ΔΕΚΑΡΙΑ
Η νέα αποτυχία των ομάδων μας στην Ευρωλίγκα, ο -όχι απαραίτητα- ελληνικός κορμός, η πληγή της Α1 για τους αιώνιους και ο επόμενος ηγέτης του Ολυμπιακού.
Το ελληνικό μπάσκετ ή καλύτερα οι ομάδες που το εκπροσωπούν στην Ευρωλίγκα, και φέτος απέτυχε. Βάζω «το και φέτος», αφού ούτε την προηγούμενη σεζόν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κατάφεραν να βρεθούν στην τελική φάση του θεσμού. Οι Ερυθρόλευκοι τερμάτισαν στην 9η θέση σε μία χρονιά με απαράδεκτο τελείωμα, την ώρα που το συγκρότημα του Πιτίνο, παρότι προερχόταν από ένα εξαιρετικό comeback επιτυχιών, κόντραρε την Ρεάλ για ένα 40λεπτο στη Μαδρίτη και κάποιον ποιοτικό χρόνο στο ΟΑΚΑ.
Ο Παναθηναϊκός έχει 5 νίκες και 21 ήττες στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, σε σύνολο 26 αγώνων, από το 2013 μέχρι το 2019 και αγνοεί την τελική φάση για 7 χρόνια! Ο Ολυμπιακός παρότι έχει βρεθεί σε Final 4, βλέπει το back 2 back του 2013 να είναι μία μακρινή ανάμνηση αφού στις επόμενες έξι σεζόν, δύο φορές έμεινε εκτός 8άδας. Παράλληλα οι δύο αιώνιοι βλέπουν τις ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε να μοιάζουν σαν να έχουν ισόβια εισιτήρια στα Final 4 της διοργάνωσης. Τι φταίει αυτό;
Σίγουρα είναι το οικονομικό στη μέση. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός με την τρέχουσα φορολογία, δεν είναι ικανοί να «χτυπήσουν» ομάδες με τριπλάσια (και όχι μόνο) μπάτζετ. Από την άλλη, οι Ερυθρόλευκοι κατάφεραν δύο φορές ακόμα να είναι σε Final 4. Πως έγινε αυτό; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη…
Ο ΚΟΡΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «Α ΚΑΙ ΤΟ Ω»
Στον Ολυμπιακό είχαν να το καυχιούνται. Ελληνικός κορμός. Παιδιά που ξέρουν που βρίσκονται, αντιλαμβάνονται την ελληνική πραγματικότητα και μαζί με το ταλέντο τους, μπορούν να θωρακίσουν μία ομάδα από τα αποδυτήριά της έως και τον αγωνιστικό χώρο, κρατώντας αναλλοίωτο το dna της. Μαλιστα οι Ερυθρόλευκοι το κατάφεραν αυτό, προσθέτοντας σιγά σιγά παίκτες αυτού του στιλ γύρω από τους Σπανούλη και Πρίντεζη. Το κακό στην υπόθεση είναι ότι δεν βγαίνουν κάθε μέρα παίκτες όπως αυτοί οι δύο. Ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Από την άλλη αρκεί αυτό; Μπορούν μόνο οι Έλληνες να «χτίσουν» κάτι τέτοιο; Όχι θα σας απαντήσω εγώ. Οι μεγάλες ομάδες της Ευρωλίγκας, αυτοί οι Big Three έχουν βασιστεί σε μη γηγενείς παίκτες, τους οποίους όμως τους κρατούν για χρόνια. Με πλουσιοπάροχα συμβόλαια μεν, όμως έχοντας αντιληφθεί 100% ότι αυτοί είναι οι επόμενοι ηγέτες τους. Βλέπε Κάρολ ας πούμε στην Ρεάλ..
Παράλληλα κάνουν… scouting και ασχολούνται με παίκτες τύπου Χίγκινς και Καμπάτσο, με τον πρώτο η ΤΣΣΚΑ να τον φέρνει στη Μόσχα από την Γκαζιαντέπ, ενώ ο δεύτερος ήρθε από την Πενιαρόλ στην Ρεάλ περνώντας δύο ετών δανεισμό στην Μούρθια. Ταυτόχρονα είναι… άρρωστοι με τις Ακαδημίες και ψάχνουν τους επόμενους Ντόντσιτς. Ειδικά οι Μαδριλένοι..
