Η Ευρωλίγκα που φτάνει στην τελική ευθεία, η ανάγκη για ένα ιδανικό δίδυμο μεταξύ γκαρντ και σέντερ, ο Ολυμπιακός και ένα ιδιαίτερο poll.
Είναι γνωστό ότι το μπάσκετ είναι το άθλημα των ψηλών. Ομάδα που διαθέτει ένα αξιόλογο σέντερ, με παιχνίδι κοντά στο καλάθι, έχει τη δυνατότητα να ανοίγει το γήπεδο και να προσφέρει ελεύθερα σουτ στην περιφέρειά της.
Γενικότερα τα πεντάρια καθορίζουν την τύχη μία ομάδας στο παρκέ, αφού εάν δεν μπορεί να ακουμπήσει την μπάλα στην ρακέτα, είναι αδύνατον να έχει μέλλον σε μία διοργάνωση.
Φέτος είδαμε ψηλούς όπως ο Βέσελι, ο Πουαριέ, ο Μιλουτίνοφ, ο Ταβάρες και πριν τραυματιστεί ο Γκουντάιτις, να κυριαρχούν των αντιπάλων τους στο «ζωγραφιστό» στην απόλυτη χρονιά των 7footers στη νέα version της Ευρωλίγκας.
Από κοντά και ο Μπιτάτζε στο δεύτερο μισό της σεζόν για την Μπουντούτσνοστ, ενώ ποικίλουν οι περιπτώσεις ομάδων που είχαν σοβαρό «θέμα» στη θέση «5» και προσπάθησαν με τους υπόλοιπους παίκτες του ρόστερ τους να καλύψουν αυτό το κενό. Όπως ο Παναθηναϊκός που έφτασε τους 5 διαφορετικούς σεντερ σε μία σεζόν, μέχρι να ρολάρει ο Παπαγιάννης, αφήνοντας εκτός αρχικά τον Λάσμε και στη συνέχεια τον Πέιν, που στο δεύτερο πέρασμά του από την χώρα μας, ήρθε και δεν ακούμπησε.
Μπορεί όμως ένας σέντερ από μόνος του να τελειώσει ένα παιχνίδι; Οι άμυνες προσαρμόζονται επάνω του, τον «δέρνουν» και τον εγκλωβίζουν. Δεν αρκεί ένας καλός ψηλός για να οδηγήσει την ομάδα του στις επιτυχίες. Παίκτες όπως ο Ντε Κολό ή ο Ντίξον, είναι ικανοί να αλλάξουν εντελώς τη μοίρα ενός παιχνιδιού. Με το καλό τους pull up, μία έξυπνη προσπάθεια ή το σουτ από την περιφέρειά τους.
Ο πολιτογραφημένος Τούρκος, Αμερικανός γκαρντ της Φενέρ, ήταν ο παίκτης «κλειδί» της περιφέρειας του Ζοτς στο 4ο παιχνίδι στο Κάουνας. Μία… σβούρα, που ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει η Ζαλγκίρις. Με κάθε τρόπο «εκτελούσε» τους αντιπάλους του, ερχόμενος από την άκρη του πάγκου, με σουτ από τα 6,75μ, ντράιβ και προσπάθειες από τα 5 μέτρα. Οσο προσπαθούσε λοιπόν ο Σάρας να «εγκλωβίσει» τους ψηλούς της Φενέρμπαχτσε, τόσο «πληγωνόταν» από τον χαρισματικό 35χρονο… σβούρα των φιλοξενούμενων.
Στο ίδιο μοτίβο και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας με τον Ντε Κολό. Η Μπασκόνια μεγάλωσε το μέγεθός της στο παρκέ με βλέψεις να κυριαρχήσει μέσω του Πουαριέ, την ώρα που περίμενε τον Σενγκέλια να του συμπαρασταθεί. Πλάνο που θα μπορούσε να είναι ευεργετικό για τους Βάσκους, όχι όμως σε όλη τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, γιατί ομάδες με το βάθος των Ρώσων, είναι ικανές να το ακολουθήσουν.
Οσο λοιπόν υπήρχε η… αλληλοεξουδετέρωση των ψηλών, οι Μοσχοβίτες είχαν τον Ντε Κολό να καθαρίζει την μπουγάδα. Ετσι έγινε και με τον φοβερό και τρομερό Καμπάτσο και με τον Παναθηναϊκό. Όταν έβρισκε ο Πιτίνο τρόπους να μην περνάει η μπάλα στο ζωγραφιστό, ο βραχύσωμος υπερταλαντούχος γκαρντ του Λάσο, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να τον αναγκάσει να επαναπροσδιορίσει το πλάνο του προς την αντιμετώπισή του.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
Τα παραπάνω όλο και κάπου θα οδηγούσαν στην σκέψη μου. Εννοείται πως δεν έγραψα το συγκεκριμένο μπλογκ για να αναφερθώ ως ένα σημείο στα προφανή του σύγχρονου μπάσκετ. Στον Ολυμπιακό η νέα σεζόν πρέπει να ξεκινάει στον άσο και να τελειώνει στο «5». Εμμένω και επιμένω πως οφείλουν οι Ερυθρόλευκοι να κάνουν την ύστατη προσπάθεια για τον Νίκολα Μιλουτίνοφ.
