Και ο Ερνέστο Βαλβέρδε… εγκληματίας ήταν

Δεδομένο εδώ και μερικά 24ώρα. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι για δεύτερη σεζόν πρωταθλητής Ισπανίας. Μόλις ο έβδομος προπονητής στην ιστορία της Μπαρτσελόνα που φτάνει σε ένα τέτοιο –back to back- κατόρθωμα. Σε μια καταμέτρηση βεβαίως που ακόμη δεν ολοκληρώθηκε καθώς ο καλός μας Τσινγκούρι, πάει για… όλα. Θυμίζουμε πως βρίσκεται ήδη στον τελικό κυπέλλου (25/5 κόντρα στη Βαλένθια) και φυσικά ότι μετρά αντίστροφα για τον αποψινό πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Λίβερπουλ. Η δική του Μπάρτσα πάει να κάνει ότι εκείνη του Λουίς Ενρίκε το 2014-15. Ότι έκανε η Μπάρτσα του Πεπ το 2008-09. Και μόνο να σκεφτεί κανείς τα κυβικά της σύγκρισης, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της επιτυχίας ενός προπονητή που ήμασταν τυχεροί που μια παράξενη μοίρα τον έβγαλε κάποια στιγμή στον δρόμο για την Ελλάδα.

Και όταν χαίρεται ο Ερνέστο; Χαίρεται και ο Ολυμπιακός για έναν πραγματικό δικό του άνθρωπο. Για έναν «πρέσβη» των Ερυθρόλευκων που σε κάθε ευκαιρία μιλά για την ελληνική εμπειρία του με τα πιο όμορφα λόγια. Αγάπησε ο Ερνέστο τα μέρη μας και το ποδόσφαιρο μας, περισσότερο από ότι το αγάπησαν πολλοί Έλληνες. Φύλαξε εδώ κάποιες από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της ζωής του. Και κάποιους φίλους από εκείνους που σημαδεύονται με την ένδειξη «για πάντα». Παράλληλα όμως εδώ έφτιαξε ξανά και την καριέρα του. Στη δεύτερη φορά του στο λιμάνι. Όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατάφερε να τον πείσει να ξαναφορέσει την κόκκινη φόρμα. Είχε απολυθεί από την Βιγιαρεάλ. Έδινε την εντύπωση πως είχε «κλείσει» έναν κύκλο. Ο επόμενος που άνοιξε έμελλε και να τον απογειώσει. Εκεί που του άξιζε.

Μέσα από τον Ολυμπιακό, και τα μικρά θαύματα του Τσάμπιονς Λιγκ στη σεζόν 2011-12 όταν οι Πειραιώτες νίκησαν διαδοχικά τη Μαρσέιγ (εκτός έδρας), τη Ντόρτμουντ του Γιούργκεν Κλοπ και την Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ ο Τσινγκούρι ξαναμπήκε για τα καλά στην κουβέντα της Ισπανίας. Στο Μπιλμπάο τον αγαπούσαν. Έψαχναν μια ευκαιρία να τον καλέσουν. Τη βρήκαν όταν ο Βαλβέρδε άφησε τη Βαλένθια στο τέλος της σεζόν 2012-13, και ο Μπιέλσα την Χώρα των Βάσκων. Αν ο Τσινγκούρι δεν είχε γυρίσει στον Ολυμπιακό, δεν θα του είχε προκύψει η Βαλένθια τον Δεκέμβρη του ΄12. Αν δεν ήταν εκείνο το πέρασμα από το «Μεστάγια» ίσως να μην του είχε χτυπήσει τη πόρτα η Μπιλμπάο. Και αν δεν ήταν η επιτυχία του εκεί, δεν θα εμφανίζονταν η Μπάρτσα. Κρίκοι στην ίδια αλυσίδα.

