Φιέστα μοναδική στα χρονικά, σαν το πρωτάθλημα που παίρνουμε

Λευτέρης Δούκας 20.04.2019-20:25

Σεξ κάνει κι αυτός που πηγαίνει στις π@@τάνες, σεξ κάνει κι εκείνος που ξέρει να τις ρίχνει χωρίς να τις πληρώνει. Ο δεύτερος το απολαμβάνει μάλιστα...

Η φιέστα της Τούμπας, θα είναι όπως δεν την είχαμε ονειρευτεί. Ασορτί με την πορεία της ομάδας, ποιος περίμενε άραγε αυτό που ζήσαμε φέτος;

Ακόμα κι αν η συντριπτική πλειοψηφία είχε ενδόμυχα τη βεβαιότητα για την κατάκτηση και απλώς φοβόταν να εκδηλωθεί λόγω των περσινών, μια και η λαμογιά των αντιπάλων είναι απρόβλεπτη, δε φανταζόταν ποτέ πως θα το κατακτούσαμε με τόσο εμφατικό τρόπο.

Ο τίτλος που ταιριάζει γάντι είναι «το πρωτάθλημα της λύσσας»!

Λυσσασμένοι εμείς για να το σηκώσουμε, λυσσασμένοι και οι υπόλοιποι διαπιστώνοντας τη δυναμική μας, αλλά και τη δική τους αδυναμία να μας κοιτάξουν στα μάτια.

Μοιραία λοιπόν έβγαλαν κακία και κόμπλεξ, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να σπιλώσουν την αντρίκεια κατάκτηση, με επικοινωνιακές ευρεσιτεχνίες, επιλεκτικές ευαισθησίες και κατασκευασμένα αλλά εύηχα ψεύδη.

Τα επισημαίναμε και κατά τη διάρκεια της χρονιάς, τα λάθη με κερδισμένο τον ΠΑΟΚ (δυο, όλα κι όλα) γίνονταν viral, τα αντίστοιχα σε βάρος του που ήταν πολλά περισσότερα, θάβονταν επιμελώς.

Να μετρήσουμε πόσα σφυρίγματα πήρε και πόσα έχασε ο καθένας, είχα προτείνει κάποια στιγμή,

η κάλυψη όμως πίσω από τα κλασικά παραμύθια περί σχέσεων με την κυβέρνηση, ήταν και παραμένει η ιδανική κρυψώνα!

Μιλάμε για την κυβέρνηση που ήδη μετρά τέσσερα χρόνια παρακαλώ, εκ των οποίων ο γαύρος πήρε δυο και το χαρτί ένα κι αυτό κλεμμένο από εμάς. Εμείς μαζέψαμε τους περισσότερους βαθμούς στο χόρτο, εκεί που θριαμβεύσαμε και φέτος.

Πέρα από τις κραυγές και τις βολικές ταμπέλες δεν εξήγησαν πότε το δύσκολο και ουσιώδες: Με ποιον τρόπο άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ μας έκανε πλάτες, ειδικά σε μια περίοδο που η ΕΠΟ βρισκόταν υπό διεθνή εποπτεία;

Πήραν μήπως τηλέφωνο από το Μαξίμου στον Βούκοτιτς, λέγοντάς του «χρωστάς ΕΝΦΙΑ, για να μην τον πληρώσεις, βάλε αυτογκόλ;». Λογικά θα είναι μεγαλοτσιφλικάς, καθώς δεν το έκανε μόνο με εμάς.

Όλοι έχασαν από τον ΠΑΟΚ, οπότε αν είναι χαρισμένο η κυβέρνηση τους είπε να χάσουν κι αυτοί κάθισαν, άρα είναι εντολοδόχοι της.

Διαλέγετε και παίρνετε, τρίτη επιλογή δεν υπάρχει…

Το περσινό κρίθηκε στα δικαστήρια, εκεί που η κυβέρνηση μπορεί να παίξει εύκολα μπάλα, μέσω του υπουργού δικαιοσύνης. Γι αυτό και οι περσινές αποφάσεις ήταν κόντρα στους νόμους και τις διατάξεις, που προβλέπουν ρητά και κατηγορηματικά, μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών, από την ομάδα που αποχωρεί ετσιθελικά από το γήπεδο.

Οι σκιές που προσπάθησαν εντέχνως να δημιουργήσουν ώστε ν΄αμαυρωθεί η φετινή παρέλαση, μαρτυρούν το δικό τους σκεπτικό, την δική τους προσέγγιση, τις μεθόδους που υιοθέτησαν επί σειρά δεκαετιών.