«ΠΛΗΓΗ» Η ΙΔΙΑ Η Α1
Βέβαια αναφερόμενος στα παραπάνω είμαι σίγουρος ότι θα έχετε τεράστιες ενστάσεις. Εμπόδιο στους μεγάλους τόσο καιρό είναι το ίδιο το πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχουν. Προσωπικά θεωρώ ότι το μεγαλύτερο λάθος που έχει γίνει στην ελληνική λίγκα είναι η θέσπιση των 6 ξένων. Και όχι δεν εννοώ για τους έξι Αμερικανούς. Αλλά τον αριθμό…
«Μα αν έχουν περισσότερους πως θα παίζουν οι Έλληνες», θα βιαστεί κανείς να πει. Να μιλήσω πρώτα; Ή καλύτερα, να σας εξηγήσω με τον γραπτό λόγο;
Οι μεγάλες ομάδες της χώρας μας (βάζω πλέον και την ΑΕΚ μέσα σε αυτές αλλά και τον Προμηθέα), είναι εγκλωβισμένες στους έξι ξένους. Την ίδια ώρα οι μικρές είναι… αναγκασμένες να «σπάσουν» το μπάτζετ τους σε έξι ξένους για να έχουν ένα αξιόμαχο ρόστερ. Παράλληλα ο ίδιος ο ΕΣΑΚΕ σε αναγκάζει στην αλλαγή κάποιου εκ των έξι, ανάλογα με την περίοδο που αγωνίζεσαι. Γιατί τα αραδιάζω όλα αυτά θα μου πείτε…
Επειδή ο αριθμός των μη γηγενών που αγωνίζονται σε ένα παιχνίδι στην Α1, είναι αυτός που χαλάει και τον ανταγωνισμό.
Εκφράζω προσωπική άποψη αυτήν την στιγμη και εξηγούμαι. Τι θα ήταν ιδανικό για κάθε ομάδα; Να έχει όσους ξένους θέλει. Με ένα τεράστιο ΑΛΛΑ.
Να μπορεί να χρησιμοποιήσει 5 ή 4 ανάλογα τον αγώνα!
Τι σημαίνει αυτό; Αναγκαστικά περισσότεροι Έλληνες στο ρόστερ, αφού σε περίπτωση που οι δηλωμένοι ξένοι θα είναι 4, τότε η ομάδα οφείλει να έχει 8 ετοιμοπόλεμους Έλληνες. Αυτή η πιθανότητα θα βοηθάει στον ανταγωνισμό του πρωταθλήματος. Αλλιώς θα σχεδιάσει μία ομάδα ένα ρόστερ γνωρίζοντας ότι 4 θα αγωνίζονται από τους ξένους της. Γιατι π.χ. ο Χολαργός (τυχαίο παράδειγμα) να έχει 6 ξένους; Χαζός είναι να σπάσει έτσι το μπάτζετ του, γνωρίζοντας ότι οι 2 δεν θα παίζουν σε κάθε ματς αλλά σε ροτέισον; Θα πάει για τέσσερις καλούς και θα τους πλαισιώσει με Έλληνες.
Την ίδια ώρα, οι μεγάλοι, θα μπορούν να ανοίξουν το ρόστερ τους. Ας πάρουν και… οχτώ, οι 4 θα παίζουν σε κάθε ματς, με τους Έλληνες να παραμένουν «ενεργοί». Όμως θα ξέρουν ότι έχουν τη δυνατότητα να παίζουν όλοι, δεν θα νιώθουν παίκτες απομονωμένοι ως «μαύρα πρόβατα» και θα είναι σίγουροι πως εάν κάποιος είναι άρρωστος ή χτυπήσει ή είναι κουρασμένος, θα πάρουν αμέσως την θέση του.
Κάτι τέτοιο είναι ικανό να δημιουργήσει ακόμα και εκπλήξεις στην Α1, ενώ ταυτόχρονα θα ελαχιστοποιηθούν τα φαινόμενα που κάποιος τραυματίζεται αλλά δεν έχει αλλαγή η ομάδα στο πρωτάθλημα. Εάν έχεις υπεράριθμους, τοτε έχεις και την… καβάντζα να χρησιμοποιήσεις κι άλλους.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;
«Τι μας αραδιάζεις μωρέ Λεούση τώρα; Αφού ο Ολυμπιακός ΔΕΝ θα παίζει στην Α1 του χρόνου». Δεν είναι λάθος αυτή η προσέγγιση αλλά θα εξηγήσω παρακάτω. Είναι μία απόφαση όμως που έπρεπε να έχει παρθεί εδώ και καιρό από τον ΕΣΑΚΕ που ψάχνει έσοδα, αλλά δεν βοηθάει το προϊόν του. Έρχονται πάρα πολλοί ξένοι αμφιβόλου αξίας, που και καλοί να μην είναι, παίζουν αναγκαστικά. Οι Έλληνες που ξεχωρίζουν βρίσκουν συμβόλαια στην Α2, όμως στην Α1 δεν έχουν θέση. Παράλληλα ο κόσμος δένεται μαζί τους και αυτοί δουλεύουν στις προπονήσεις με αθλητές που έχουν ποιότητα, άρα είναι δυνατόν να βγουν ακόμα καλύτεροι από αυτήν την διαδικασία.