Να, εδώ ήταν ο διάδρομος απογείωσης για το ταξίδι στα μέρη των θρύλων του football. Και οι Ερυθρόλευκοι δικαίως καμαρώνουν. Όπως κάνουν για τον Κώστα Μανωλά που το καλοκαίρι που έρχεται φαίνεται ότι θα γίνει το μήλον την Έριδος για Γιουβέντους, Ατλέτικο Μαδρίτης και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς παγκοσμίως. Χάρη στον Ολυμπιακό. Όπως κάνουν για τον Λούκα Μιλιβόγιεβιτς που σπάζοντας όλα τα ρεκόρ στην ιστορία της Κρίσταλ Πάλας βλέπει την τιμή του να έχει εκτιναχθεί στα 40 εκατ ευρώ και είναι βασικός μεταγραφικός στόχος της Μίλαν. Όπως κάνουν για τον Παϊτίμ Κασάμι που είναι στο σημάδι της Βαλένθια και της Βασιλεία. Για τον Χοσέ Χολέμπας που ετοιμάζεται να παίξει τελικό κυπέλλου Αγγλίας με τη Γουότφορντ. Για τον Αρτούρ Μαζουακού που έχει ριζώσει στην Πρέμιερ Λιγκ και με τη σειρά του διεκδικείται από πολλές ομάδες της ελίτ. Για τον Δημήτρη Σιόβα που με τα χρώματα της Λεγάνες ανέβασε τη δική του τιμή πάνω από τα 10 εκατ ευρώ. Για τον Ανδρέα Σάμαρη, τον Κώστα Μήτρογλου, τον Παναγιώτη Ρέτσο. Για τον Λεονάρντο Ζαρντίμ που κρατά το τιμόνι της Μονακό, και τον Μάρκο Σίλβα που ηγείται της Έβερτον.

Σας κουράσαμε με τόσα ονόματα; Δεν ήταν αυτή η πρόθεση μας. Περιγράφουμε απλά κάποια πρόσωπα που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού, στα χρόνια του Βαγγέλη Μαρινάκη. Προπονητές και ποδοσφαιριστές που έκαναν το βήμα παραπάνω μέσα από το πρότζεκτ των Ερυθρόλευκων. Με τους Πειραιώτες να τους αναδεικνύουν αλλά και να τους δείχνουν τον δρόμο. Προς τα επάνω. Προς εκείνη τη κλίμακα που φυσικά δεν μπορεί να συγκριθεί με την ελληνική.

Και όμως στην Ελλάδα όλους αυτούς (και τον… Ερνέστο) θέλησαν να τους εμπλέξουν με… εγκληματικές οργανώσεις. Να αμφισβητήσουν το ταλέντο και την ποιότητα τους. Να αμφισβητήσουν τις διαδοχικές ομαδάρες των Ερυθρόλευκων που πήραν επτά πρωταθλήματα στη σειρά, και τρία κύπελλα. Που έφτασαν στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ και δύο φορές στους 16 του Γιουρόπα. Που νίκησαν κολοσσούς όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Άρσεναλ, η Γιουβέντους, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Ντόρτμουντ κλπ. Που σκαρφάλωσαν όπου δεν έφτασε ποτέ άλλη ελληνική ομάδα στο ranking της UEFA.

Ένα «αφήγημα» ντροπής, σε βάρος μιας ομάδας που κράτησε όρθιο το ελληνικό ποδόσφαιρο στην πιο δύσκολη δεκαετία της χώρας μεταπολεμικά. Στον Ολυμπιακό που σημάδεψε αυτή τη δεκαετία, όχι μόνο με τίτλους και κατά διαστήματα σπουδαίο ποδόσφαιρο αλλά και με πρωταγωνιστές του υψηλότερου επιπέδου. Και αυτοί οι άνθρωποι, που έχτισαν το σχετικό αφήγημα κυνηγώντας τους Ερυθρόλευκους; Όχι μόνο συνεχίζουν να μιλούν για ποδόσφαιρο, αλλά… τώρα που ο παραμορφωτικός φακός της Εξυγίανσης έχει μετατρέψει σε παρωδία τις εγχώριες διοργανώσεις, δηλώνουν «περήφανοι» που… επέστρεψαν οι Κυριακές μας! Σημεία των… καιρών.