Η ΑΕΚ δείχνει μια αδυναμία να ανοίξει νέα «παράθυρα» στα μεταγραφικά, επιστρέφοντας ξανά και ξανά σε λύσεις του πρόσφατου ή ακόμα και πιο μακρινού παρελθόντος
Μία από τις βασικές μεταγραφικές προτεραιότητες για την ΑΕΚ ενόψει του καλοκαιριού είναι η απόκτηση ενός εξτρέμ. Η Ένωση έχει ανάγκη από έναν ακραίο που θα κάνει τη διαφορά και θα την ανεβάσει επίπεδο. Ο Λούκας Μπογέ, που αποτέλεσε το μεγάλο «στοίχημα» του προηγούμενου καλοκαιριού, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσει στην ΑΕΚ. Όχι τόσο για τις αγωνιστικές του ικανότητες ως ποδοσφαιριστής, όσο για το ότι δεν είναι εξτρέμ.
Το παραπάνω κάνει την ΑΕΚ να ψάχνεται στην αγορά για ακραίους. Η λίστα που «παίζει» αυτή τη στιγμή για την Ένωση, δεν διαφέρει και πολύ από την περυσινή. Για την ακρίβεια, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, είναι η ίδια! Δείγμα της… στασιμότητας που επικρατεί στο μεταγραφικό τιμ της ΑΕΚ, του οποίου ηγείται ο Νίκος Λυμπερόπουλος.
Οι Κιτρινόμαυροι δείχνουν μια τάση «ανακύκλωσης» ονομάτων, επαναφέροντας στο προσκήνιο λύσεις που για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν πέρυσι. Όπως εκείνη του Νταρβίν Ματσίς, του Βενεζουελάνου εξτρέμ της Ουντινέζε που αγωνίζεται με τη μορφή δανεισμού στην Κάντιθ, αλλά και του Κρίστοφερ Πέτερσον της Χέρακλες. Που απασχόλησε ξανά και τον προηγούμενο Γενάρη. Χωρίς οι δύο παραπάνω περιπτώσεις να είναι οι μοναδικές που… επιβεβαιώνουν τον συγκεκριμένο «κανόνα».
Μπορεί ακόμα η μεταγραφική περίοδος να μην έχει ανοίξει, όμως η ΑΕΚ δείχνει να κρατά στενούς ορίζοντες στο συγκεκριμένο κομμάτι. Τουλάχιστον, βάσει των όσων προκύπτουν τη δεδομένη στιγμή από Μαρούσι μεριά, για τις κινήσεις και τις επαφές του τεχνικού διευθυντή του Δικεφάλου. Που φέτος θα έχει μεγαλύτερη αρμοδιότητα επί των μεταγραφικών, παρότι την τελική απόφαση είναι ξεκάθαρο πως θα πάρουν ο Μανόλο Χιμένεθ και η ηγεσία της ομάδας.
Η Ένωση έχει κάνει πολλά λάθη στο μεταγραφικό σκέλος, με το περυσινό καλοκαίρι να αποτελεί την… κορωνίδα αυτής της ιστορίας. Ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησαν οι Κιτρινόμαυροι σε ότι είχε να κάνει με την ενίσχυσή τους ήταν τραγικός. Με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περίπτωση του Κρίστισιτς.
Η ΑΕΚ επέδειξε μια πρωτοφανή καθυστέρηση στα μεταγραφικά, φτάνοντας Αύγουστο μήνα να… παλεύει για να κλείσει όχι μία, αλλά τέσσερις βασικές θέσεις του ρόστερ της. Το παράδοξο είναι πως στο τέλος κατάφερε να κλείσει μόλις τρεις εξ αυτών, με την ομάδα να παίρνει την απόφαση να μην αποκτήσει αμυντικό χαφ.
Μια απόφαση που δεν ήρθε με γνώμονα το οικονομικό κομμάτι, αλλά προέκυψε λόγω της αδυναμίας του μεταγραφικού τιμ να έχει εναλλακτικές λύσεις, για το ενδεχόμενο που κάποιος στόχος χανόταν. Η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να αποκτήσει το καλοκαίρι τον Κρίστισιτς και είχε ως δεύτερη επιλογή τον… κανέναν! Έτσι, ο άξονας των Κιτρινόμαυρων έμεινε «γυμνός», με αυτό το κενό να παραμένει ακάλυπτο μέχρι και τον Γενάρη. Όταν και αποκτήθηκε τελικώς ο Κρίστισιτς.
Η αναφορά που έκανα παραπάνω περιγράφει επακριβώς την κατάσταση που επικρατούσε στις τάξεις της ομάδας το καλοκαίρι που μας πέρασε. Με τα απόνερα αυτής της ιστορίας να είναι ισχυρά και πλέον, να έχουν καταγραφεί απόλυτα. Η ΑΕΚ δεν έχει το περιθώριο παραμονής σε αυτή τη λογική. Οι ορίζοντες του Δικεφάλου φέτος πρέπει να ανοίξουν, με ότι κι αν απαιτείται για να συμβεί αυτό. Είτε δηλαδή μέσω μιας οικονομικής υπέρβασης (για τα δεδομένα της πολιτικής που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος), είτε μέσω της προσθήκης ενός ακόμα γραναζιού στην μεταγραφική αλυσίδα της ομάδας.