Δεν παίρνει επισκευή, χρειάζεται… κατεδάφιση

Το γράφουμε από την πρώτη στιγμή και θα συνεχίσουμε, με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί. Καλώς ή κακώς, η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, οπότε πρέπει να μην κουραζόμαστε να λέμε ότι το πρόβλημα δεν εξαντλείται στην όποια διαφορετική προσέγγιση έχουν στον χώρο της διαιτησίας ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός. Πρόκειται για ένα άθλιο σύστημα, το οποίο προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε αντίθετη φωνή, για να διοικεί με όπλο τον φόβο κι αιχμή του δόρατος τη διαιτησία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο Σπύρος Γκόντας κι ο Γιάννης Φούφης έχουν κινηθεί κατά της ΚΕΔ/ΕΟΚ (σε αστικό επίπεδο), ζητώντας αποζημίωση για το διάστημα που ΑΔΙΚΩΣ δεν ορίζονταν σε αγώνες των εσωτερικών διοργανώσεων. Γι’ αυτό (το «αδίκως») έχει αποφανθεί τελεσίδικα το ΑΣΕΑΔ, οπότε δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε περισσότερο…

Ως μάρτυρας υπεράσπισης της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, έδωσε ένορκη κατάθεση ο Κωνσταντίνος Μπούσιας. Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ. Κι όπως υποστήριξε «είμαι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδας και με την ιδιότητά μου αυτή έχω άμεση γνώση των ζητημάτων, που προέκυψαν σχετικά με τη συμμετοχή διεθνών Ελλήνων διαιτητών στο πρωτάθλημα της Ευρωλίγκας και την αντίθεση και ρήξη με την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης και τη ΦΙΜΠΑ».

Προσπερνώ το ότι η λογική θα ήθελε τον πρόεδρο του συνδικαλιστικού οργάνου των διαιτητών να υπερασπίζεται τους διαιτητές και όχι την ΚΕΔ. Δικαίωμά του. Ο κ. Μπούσιας ΔΕΝ είχε την έγκριση του Δ.Σ. της ΟΔΚΕ. Όταν ζητήθηκε από τους Γκόντα και Φούφη (και τον δικηγόρο τους Γιάννη Μαύρο) υποστήριξε ότι κατάθεσε ως φυσικό πρόσωπο κι όχι ως πρόεδρος! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…

Αλήθεια πώς γνωρίζει τα ζητήματα, αφού η ΦΙΜΠΑ δεν έχει καμία επικοινωνία με την ΟΔΚΕ, τον θεσμό της οποίας δεν αναγνωρίζει; Η ΦΙΜΠΑ επικοινωνεί ΜΟΝΟ με την ΕΟΚ, άρα οποιαδήποτε ενημέρωση έχει (δεν ήταν καν διεθνής διαιτητής για να έχει δυνατότητα επικοινωνίας με τη ΦΙΜΠΑ) είναι μέσω των παραγόντων της ΕΟΚ και τα μέλη της ΚΕΔ.

Αγνοεί σκόπιμα (ενώ όφειλε να το γνωρίζει, ως πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των διαιτητών) το γεγονός ότι σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν εφαρμόστηκε παρόμοιος αποκλεισμός διαιτητών, καθώς επίσης κι ότι κανένα άλλο ιδρυτικό μέλος της ΦΙΜΠΑ δεν υποχρέωσε τους διαιτητές της να επιλέξουν σε ποια λίγκα θα δουλέψουν.

Υποστήριξε στην ένορκη κατάθεσή του πως «… αυτή η σύγκρουση (σ.σ. μεταξύ Ευρωλίγκας και ΦΙΜΠΑ) συνεχίζεται μέχρι και σήμερα». Αν είναι έτσι, γιατί οι άλλοι δύο διαιτητές της Ευρωλίγκας (Ηλίας Κορομηλάς και Πέτρος Παπαπέτρου ορίζονται κανονικά κάθε εβδομάδα, σε Ελλάδα Κύπρο και VTB);

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά για την οικονομία του χώρου θα σταθώ σε δύο σημαντικά στοιχεία, που είναι συγκοινωνούντα δοχεία:

Τα μέλη του Δ.Σ. της ΟΔΚΕ ορίζονται από την ΚΕΔ (με χρηματικές απολαβές) ως κομισάριοι στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Συνεπώς υπάρχει σχέση (οικονομικής) εξάρτησης, κάτι που ηθικά είναι επιλήψιμο. Δεν γνωρίζω αν αυτή η εξάρτηση, ή το γεγονός ότι ήταν εκλεκτός της ΕΟΚ για να αντικαταστήσει τον Ηλία Καφφέ, τον οδήγησαν να υποστηρίξει πως «… οι διαιτητές έχουν από τον νόμο και τον κανονισμό διαιτησίας υποχρέωση να συμμορφώνονται και να τηρούν τις ρυθμίσεις που τους αφορούν, καθώς και τις αποφάσεις του Δ.Σ. της ΕΟΚ και της ΚΕΔ. Επίσης να μην ενεργούν σε βάρος αυτών των αποφάσεων, διότι αυτό συνιστά ή δημιουργεί πειθαρχικό έλεγχο».

MUST READ

Δρ. Κρίστιαν Φινκ: O knee specialist που έκανε την επέμβαση στον Γιουσούφ Γιαζιτσί, είναι ο πιο διάσημος «χειρουργός» του ποδοσφαίρου

Απίστευτη αντίληψη για πρόεδρο συνδικαλιστικού οργάνου διαιτητών! Έχουμε ζήσει ακραίες (επιθετικές) συμπεριφορές συνδικαλιστών, υπερασπίζοντας το δίκιο των μελών, αλλά πρόεδρο συνδικαλιστικού οργάνου να αφαιρεί από το σύνολο των Ελλήνων διαιτητών συνταγματικά τους δικαιώματα, σε περίπτωση παράνομων ενεργειών σε βάρος τους, δεν έχουμε συναντήσει.
Αυτό το σαθρό οικοδόμημα ΔΕΝ επισκευάζεται. Χρειάζεται κατεδάφιση, ώστε να διαλυθεί το σύστημα Βασιλακόπουλου. Για να είναι συνδικαλιστές οι «συνδικαλιστές» και να μην (εξ)υπηρετούν τα «θέλω» ενός.