Ο θετικός Τσέρι, η Α1 και κάτι από Ευρωλίγκα

Ντέρμπι διαβάζαμε και ντέρμπι δεν είδαμε στο ΟΑΚΑ. Ο Ολυμπιακός ήταν απόλυτος κυρίαρχος στην αναμέτρηση, όποτε ήθελε ανέβαζε ταχύτητα και ουσιαστικά πήρε ένα W χωρίς να πιεστεί ιδιαίτερα, απέναντι σε μία ΑΕΚ που ήταν κατώτερη των περιστάσεων.

Πλάκα πλάκα, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε απέναντι στην… πρωταθλήτρια κόσμου, χωρίς Σπανούλη, Στρέλνιεκς, Πρίντεζη, Τουπάν, Τίμα (τους βάζω όλους αυτούς μέσα αφού οι δύο τελευταίοι ήταν στο ρόστερ της ομάδας στην αρχή της σεζόν), με τον Τσέρι σε εβδομάδα προσαρμογής (σαν τον στρατό) και δύο 17χρονα στο ρόστερ του. Και νίκησε σχετικά εύκολα. Νωρίτερα και μετά από τόσα προβλήματα είχε… διασύρει τον ΠΑΟΚ, σε μία μέρα που ακόμα και οι στοιχηματικές είχαν φοβηθεί ότι ο άσος θα σπάσει ανεβάζοντας την απόδοσή του. Μην σας πάει ο νους σας στο πονηρό. Δεν εννοώ κάτι απολύτως αφού είναι λογικό να συμβεί αυτό με τον Ολυμπιακό της τότε κατάστασης. Θέλω με αυτόν τον τρόπο να αναδείξω το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος.

Με τόσα θέματα οι Ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν από το Περιστέρι (που σήμερα βέβαια έχασε από το Ρέθυμνο που έσωσε την κατηγορία), αλλά πέρασε το εμπόδιο των δικεφάλων με σχετική άνεση. Για ποια Α1 μιλάμε δυστυχώς;

Στα της αναμέτρησης με την ΑΕΚ το μοναδικό που μπορώ να κρατήσω, εκτός από τη νίκη, είναι η εμφάνιση του Ουίλ Τσέρι, για τον οποίο έσταζε μέλι ο Ντέιβιντ Μπλατ στη συνέντευξη Τύπου. Ο Αμερικανός γκαρντ όσο περνούσε η ώρα ήταν όλο και πιο θετικός στο παρκέ. Ουσιαστικός στην οργάνωση, ήξερε που να σταθεί στο παρκέ, έκοβε κάθετα και δεν φοβόταν τις επαφές. Ένα… ντούκι που πραγματικά η σωματαδομή του είναι άξια αναφοράς. Το τι θα κάνει τώρα στον Ολυμπιακό είναι άλλο θέμα και το τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν. Σε μία σεζόν που κυλάει όπως την βλέπουμε και ουσιαστικά δεν έχουμε κάτι άλλο να περιμένουμε.

ΤΡΙΑ «ΜΠΡΕΙΚ», ΕΝΑ 2-0 ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Η πρώτη εβδομάδα των πλέι οφ πέρασε. Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου. Χαλάστηκα πολύ που δεν είδα τον Ολυμπιακό να είναι σε αυτήν την διαδικασία. Εκτός ότι δεν το έχω συνηθίσει, το να παρακολουθώ τέτοιους αγώνες χωρίς αυτήν την καθημερινή αγωνία-τριβή που υπάρχει στο ρεπορτάζ της ομάδας. Όπως τα έκανε όμως ο Ολυμπιακός, ας κάθεται τώρα από τους δέκτες του να παρακολουθεί την υπόλοιπη Ευρωλίγκα. Το είχα γράψει και πριν το ματς με την Νταρουσάφακα στο ΣΕΦ. Αποκλειστικός υπεύθυνος για τον αποκλεισμό είναι ο Ολυμπιακός και κανείς άλλος. Μαντάρα τα έκαναν οι Πειραιώτες και οι ευθύνες τους βαραίνουν.

