Παναθηναϊκός : Το πρώτο από τα τρία βήματα

Μεγάλη Εβδομάδα αυτή που διανύουμε. Εβδομάδα των Παθών κατά την Ορθοδοξία, θα δείξει, αν θα οδηγήσει και στην αγωνιστική Ανάσταση του τριφυλλιού. Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε με άδεια χέρια από την Μαδρίτη, αφού δεν μπόρεσε να κάνει το break σε ένα από τα δύο ματς στην πρωτεύουσα της Ισπανίας. Έχασε σπουδαία ευκαιρία στο πρώτο ματς, εκεί που δεν κατάφερε να βρει ένα καλάθι στα τελευταία τέσσερα λεπτά και έπεσε σχεδόν αμαχητί στο δεύτερο. Εξήγηση για ότι είδαμε στην έδρα της Ρεάλ υπάρχει. Για το τι θα δούμε στο Ο.Α.Κ.Α σήμερα και αν γίνει το 2-1 την Πέμπτη δεν είμαι τόσο σίγουρος.

Οι πράσινοι εμφάνισαν δύο διαφορετικά πρόσωπα στα πρώτα ραντεβού των δύο ομάδων για τη σειρά. Από τη μία την προηγούμενη Τετάρτη ήταν μαχητικοί, καλοί στο μακρινό σουτ και έμειναν κοντά στο σκορ κάνοντας αντεπίθεση από το -14. Διεκδίκησαν τη νίκη, έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, έβαλαν δύσκολα στους γηπεδούχους και παρά την ήττα τους άφησαν υποσχέσεις για τα επόμενα παιχνίδια. Από την άλλη την Παρασκευή ήταν σαν επέστρεψαν στις εκτός έδρας εμφανίσεις τους προ τριμήνου, εκεί που παρατούσαν την προσπάθεια στη μέση και έβγαζαν εικόνα διάλυσης στο φινάλε των αναμετρήσεων. Το τελικό σκορ και η διαφορά μάλλον κολακεύει την ελληνική ομάδα, αφού υπήρχαν στιγμές που φλέρταραν με τη συντριβή. Πάμε και στα φρέσκα τώρα.

Το να γυρίσεις και να πάρεις τη σειρά από 0-2 μόνο εύκολο δεν είναι. Όταν μάλιστα έχεις απέναντι σου μια δεδομένα καλύτερη και πληρέστερη ομάδα τότε η υπέρβαση ισοδυναμεί με άθλο ή λόγω των ημερών με θαύμα. Η έδρα σίγουρα θα βοηθήσει πολύ τους πράσινους, αλλά από μόνη της ως συνθήκη δεν αρκεί. Μην γελιόμαστε. Όσο και αν φωνάξει ο κόσμος, όσο και αν γεμίσει το γήπεδο, αν οι παίκτες του Πιτίνο δεν μπουν με το μαχαίρι στα δόντια τότε αντίο ζωή. Στην περίπτωση που γίνει το 2-2 και η σειρά επιστρέψει στη Μαδρίτη μιλάμε για άλλη ιστορία. Το πέμπτο ματς πάντα είναι ειδικών συνθηκών και δεν υπακούει σε στατιστικές, μπάτζετ και άλλα στοιχεία ανάλυσης που χρησιμοποιούμε όλη τη σεζόν. Η τελευταία ζαριά είναι πάντα 50- 50 όποιοι και αν τίθενται αντιμέτωποι στο παρκέ.

Ας δούμε λίγο και το αγωνιστικό κομμάτι. Η αλήθεια είναι πως δεν έχεις και πολλά να πεις που δεν έχεις ήδη γράψει. Οι δύο μονομάχοι γνωρίζονται πολύ καλά και οι προπονητές δεν έχουν να κρύψουν παίκτες ή συστήματα. Οι γηπεδούχοι έχουν τον Καλάθη να αισθάνεται ενοχλήσεις, με τις πιθανότητες να είναι υπέρ του όμως, ενώ οι φιλοξενούμενοι έχουν φέρει τον Γιουλ, με τον αρχηγό όμως να είναι ανέτοιμος και άγνωστο αν τελικά θα αγωνιστεί. Η σπουδαιότητα του αποψινού ματς είναι γνωστή. Κανείς δεν θέλει να λείψει από ένα τέτοιο ραντεβού. Οι μεγάλοι παίκτες ζουν και αναπνέουν για τέτοια παιχνίδια. Για να έχει τύχη ο Παναθηναϊκός να πάρει τη νίκη και να ξαναμπεί έτσι στο παιχνίδι της πρόκρισης, πρέπει ο ηγέτης του να αφήσει πίσω την εικόνα του στη Μαδρίτη. Κυρίως να πάψει να αναζητά ψυχολογία μέσα από τα σουτ. Ο Καμπάτσο ξέρει ότι ο Νικ δεν έχει καλό μακρινό σουτ, του αφήνει προκλητικά το χώρο να το πάρει, ο Καλάθης τσιμπάει και το τριφύλλι δεινοπαθεί. Ο διεθνής γκαρντ έχει τον τρόπο να γίνει χρήσιμος χωρίς να δώσει κατ’ ανάγκη και πολύ σκοράρισμα. Μπορεί να τρέξει, να διασπάσει την άμυνα, να πασάρει και ας αφήσει το τρίποντο κατά μέρους. Βέβαια οι πράσινοι δεν χρειάζονται μόνο τον αρχηγό τους. Για να κερδίσεις ομάδες όπως η Βασίλισσα θέλει και άλλους παίκτες να βρεθούν σε καλή μέρα.

Όσοι ανηφορίσετε σήμερα στο Ολυμπιακό Στάδιο να έχετε δύο πράγματα στο μυαλό σας που θα σας οπλίσουν με την απαραίτητη υπομονή για να βοηθήσετε την ομάδα σας. Το πρώτο ότι σε τέσσερα ματς φέτος ο Παναθηναϊκός μετρά κόντρα στη Ρεάλ τέσσερις ήττες. Επομένως το να την κερδίσει δύο φορές σε 48 ώρες δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Δεύτερον ότι σειρά από 0-2 δεν έχει ανατραπεί ποτέ στην Euroleague. Σε 22 περιπτώσεις πέρασε πάντα η ομάδα που το είχε προίκα. Αυτά και καλή μας επιτυχία…