Ο κανονικός Παναθηναϊκός θα έκανε τους υπόλοιπους ν’ ακολουθούν

Ο Παναθηναϊκός ψήφισε στη Σούπερ Λίγκα για την ανάδειξη προέδρου, ό,τι ψήφισε και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ.

Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να κατηγορηθεί από αντιπάλους, αλλά και από τους ίδιους του τους οπαδούς ότι αναβίωσε το ΠΟΚ. Ότι ακολουθεί τον αιώνιο αντίπαλο. Εδώ και τρία χρόνια περίπου η κατάσταση έχει πάει ακόμα παραπέρα. Από εκεί που οι σχέσεις του Αλαφούζου με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ήταν κάκιστες, τώρα από τους φίλους της ομάδας χρεώνεται στον μεγαλομέτοχο του Παναθηναϊκού ότι «περασμένα ξεχασμένα» και ως συνήθως, εμπλέκεται και η πολιτική. Σ’ αυτή τη χώρα πολλές φορές μεγάλοι επιχειρηματίες έχουν συγκρουστεί κι έπειτα από λίγο καιρό λύνουν τις διαφορές τους, γιατί υπάρχει ένας άλλος κοινός στόχος ή σκοπός.

Καταρχάς, να σημειώσουμε κάποια πράγματα γιατί μπορεί ορισμένοι να τα ξεχνούν. Ο Αλαφούζος δεν είναι ανεπιθύμητος μόνο για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Στο παρελθόν είχε συγκρούσεις με πολλούς – κι όχι άδικα- για ένα πιο καθαρό ποδόσφαιρο. Οι κινήσεις του ενοχλούσαν. Τα έβαλε με το κατεστημένο, στις ψηφοφορίες δεν έβρισκε στήριξη ακόμα κι απ’ όσους τώρα κόπτονται για το καλό του ποδοσφαίρου και πέρσι χρειάστηκε ν’ αλλάξει ο κανονισμός για τις ομάδες που δεν θα πάρουν άδεια.

Κάποιοι αντιδρούσαν, αλλά λύση βρέθηκε με τις όποιες παρεμβάσεις των μεγάλων που δεν ήθελαν για δικό τους συμφέρον (κι όχι γιατί τους έπιασε ο πόνος) να πέσει ο Παναθηναϊκός. Η εμπορικότητα θα πήγαινε στα Τάρταρα. Ο Αλαφούζος παρά τις προθέσεις του στην αρχή της θητείας του, δημιούργησε εχθρούς χωρίς να έχει τον τρόπο να επιβληθεί και να κάνει επίδειξη δύναμης. Έκανε μία τρύπα στο νερό και δεν είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη, διότι δεν ξεριζώνεται εύκολα το κακό. Όταν φάνηκε ότι κάτι πάει ν’ αλλάξει, γύρισε το κουμπί… Και τότε βρήκε εχθρούς κι εντός Παναθηναϊκού.

Ο Αλαφούζος με τις επιλογές του από το καλοκαίρι του 2015 κι έπειτα έδειξε ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία. Στην αρχή δεν μπορούσε να ελέγξει τα πράγματα εκτός Παναθηναϊκού, στην πορεία δεν μπόρεσε κι εντός του πράσινου οργανισμού. Με τη δική του στάση έβγαζε ο σύλλογος προς τα έξω μία εικόνα, που δεν προκαλούσε σε κανέναν φόβο. Ούτε καν το στοιχειώδες για έναν μεγάλο σύλλογο. Τον σεβασμό. Δεν υπολόγιζαν και δεν υπολογίζουν τον Παναθηναϊκό.

Είναι φανερό αυτό. Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε παρουσίασε τελευταία μία πρόταση που να βρήκε ανταπόκριση στους υπόλοιπους παράγοντες. Γιατί μπορεί στη διάρκεια να έκανε κάποιες προτάσεις, αλλά δυστυχώς δεν είχε συμμάχους ή υποστηρικτές.

Το να δίνεις μία μάχη, όμως και να τα παρατάς είναι λάθος. Πηγαίνεις μέχρι τέλους, που είναι και της μόδας… Διότι αν τα παρατήσεις, θα σε αμφισβητήσουν και οι δικοί σου. Όπως συμβαίνει ξεκάθαρα πλέον. Και κυρίως θα διαπιστώσουν οι αντίπαλοι ότι δεν έχουν να φοβηθούν κάτι. Δεν υπάρχει λόγος να σε πάρουν στα σοβαρά. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, ακολούθησε στη ψηφοφορία της Σούπερ Λίγκας.

Το όνομα Γκαγκάτσης δεν κάθεται καλά στον Παναθηναϊκό κι όχι άδικα. Δεν κάθεται καλά και στον Ολυμπιακό. Κάποτε φυσικά άρεσε στο λιμάνι αυτό το όνομα… Ψήφισαν, λοιπόν, στο «τριφύλλι» τον Λυσσάνδρου κι αυτό που τονιζόταν είναι ότι επέλεξαν πρόσωπο και δεν μπήκαν σε κάποια συμμαχία. Αποδεκτό. Αλλά μοιάζει με την ήττα από τον ΟΦΗ. Άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Υπήρχε και το λευκό μπορεί να πει οποιοσδήποτε. Όπως και το είπαν στο social media φίλοι του Παναθηναϊκού. Αλλά θεωρώ ότι είναι καλύτερο –τις περισσότερες φορές τουλάχιστον – να κάνεις επιλογές κι όχι να βγάζεις την ουρά σου απ’ έξω.

Στον Παναθηναϊκό φυσικά και γνώριζαν ότι θα κατακριθούν για την απόφασή τους να ψηφίσουν το πρόσωπο που επέλεξε κι ο Ολυμπιακός. Αλλά το έκαναν. Και δεν έδωσαν δημόσια και κάποια εξήγηση. Είναι κι αυτή μία τακτική… Σε κάθε περίπτωση αποδείχθηκε περίτρανα ότι με τον Αλαφούζο δεν θ’ αλλάξει τίποτα. Αύριο να σβήσει τα χρέη της ομάδας, το κλίμα δεν γυρίζει. Ο Παναθηναϊκός έχει εννέα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και λογικά πάει για δέκα. Είναι ανυπόληπτος σε διάφορα επίπεδα.

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

Ο κανονικός Παναθηναϊκός θα είχε εκπρόσωπο για την προεδρία της Σούπερ Λίγκας και θ’ ανάγκαζε τους άλλους να πορευθούν στο πλευρό του. Θα έδινε μάχη με τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ. Τώρα απλώς είναι όπως στις συσκέψεις στις μεγάλες εταιρίες. Λέει τη γνώμη του, ρίχνει την ιδέα του κι όσο καλή κι αν είναι γίνεται αυτό που θέλουν άλλοι. Πιο ψηλά απ’ αυτόν…