Πάμε παρακάτω.. Ας αναλωθούμε λίγο στα παιχνίδια που είδαμε τις τέσσερις μέρες που πέρασαν. Αρχικά να τονίσω ότι δεν μιλάμε για τυχαίες ομάδες, αλλά για τις κορυφαίες οχτώ. Αρα κάθε αποτέλεσμα είναι λογικό.

Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε για την υπέρβαση την Τετάρτη στην Μαδρίτη. Πιστεύω ακράδαντα ότι κανείς δεν του έκοψε τον δρόμο προς αυτήν. Ο ίδιος του ο εαυτός το έκανε. Η επιμονή του Καλάθη να πάρει τα σουτ, η… θάλασσα που ήπιαν άπαντες στο πράσινο στρατόπεδο μετά το +6 και υπό την πίεση ότι το πολυπόθητο «μπρέικ» είναι πολύ κοντά. Όσο για αυτό που διάβασα από κάποιους για άλλα μέτρα και σταθμά στις δύο μεριές του παρκέ αναφορικά με τη διαιτησία; Μακάρι η ίδια νοοτροπία να υπήρχε και εντός των τειχών. Δεν γίνεται στην ΚΕΔ της Ελλάδας να είναι όλα μέλι γάλα και η… κακιά Ευρωλίγκα να μας κυνηγάει. Το χειρότερο όλων; Αυτό το «δεν έχει νικήσει ποτέ με Πουκλ» που διάβαζα ανήμερα του ματς. Παίξε μπάσκετ, πάλεψέ το και άσε τις δικαιολογίες. Οκ; Σίγουρα έπαιξαν έδρα οι τρεις, σίγουρα υπήρχαν λανθασμένα σφυρίγματα, όμως ας ασχοληθεί κανείς για το ναυάγιο του 66-72 και έπειτα. Ήταν κάτι και ως… ξύπνημα για την Ρεάλ αυτό.

Θεωρώ ότι στο δεύτερο ματς δεν άδειασαν τόσο οι Πράσινοι όσο μπήκαν πιο υποψιασμένοι οι γηπεδούχοι. Τον εγωισμό της Ρεάλ τσίγκλησε ο Παναθηναϊκός και την ανάγκασε να φορτσάρει ακόμα περισσότερο στο δεύτερο παιχνίδι. Για αυτό το κακό ξεκίνημα των φιλοξενούμενων ή το θετικό της Ρεάλ. Το συγκρότημα του Πιτίνο έχασε την ευκαιρία του για να φέρει τη σειρά στο 1-1 στο πρώτο παιχνίδι. Στο δεύτερο ήταν φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Χωρίς σουτ, ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία ελπίδα. Μπήκαν την Τετάρτη (στο τέταρτο δεκάλεπτο και έπειτα) και έγινε ντέρμπι, δεν μπήκαν την Παρασκευή και τέλος με συνοπτικές διαδικασίες.

Για τα άλλα τρία ζευγάρια των «8» τώρα. Γενικότερα όσα χρόνια βλέπουμε τα πλέι οφ, το πρώτο ματς μπορεί να παρασύρει ή και να αφυπνίσει. Στα δυο παιχνίδια της Πέμπτης συνέβη ακριβώς αυτό! ΤΣΣΚΑ και Φενέρμπαχτσε ουσιαστικά λες και… κοιμήθηκαν μετά τις τυμπανοκρουσίες της Τρίτης.  Ταυτόχρονα Μπασκόνια και Ζαλγκίρις ένιωσαν ταπεινωμένες δύο 24ωρα νωρίτερα. Το Game 2 ήταν λόγος εξιλέωσης. Μπήκαν με το μαχαίρι στα δόντια και να το 1-1. Το μπαμ της Μπασκόνια πρώτα και η… έκρηξη της ομάδας του Σάρας. Η οποία αναφορικά με το μπάσκετ, παίζει το καλύτερο στην Ευρωλίγκα. Στρατιωτάκια οι Λιθουανοί. Όπως ακριβώς τους θέλει ο προπονητής τους.