Κίνηση που θα ισχυροποιήσει το ενδιαφέρον του πρωταθλήματος και ας φύγει η ομάδα του Πειραιά ή καλύτερα πέσει στην Α2.
Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό, οι Ερυθρόλευκοι εάν μετακομίσουν στην Αδριατική Λίγκα, τότε θα έχουν την άνεση να πάρουν όσους ξένους θέλουν. Βέβαια και πάλι θα κρατήσουν το ελληνικό στοιχείο τους ζωντανό, αφού μην ξεχνάμε ότι με τους Έλληνες δένεται ο κόσμος. Μπορείς όμως να αναγκάσεις τον Έλληνα (χωρίς να είναι μομφή για κάποιον στο λιμάνι) να είναι ακόμα πιο ανταγωνιστικός σε προπόνηση και επισημα ματς, όταν ξέρει ότι δεν είναι σίγουρο ότι θα παίξει.
Ο Παναθηναϊκός από την μεριά του, οφείλει να μείνει στο πλάνο που έχει τώρα. Διαθέτει μία μαγιά γηγενών, που πρέπει να πλαισιωθεί από ξένους αξίας. Όχι να πάρει για να συμπληρώσει το ρόστερ του. Αλλά να επενδύσει σε αυτούς ψάχνοντας τους επόμενους Μπατίστ ή Γκιστ.
Βάσει του… κορμού που προείπα, θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός τώρα που μιλάμε (και χωρίς να εξοκείλει από αυτό το πλάνο), είναι λίγο πιο μπροστά από τον Ολυμπιακό που καλείται να «χτίσει» από την αρχή.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ
Αυτό που με τρελαίνει είναι πως ακούγονται πολλά για κάθε ομάδα, με τον κόσμο να ζητάει υπερβάσεις σε ρόστερ. Με τις τσέπες αλλουνού βέβαια έτσι; «Να φύγει άμα δεν μπορεί» και τέτοια πικρόχολα σχόλια, ξεχνώντας τι έχει προσφέρει ο καθένας. Στην επιτυχία όλοι είναι πρώτοι, στην αποτυχία όλοι άχρηστοι.
Στον Ολυμπιακό αυτήν την περίοδο η ομάδα περνάει μία μεταβατική φάση. Ο απογαλακτισμός από τους Σπανούλη και Πρίντεζη πρέπει να συνεχιστεί και με τους δύο όμως παρόντες στην επόμενη μέρα της ομάδας.
Συν τοις άλλοις, φοριέται πολύ η φράση πως «ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει τον επόμενο ηγέτη του». Με συγχωρείται αλλά εδώ θα διαφωνήσω. Τον έχει ήδη. Το όνομα αυτού: Νίκολα Μιλουτίνοφ.
Ένα παιδί που ΠΡΕΠΕΙ ο Ολυμπιακός να επενδύσει με κάθε τρόπο. Από εκεί για μένα πρέπει να ξεκινήσει η νέα χρονιά.
Γίνεται; Ας βρουν τον τρόπο. Να του πουν ότι θέλουμε να είσαι ο επόμενος ηγέτης μας. Άσε το ΝΒΑ στην άκρη και να χτίσουμε τριγύρω σου. Νέο συμβόλαιο, αυξημένες απολαβές, κλειστό και επένδυση. Ο Μίλου είναι επένδυση. Δεν τον αφήνεις να φύγει έτσι και ας πάρεις λεφτουλάκια από το buy out του. Γνωρίζει απόλυτα τι σημαίνει Ολυμπιακός, παίζει πάντα στα «κόκκινα», αγαπάει την Ελλάδα, απολαμβάνει να μένει εδώ. Δεν τον αφήνεις να φύγει έτσι, χωρίς να το παλέψεις…
ΥΓ1. Όλα τα παραπάνω ήθελα να τα γράψω καιρό όμως όλο κάτι με σταματούσε. Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά.
ΥΓ2. Βέβαια για να συμβεί αυτό με τους ξένους και τον κορμό, οφείλουν οι ομάδες να προχωρούν σε κλειστά συμβόλαια και πρόωρες ανακοινώσεις. Όχι να περιμένουν καλοκαίρια για να μιλήσου. Τότε πάει το… πουλάκι. Πέταξε…
ΥΓ3. Τα πάντα για τον Παναθηναϊκό χάθηκαν στην Μαδρίτη. Από τη στιγμή που δεν… ξάφνιασε τους Ισπανούς, δεν είχε ελπίδα στην Αθήνα.
ΥΓ4. Επιστροφές ακούω, παίκτες ακούω. Γενικότερα μικρό καλάθι παιδιά, αν και πολλά δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
