Όχι στα ημίμετρα οι Δώνης, Νταμπίζας

Το «τριφύλλι» για σημαντικό διάστημα μέσα στη σεζόν βρισκόταν στην υπόθεση της πεντάδας. Στην περίπτωση που κυλούσε ομαλά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ακόμα και σε περίπτωση ήττας δηλαδή, αρκεί να μην είχε νέα αφαίρεση βαθμών, θα υπήρχε η δυνατότητα να διεκδικήσει η ομάδα τη πέμπτη θέση ή ακόμα και τη τέταρτη.

Θα μπορούσε να τα καταφέρει. Ενδεχομένως και να μην μπορούσε. Ας πάρουμε, όμως, το πρώτο σενάριο. Το ευχάριστο. Δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ο Παναθηναϊκός αν έπαιρνε το ευρωπαϊκό εισιτήριο θα είχε εξαιρετικό ή έστω πολύ καλό υλικό και θα γινόταν σκόντο στην αξιολόγηση. Ο Δώνης, όπως είπε και μετά το Περιστέρι, έχει αξιολογήσει το ρόστερ.

Έδειχνε εδώ και καιρό τις προτιμήσεις του. Αυτό που τονίζουν καμιά φορά τα στελέχη μίας ομάδας «δοκάρι και μέσα επιτυχημένος», «δοκάρι κι έξω αποτυχημένος», δεν γίνεται να το εφαρμόζουν κατά το δοκούν. Η πεντάδα θα έδινε μία αίσθηση, μία ικανοποίηση, αν προτιμάτε, ότι η δουλειά που ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι αποδίδει καρπούς. Ότι είναι σε καλό δρόμο.

Στην επόμενη… πίστα, ωστόσο, πρέπει να συνεχίσουν οι ικανοί. Όσοι μπορούν να ανταποκριθούν και σε πιο δύσκολες καταστάσεις, προκειμένου ο Παναθηναϊκός να εξελίσσεται και να φτάσει όσο πιο σύντομα εκεί που του αρμόζει. Κοντολογίς, αν η ομάδα τερμάτιζε πέμπτη θα ήταν τεράστιο λάθος να ειπωθεί «τα καταφέραμε φέτος, δεν θέλουμε και πολλά πράγματα για να πάμε πιο ψηλά». Χρειάζονται πολλά για να πάει πιο ψηλά ο Παναθηναϊκός. Εκτός κι αν θεωρεί κάποιος βήμα τη μία σεζόν η ομάδα να είναι πέμπτη και την επόμενη χρονιά να παραμείνει στην ίδια θέση ή να πάει τέταρτη. Αυτός θα είναι συμβιβασμός με τη μετριότητα.

Οι Δώνης, Νταμπίζας, δεν θα έχουν πολλά χρήματα στη διάθεσή τους, αλλά είναι φανερό ότι και οι δύο και κυρίως ο πρώτος, θα ήθελαν αρκετές αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο προπονητής του «τριφυλλιού» δεν είναι αντίθετος στην πώληση κάποιου παίκτη. Διότι θα βρει τα οικονομικά εφόδια για να προχωρήσει σε ορισμένες από τις αλλαγές που θέλει. Το ότι ο Παναθηναϊκός, πάντως, δεν θ’ αυξήσει σημαντικά το μπάτζετ του, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρει ημίμετρα στις αποχωρήσεις.

Όποιος κριθεί ότι δεν αξίζει να φοράει τη φανέλα του «τριφυλλιού» οφείλει να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Τόσο απλά. Το να πιάνει θέση στο ρόστερ σε σχέση με κάποιο παιδί της Ακαδημίας και να κοστίζει έστω και 60.000-80.000 μεικτά δεν υπάρχει κανείς λόγος. Είναι προτιμότερο να τα κρατήσει αυτά τα χρήματα η ΠΑΕ για λειτουργικά έξοδα ή ακόμα καλύτερα τα διαθέσει στην Ακαδημία και να πάρει κάποια ταλέντα με προοπτική.

Στο σημείο που έφτασε ο Παναθηναϊκός οι δεύτερες ευκαιρίες πρέπει να δίνονται επειδή το πιστεύουν κι όχι γιατί δεν μπορούν να βρουν κάτι καλύτερο ή ακόμα περισσότερο γιατί είναι μεγάλη η αποζημίωση… Ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής ξεκίνησαν μία τολμηρή προσπάθεια πριν από δέκα μήνες. Τώρα πρέπει να φανούν ακόμα πιο τολμηροί, να πάρουν ακόμα πιο γενναίες αποφάσεις. Ενδεχομένως και σκληρές για ορισμένους. Αυτή όμως, είναι η ωμή πραγματικότητα.

Δεν μπορεί το «τριφύλλι» να συνεχίσει να συμβαδίζει με τη μετριότητα. Ναι, τα χρήματα δεν επαρκούν για να δημιουργηθεί τώρα ο Παναθηναϊκός που ονειρεύονται οι δυο τους και ο κόσμος του συλλόγου. Αλλά σταδιακά θα πρέπει να σχηματίσουν ένα γκρουπ 15 παικτών που αξίζουν να φορούν τη φανέλα και που θα πεις ότι αυτοί ναι, είναι μέρος μίας ομάδας που μπορεί να παλέψει για πρωτάθλημα. Και να συμπληρώνεις 4-5 ακόμα έμπειρους και ποιοτικούς παίκτες. Διότι τώρα η αίσθηση που έχει δοθεί είναι πως αν είχαν χρήματα στο «τριφύλλι» μπορεί να έκαναν ακόμα και δέκα μεταγραφές…

Ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Αν κριθεί ότι πρέπει να φύγει ο Άλτμαν, να φύγει. Όχι να διαπιστωθεί ότι είναι πολλά τα λεφτά της αποζημίωσης κι ότι υπάρχουν οι άπειροι Εμμανουηλίδης, Αθανασακόπουλος, άρα ας μείνει. Είναι προτιμότερο να δώσει κάτι παραπάνω (γι’ αποζημίωση) τώρα η ομάδα και να στηρίξει τα παιδιά της. Όπως και να έχει, όλο και κάτι θα εξοικονομήσει για το μέλλον από μία αποχώρηση και θα υπάρχει η δυνατότητα να βγει ένας παίκτης από τα σπλάχνα της.