Στάχτη στα μάτια

Κανείς δεν μπορεί να ενοχοποιήσει τον Υφυπουργό Αθλητισμού, επειδή συναντιέται με παράγοντες του αθλητισμού. Το αντίθετο, έπρεπε να τον ψέξουμε αν δεν μιλούσε μαζί τους. Ο Γιώργος Βασιλειάδης συχνά πυκνά συναντά τον Γιώργο Βασιλακόπουλο στο γραφείο του και προφανώς δεν το κάνουν για να… παίξουν μπιρίμπα. Το ότι μιλούν σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα και την ίδια στιγμή ανταλλάσσουν ανακοινώσεις, μοιάζει με… στάχτη στα μάτια.

Αν ο Γιώργος Βασιλειάδης θέλει πραγματικά να δώσει λύση στο πρόβλημα του μπάσκετ, δεν έχει παρά να το κάνει. Τι περιμένει; Νομοθετεί και προχωρά, μπαίνοντας στην πλευρά της «λύσης», φεύγοντας από την πλευρά του «προβλήματος». Και μπορεί να το κάνει πολύ απλά.

Με μια απλά απόφαση, επιτρέπει σε ανθρώπους του μπάσκετ (αυτούς που αποδεδειγμένα το υπηρέτησαν και το γνωρίζουν) να αποκτήσουν δικαίωμα «εκλέγεσθαι». Για όσους έχουν πάνω από 50-100 συμμετοχές στην Εθνική, για όσους έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους, για όσους έχουν γράψει την ιστορία του σπορ. Έτσι για να ανοίξει η βεντάλια και να εμφανιστούν οι τρομερές δυνάμεις (δυστυχώς εφεδρείες για την ώρα), που διαθέτει το ελληνικό μπάσκετ.

Προχωρά στη δημιουργία επαγγελματικής διαιτησίας. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι θα αντιδράσει η ΦΙΜΠΑ, υπερασπίζοντας το… τάχα μου αυτοδιοίκητο; Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι θα αφήσει η ΦΙΜΠΑ εκτός Παγκοσμίου την ομάδα στην οποία θα παίζει (έτσι δεν λέει ο κ. Βασιλακόπουλος) ο Γιάννης Αντετοκούνμπο; Σοβαροί να είμαστε…

Αν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θεωρεί ότι είναι στο στόχαστρο του κ. Βασιλειάδη, μάλλον ζει στον δικό του κόσμο. Δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι τον κράζει το 90% του ελληνικού μπάσκετ; Δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η Ομοσπονδία που διοικεί έχει ξεχαρβαλωθεί; Δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι τα πρωταθλήματα που έχει υπό τη σκέπη του είναι υπό διάλυση;

Μήπως είμαι υπερβολικός; Ίσως. Γιατί, όμως, ο ίδιος δεν τολμά να πάει σε γήπεδο (πλην χώρων όπου γίνονται ατομικές φιέστες), φοβούμενος μην τον αποδοκιμάσουν; Γιατί δεν ρωτά την άποψη των άμεσων συνεργατών του, οι οποίοι δεν διστάζουν να τον «αδειάζουν» δεξιά κι αριστερά; Γιατί δεν ρίχνει μια ματιά στα ταμεία του, να δει σε πόσους χρωστάει; Γιατί δεν εξηγεί πώς δημιουργήθηκαν τα υπέρογκα χρέη προς τους διαιτητές;

Το αθλιότερο όλων είναι ότι χρησιμοποιεί (για άλλη μια φορά) ως ασπίδα την Εθνική, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί των όποιων -λίγες τα τελευταία χρόνια- επιτυχιών της. Αυτό έκανε και παλιότερα και μια σειρά παικτών προτίμησαν να εγκαταλείψουν, όχι την «επίσημη αγαπημένη», αλλά την ομάδα προβολής Βασιλακόπουλου.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το ελληνικό μπάσκετ χρειάζεται αναβάθμιση. Όποιος δεν το βλέπει, είτε εθελοτυφλεί, είτε δεν έχει επαφή με τον χώρο. Αν νομίζετε ότι η αναβάθμιση μπορεί να περάσει από ένα ξεπερασμένο (ηλικιακά και όχι μόνο) σύστημα, το οποίο έχει ακέραιη την ευθύνη για την υποβάθμισή του, συγνώμη αλλά θα με βρείτε στην απέναντι όχθη.