Μετά το VAR, η ώρα του εκτός έδρας γκολ…

Κοντεύουν 50 χρόνια από την καθιέρωση του κανονισμού του «εκτός έδρας γκολ». Ενός κανονισμού που ορθά εισήχθη το 1970 στις διοργανώσεις της UEFA, ωστόσο, ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια φαντάζει ως αναχρονιστικός! Δεν εξυπηρετεί πλέον τους σκοπούς για τους οποίους προβλέφθηκε και συχνά αφαιρεί από τη «μαγεία» και τη «δικαιοσύνη» των αγώνων… Σε αντίθεση με το VAR.

Εχω ξαναγράψει γι’ αυτό προ πολλών ετών (αν θυμάμαι καλά, πρώτη φορά το 2003, με αφορμή τους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ Μίλαν – Ιντερ, τότε που παρά τις δύο ισοπαλίες στο Σαν Σίρο -την κοινή έδρα τους- προκρίθηκε στον τελικό του Μάντσεστερ η ομάδα του Μπερλουσκόνι με το 1-1 ως φιλοξενούμενη, αφού το άλλο ματς είχε έρθει 0-0)! Επιασα τον εαυτό μου να μουρμουρίζει πάλι, χτες βράδυ, με τη λήξη του Μάντσεστερ Σίτι – Τότεναμ 4-3 και την πρόκριση των «σπιρουνιών» λόγω του 1-0 στο Λονδίνο, αντί να πάμε σε ημίωρη παράταση…

Η καθιέρωση του «εκτός έδρας» γκολ, αυτό το πλεονέκτημα για τον εκάστοτε φιλοξενούμενο, προβλέφθηκε σε μια εποχή που οι μετακινήσεις ήταν απείρως δυσχερέστερες και κουραστικές σε χρόνους απ’ ότι σήμερα. Σε μια εποχή που ακόμα και η «κατασκοπεία» του αντιπάλου ήταν «περιπέτεια», τότε που οι ομάδες δεν ήταν πολυφυλετικές και πολυπολιτισμικές, η εικόνα δεν διαδίδονταν με ταχύτητα αστραπής, αλλά αραμπά, και γενικώς ο κόσμος (από χώρα σε χώρα, μην πω και από περιοχή σε περιοχή μέσα στην ίδια χώρα) ήταν σχετικά απομακρυσμένος…

Είχε νόημα, συνεπώς, η πριμοδότηση του φιλοξενούμενου προκειμένου -έπειτα από την ταλαιπωρία του ταξιδιού- να μην κατεβαίνει να παίζει μαζική άμυνα και κατόπιν να αλλάζει άρδην συμπεριφορά ως γηπεδούχος! Μισό αιώνα αργότερα και με τα πάντα να έχουν αλλάξει δραστικά στον πλανήτη, μοιάζει με απομεινάρι άλλης εποχής και, μάλιστα, ανασχετικό…

Τώρα που η τεχνολογία (Var και Goal line) δεν αφήνει παρά ελάχιστα περιθώρια για το «λάθος», τώρα που οι μετακινήσεις και τα προγράμματα εκγύμνασης, μαζί με τις τρισδιάστατες αναλύσεις των αντιπάλων, είναι καθημερινή ρουτίνα, φαντάζει αστείο το να κρίνονται οι προκρίσεις (και οι επιτυχίες από τις αποτυχίες) επειδή π.χ. η Άιντραχτ θα νικήσει απόψε την Μπενφίκα με 3-1 (κι ενώ είχε ηττηθεί με 4-2 στην Λισαβόνα)…

Πλέον το «εκτός έδρας γκολ» (όπως κι εκείνες οι απίθανες ιδέες με τα «χρυσά» και «ασημένια» τέρματα και τους «ξαφνικούς θανάτους») οφείλει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο να το αποσύρει. Με τις δόξες και τις τιμές που του πρέπουν, καθώς αναμφίβολα συνέβαλε για να γιγαντωθεί το άθλημα τα τελευταία 50 χρόνια. Ο,τι είχε να προσφέρει, όμως, το προσέφερε…