Κλείνοντας για το Εφές-Μπαρτσελόνα, ήταν εξ αρχής το πιο αμφίρροπο ζευγάρι και έτσι φάνηκε στην Πόλη. Δεν θα μου φανεί περίεργο να πάρει παιχνίδι στην Βαρκελώνη η ομάδα του Αταμάν και να κριθεί η σειρά στο πέμπτο ματς.

ΤΟ ΤΡΕΧΕΙ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ

Στον Ολυμπιακό συνεχίζονται οι διεργασίες για την Αδριατική Λίγκα. Οι Ερυθρόλευκοι δεν θέλουν υπό αυτές τις συνθήκες να παίζουν στην Α1. Στο ελληνικό πρωτάθλημα με αυτήν την ΚΕΔ που ανήκει στην ΕΟΚ και το όλο κλίμα με την διαιτησία της χώρας μας. Το #MexriTelous θα πάει ως τα άκρα. Ως εκεί που δεν… φτάνει. Θα έχει συνέπειες; Για όλους!

Αντέχουν οι ιθύνοντες να «εκραγεί» στα χέρια τους το ελληνικό μπάσκετ; Διόλου νοιάζει και ορθώς τον Ολυμπιακό αυτό.

Ο οποίος δεν θα έχει πρόβλημα να μείνει και μόνο με την Ευρωλίγκα εάν δεν καταφέρει να εισέλθει στην Αδριατική Λίγκα. Αν και πρωταρχικός του στόχος είναι για τα επόμενα χρόνια να αγωνιστεί στην ABA League, με την λογική να λέει πως στην… Α2 θα υπάρχουν παιδιά από τις Ακαδημίες (Ποκουσέφσκι και Αρσενόπουλος) και κάποιοι Έλληνες ακόμα.

Όλα θα ξεκαθαρίσουν μετά την συνέλευση των μελών της λίγκας. Εάν συμφωνήσουν στην είσοδο του Ολυμπιακού στην διοργάνωση, σιγά σιγά θα μάθουμε κάθε λεπτομέρεια. Έχετε υπομονή; Ας περιμένουμε…

ΥΓ1 Οι προεργασίες συνεχίζονται για την ομάδα της νέας σεζόν. Έλληνες ακούγονται και όχι άδικα. Αρέσουν παίκτες όπως ο Κόνιαρης, ο Χρυσικόπουλος, ο Μποχωρίδης ή ο Κακλαμανάκης. Ακόμα και ο νεαρός του Περιστερίου, Καράμπελας. Και με ξένους υπάρχουν προτάσεις και… βλέψεις. Μέχρι τότε όμως, έχουμε χρόνο ακόμα… Μην βιάζεστε γιατί μπορεί και να εκτεθείτε.

ΥΓ2 Το ότι κάποιοι φίλοι του Παναθηναϊκού θεωρούν «λίγο» τον Καλάθη με ξεπερνάει. Τον κουβάλησε μέχρι τα πλέι οφ, έπαιξε με αφόρητους πόνους στο πόδι, έκανε όργια στα τελευταία ματς και τους έστειλε στα ουράνια με το τρίποντό του στην Μόσχα. Θεέ μου.. Πόσο εύκολα ξεχνάμε…

ΥΓ3 Τι συζητάμε όμως τώρα ε; Εδώ υπάρχει κόσμος που λοιδορεί τον Βασίλη Σπανούλη. Και μιλάμε για οπαδούς του Ολυμπιακού. Τον αθλητή που άλλαξε τη μοίρα του τμήματος μπάσκετ, του έδωσε τίτλους, έφερε επιτυχίες και ανάγκασε όλους στην Ευρωλίγκα να υποκλιθούν στο DNA αυτής της ομάδας.  Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις θα πείτε, αλλά είναι η αλήθεια.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΥΓ4 Απολαύστε τους όσο είναι εδώ και… μαγεύουν. Θα σταματήσουν το μπάσκετ και θα αναπολείτε το ταλέντο τους.