Ο Σέρβος σέντερ μετά την εκπληκτική του σεζόν στην Ευρωλίγκα, γίνεται όλο και πιο αναγκαίος στο χτίσιμο της επόμενης μέρας της ομάδας του Ντέιβιντ Μπλατ. Αρχικά γιατί δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής σε νέο περιβάλλον όπως θα γίνει εάν αποκτηθεί αντικαταστάτης του και στη συνέχεια επειδή η εξέλιξη του είναι τρομακτική και μετά από την χρονιά που πέρασε στην Ευρωλίγκα, είναι πολύ πιθανό να τον δούμε να κυριαρχεί ακόμα περισσότερο τη σεζόν 2019-20.
Το ΝΒΑ είναι το όνειρο του, όπως και για πολλούς αθλητές, οι Σπερς είναι ένας σοβαρός οργανισμός που επενδύει στους ευρωπαίους, όμως το γεγονός ότι δύσκολα θα έχει σίγουρη θέση στο ροτέισον των «σπιρουνιών» έρχεται σε αντιδιαστολή με τις προσδοκίες του στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Είναι έτοιμος για το ΝΒΑ; Οι απόψεις διίστανται, ο κορμός του είναι δυνατός, χρειάζεται όμως ακόμα περισσότερη ενδυνάμωση, ενώ το περιφερειακό του σουτ δεν είναι το πρώτο του μέλημα, προσόν που έχουν ανάγκη ομάδες όσο οι Σπερς.
Αρκεί μόνο ο Μιλουτίνοφ όμως; Όπως ξεκαθάρισα και νωρίτερα, ένας… κούκος ή αλλιώς ένας σέντερ, δεν φέρνει την άνοιξη. Στη δεύτερη χρονιά του Γουίλιαμς Γκος στην Ευρωλίγκα, είναι ανάγκη ο Ολυμπιακός να κινηθεί σε έναν παίκτη στιλ Κώστα Σλούκα. Αν όχι για τον ίδιο τον Έλληνα γκαρντ, ο οποίος έχει την δυνατότητα να φύγει από την Φενέρμπαχτσε.
Οι Ερυθρόλευκοι έχουν ανάγκη από έναν παίκτη που θα ηγηθεί της προσπάθειάς τους στον «άσο». Ο Κωστής ξέρει τι θα βρει εδώ, δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής και θα έχει ως ένα σημείο τα κλειδιά της περιφέρειας της ομάδας τους, ηρεμώντας από αυτό το κομμάτι τον Γκος και δίνοντας του ανταγωνισμό. Κάτι που δυστυχώς δεν είχε φέτος, με τον Αμερικανό γκαρντ να είναι κοντά στα 30 λεπτά σε κάθε ματς στο παρκέ..
Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από έναν άσο που θα καθοδηγεί ιδανικά τους συμπαίκτες του στο παρκέ. Του έλειψε και φάνηκε στα παιχνίδια που ο Γκος έπλευσε σε ρηχά νερά, στην ρούκι σεζόν του στην Ευρωλίγκα. Έκανε… μπαμ στα καλά ματς του Ουέμπερ, τα οποία όμως δεν είχαν αντίκρισμα, αφού η ομάδα διάγαγε την χειρότερη μπασκετική της περίοδο…
ΥΓ Όπως ακριβώς περιμέναμε κύλησαν οι σειρές στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Η αλήθεια είναι πως περίμενα ένα ματς από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Και όμως ο… ταβερνιάρης κατά πολλούς, δεν είχε αντίπαλο και δίκαια με 3-0 βρέθηκε στο Final 4 όπου θα διεκδικήσει με την «βασίλισσα» τον θρόνο του.
ΥΓ2 Ένα ακόμα σοβαρό γκαρντ να είχε η Μπασκόνια, και τότε θα είχε τεράστιες ελπίδες για το κάτι παραπάνω. Η απώλεια του Γκρέιντζερ δεν καλύφθηκε ποτέ. Φάνηκε στο παρκέ, ο Βιλντόζα είναι άγουρος ακόμα για αυτό το επίπεδο, ενώ ο Χουέρτας παρότι ιδανικός στο πικ εν ρολ, δεν ήταν ικανός να ακολουθήσει την γεμάτη περιφέρεια του Ιτούδη.
ΥΓ3 Ένα μικρό poll για το τελείωμα.. Ετσι για να μπούμε σε ρυθμούς Final 4. Καλές γιορτές κόσμε. Περάστε όμορφα, πιείτε και φάτε (εάν πιείτε μην οδηγήσετε), ζήστε όμορφα με τις οικογένειές σας και ρουφήξτε κάθε στιγμή μαζί τους…