Έχοντας μονίμως κυβερνητικές πλάτες και τους διαιτητές να σφυρίζουν 100-0, νόμιζαν πως μόνο έτσι μπορείς να το σηκώσεις.

Φέτος τους δείξαμε πως υπάρχει κι άλλος τρόπος, ο καθαρά ποδοσφαιρικός όπου η καλύτερη ομάδα μπαίνει και κερδίζει τα ματς, γι αυτό κι έπαθαν αμόκ διαρκείας.

Όχι τόσο επειδή το έχασαν, όσο για το μάθημα που πήραν! Σεξ κάνει κι αυτός που πηγαίνει στις π@@τάνες, σεξ κάνει κι εκείνος που ξέρει να τις ρίχνει χωρίς να τις πληρώνει. Ο δεύτερος το απολαμβάνει μάλιστα, του πρώτου ισοδυναμεί με αυνανισμό. Λογικό λοιπόν, να σκάει από τη ζήλια…

Οι γαύροι δεν το πήραν ούτε πέρσι και όχι μόνο δεν είχαν καμμία μανία με το χαρτί, αλλά ίσα ίσα τους συμπαραστάθηκαν. «Αβαβά το πήραν, όπως κι εμείς, συνάδελφοι και ομοϊδεάτες είμαστε…», σκέφτηκαν.

Φέτος που είδαν στην πράξη τι σημαίνει αρσενική κούπα, όλα τα συμπλέγματα τους βγήκαν στην επιφάνεια. Αρσενική θα ήταν και πέρσι, γι αυτό και συμμάχησαν με τη χάρτινη ντροπή, για να μη φανεί η διαφορά, φέτος όμως ήταν αδύνατον να μας φτάσουν, ακόμα κι αν έβαζαν βρώμικες τρικλοποδιές.

Γι αυτό λοιπόν, η φιέστα θα είναι μοναδική, όπως ακριβώς και η πορεία μας.

Το χαιρόμαστε και θα το πανηγυρίσουμε, ξεσπώντας όλα τα συναισθήματα που αποθηκεύσαμε φέτος.

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στη Λάρισα με σκοπό να κερδίσουμε και να κάνουμε πάρτι στην επιστροφή, δε μας έκατσε όμως. Ο Πέλκας το έβαλε, και λίγο μετά ισοφαριστήκαμε.

Δεν καθόμασταν σα φυτά, σκεπτόμενοι «έλα μωρέ, θα ξαπλώσει φαρδιά πλατιά στο χόρτο ο δικός μας Γιαννακόπουλος, Αλεξανδρής, Ζιοβάνι, Τζόρτζεβιτς, Φορτούνης κλπ, θα δείξει άσπρη βούλα το κοράκι θα φωνάξουμε γκολ, εν μέσω χασμουρητού και καπάκι θα πάμε να γράψουμε στο facebook σηκώσαμε το 1728ο…»

Ούτε περιμέναμε να σκοράρουν οι δικηγόροι, όπως πέρσι το χαρτί.

Βιώσαμε στο πετσί μας, κάθε δευτερόλεπτο αγωνίας, κάθε φάση, κάθε γκολ, κάθε απόκρουση του Πασχαλάκη, κάθε ευκαιρία, κάθε χτύπο της καρδιάς, κάθε αναποδιά κι αμφιβολία της στιγμής.

Στο Αγρίνιο είδαμε να μας ακυρώνουν κανονικό γκολ και καπάκι τον αντίπαλο να κερδίζει αμφισβητούμενο πέναλτι. Αμέσως μετά πηδήξαμε πιο ψηλά από τον Air Mike βλέποντας την οβίδα του Βιειρίνια και κυλιόμασταν στο έδαφος με την κεφαλιά του Μάτος!

Αυτό είναι το δικό μας πρωτάθλημα και γι αυτό θα το γιορτάσουμε με τρέλα, γιατί τρέλα μας πότιζε όλη τη χρονιά. Δεν το παρακολουθήσαμε διασωληνωμένοι όπως οι γαύροι, ούτε με φόντο τα εδώλια όπως το χαρτί.

Και δεν είναι μόνο το φετινό και το μένος από την περσινή κλοπή, είναι και όλα αυτά που κουβαλούσαμε εδώ και δεκαετίες και την Κυριακή, θα καούν στην φλογισμένη Τούμπα. Σα να ξορκίζουμε όσα μας βάραιναν τα προηγούμενα χρόνια, παρασέρνοντας και μέρος του ΠΑΟΚτσήδικου μεγαλείου.

Αυτά όμως θα τα πούμε στην πορεία, έχουμε χρόνο.