσι; Ή με 25.0000;

Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Τι να κάνει; Να το στρίψει κορώνα-γράμματα; Να το παίξει μονά-ζυγά; Σε ποιο από τα γλυκά θα κάτσει η μύγα; Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Όταν έχεις συναίσθηση ευθύνης δηλαδή. Για τη σωματική ακεραιότητα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Οι φίλοι του πάντως έχουνε να το λένε. «Δεν πετάει την μπάλα στην εξέδρα ο Γιώργος. Δεν είναι απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Δε νίπτει τας χείρας τους. Δε φοβάται το πολιτικό κόστος. Δε διστάζει. Πάνω απ’ όλα για το Γιώργο είναι η πατρίδα. Να είσθε βέβαιοι, ότι ο σύντροφος Γιώργος, με το αίσθημα ευθύνης που τον διακατέχει, θα πράξει το σωστό. Η απόφαση που θα πάρει θα είναι η πρέπουσα».

ΤΙ σταυρό κουβαλάει αυτός ο άνθρωπος; Λες κι ο Πλούταρχος το έχει πει γι αυτόν το τραγούδι. Όλα έχουνε πέσει απάνω του. Κι αυτός αγωνίζεται με νύχια και με δόντια. Μόνος εναντίον όλων. Να σώσει το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Από τη μανία των χούλιγκαν. Από τους «κακομαθημένους παράγοντες», όπως δε δίστασε να τους χαρακτηρίσει. Από το δεινόσαυρο Βασιλακόπουλο. Αυτό το Σαββατοκύριακο του Βασιλειάδη, είναι ολόκληρη η ζωή άλλων ανθρώπων.

Μέχρι να ξημερώσει η Δευτέρα και να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Τη σωστή απόφαση. Όποια και να είναι αυτή. Αφού θα την πάρει ο Βασιλειάδης θα είναι σωστή. Ήρθε η ώρα όμως να μιλήσουμε σοβαρά. Έχεις έναν τύπο, που περιφέρεται ασκόπως. Δεξιά κι αριστερά. Ανακατεύεται εκεί που δεν τον σπέρνουνε. Να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το μπάσκετ. Ανώνυμες εταιρίες είναι οι ομάδες. Ούτε για ευαγή ιδρύματα πρόκειται ούτε, για φιλανθρωπικές οργανώσεις.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ο όποιος Ολυμπιακός ότι αν δεν γίνει αυτό κι αυτό με τη διαιτησία, εγώ δεν παίζω. Δικαίωμά του. Και δικαίωμα της διοργανώτριας αρχής, να πάρει όποια απόφαση γουστάρει. Δικαίωμα του Ολυμπιακού, να πει φεύγω και πάω να παίξω στην Αδριατική Λίγκα. Εσένα σαν Βασιλειάδη, τι σε κόφτει; Από που κι ως που μπερδεύεσαι; Είσαι διαιτητής να μπεις στη μέση και να χωρίσεις τον Γιαννακόπουλο με τους Αγγελοπουλαίους; Ιδιωτικές είναι οι διαφορές που έχουνε. Έχει καμιά δουλειά το κράτος να ανακατεύεται; Είσαι διαμεσολαβητής του ΟΗΕ; Είσαι κυανόκρανος; Υπάρχει Ομοσπονδία Μπάσκετ.

Υπάρχει η διοργανώτρια αρχή, ο ΕΣΑΚΕ. Υπάρχουν Νόμοι και Κανονισμοί. Υπάρχουν αθλητικά και πολιτικά δικαστήρια να λύνουν τις διαφορές. Εσύ, τι παριστάνεις; Ζήτησε κανείς τη διαμεσολάβησή σου; Φώναξε κανείς «βοήθεια» κι έτρεξες να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου;

Τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε. ΚΑΙ με ποιά προσόντα εδώ που τα λέμε; Τον κόβεις το Βασιλειάδη για αποτελεσματικό; Τελειώνει το πρωτάθλημα και η τροπολογία για την αναδιάρθρωση ακόμα δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή. Βαλσαμωμένο πουλί να του δώσεις. θα πετάξει και θα του φύγει. Οι αρμοδιότητες του εν λόγω Βασιλειάδη είναι συγκεκριμένες. Δεν είναι ούτε υπουργός ποδοσφαίρου, ούτε υπουργός μπάσκετ. Κάνε εσύ ζάφτι όμως κάτι τέτοιους τύπους. Με τίποτα.

Δεν πρόκειται λοιπόν περί υπουργού. Περί νταραβεριτζή πρόκειται. Και σας το κάνω πενηνταράκια. Ανήμερα της γιορτής του, στις 26 Οκτωβρίου, ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ εκφράζει τον προβληματισμό του στους ρεπόρτερς: «ψάχνουμε να βρούμε τρόπο να μεταφερθούν τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ στο γήπεδο». Στις 7 Μαρτίου περνάει ο νόμος Βασιλειάδη στη Βουλή.

Με διάταξη που επιτρέπει στις ΠΑΕ να χρηματοδοτούν την ανέγερση γηπέδων. Είναι δουλειά υπουργού αυτή, η δουλειά νταραβεριτζή;

Στη μουσική επιλογή, Jorge Cafrune-No soy de aqui ni soy de alla

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…