Τεχνικός διευθυντής και προπονητής προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ της εξυγίανσης και των αντοχών τους, αφού θέλουν το έργο τους στον Παναθηναϊκό να καταλήξει κάπου και να μην πάει στράφι η προσπάθειά τους.
Ο Νίκος Νταμπίζας και ο Γιώργος Δώνης γνώριζαν που ήρθαν, ποια ήταν η αγωνιστική και οικονομική κατάσταση στον Παναθηναϊκό.
Ήξεραν, ή έστω φαντάζονταν ότι τα πράγματα που θα συναντήσουν θα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Στον δρόμο τους έβλεπαν μόνο εμπόδια. Κι ακόμα βλέπουν. Απλώς, στην πορεία με τα βήματα μπροστά που κάνει η ΠΑΕ σε ό,τι αφορά την εξυγίανση, τα εμπόδια μπορεί να είναι λιγότερα. Η πραγματικότητα φυσικά είναι διαφορετική από τη φαντασία. Άλλο να νομίζεις, να πιστεύεις ότι ξέρεις κι άλλο να το ζεις, να το βρίσκεις μπροστά σου.
Τεχνικός διευθυντής και προπονητής σαφώς και χαμογελούσαν αρκετά στο ξεκίνημα της τρέχουσας περιόδου. Κανείς, ακόμα και με το πρόγραμμα που ήταν βατό δεν πίστευε ότι η ομάδα θα μπει στο πρωτάθλημα με έξι νίκες σ’ επτά αγώνες. Στη συνέχεια και για διάφορους λόγους που έχουν αναλυθεί, ο Παναθηναϊκός προσγειώθηκε απότομα.
Η σεζόν φεύγει χωρίς να έχει επιτευχθεί ο στόχος της πεντάδας ή του κυπέλλου, ενώ οι Νταμπίζας, Δώνης θα κληθούν ν’ απαντήσουν με τη λήξη της σεζόν, αν επιτεύχθηκε ο άλλος στόχος, αν δηλαδή θεωρούν ότι εξελίχθηκε η ομάδα και σε ποιο βαθμό. Δεδομένα, όμως, δεν θα είναι ικανοποιημένοι στο επίπεδο που θα ήθελαν. Για έναν προπονητή, έναν τεχνικό διευθυντή που εργάζεται σε μεγάλο σύλλογο, οπότε και οι ευθύνες είναι πολλές και η πίεση τεράστια, υπάρχει και ο εγωισμός. Αν δεν διαθέτει, τότε απαγορεύεται να βρίσκεται σε μεγάλα καράβια, δεν κάνει για το «τριφύλλι».
Ο Δώνης έχει ζήσει ένδοξες εποχές με τον Παναθηναϊκό. Συζητούσε όλος ο πλανήτης για τον σύλλογο. Τώρα βιώνει έναν άλλον Παναθηναϊκό. Είναι ρεαλιστής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εγωιστής. Ο έμπειρος τεχνικός έχει δουλέψει σε δύο ακόμα μεγάλες ελληνικές ομάδες, δεν πέτυχε αυτά που ήθελε, ενώ πήγε τελικό με τον Ατρόμητο δύο συνεχόμενες χρονιές και πήρε το κύπελλο με την ΑΕΚ, κόντρα στο «τριφύλλι». Βρέθηκε επίσης μία πενταετία στο εξωτερικό, προπόνησε τον ΑΠΟΕΛ στο Τσάμπιονς Λιγκ, πήρε τίτλους στην αραβική χερσόνησο, έβγαλε αρκετά χρήματα.
Έχει κάνει καριέρα και τώρα δεν του πάει να μην πετύχει στον Παναθηναϊκό, την ομάδα με την οποία μεγαλούργησε. Γι’ αυτό και θέλει το συντομότερο να μπορέσει να γίνει ανταγωνιστική. Γι’ αυτό και στη πρόσφατη παρουσία του στην ΕΡΤ φάνηκε ίσως λίγο παρορμητικός. Στην πραγματικότητα δεν είπε τίποτα διαφορετικό από την αλήθεια και την επιθυμία του. Ότι δεν θα είναι κακό να πουλήσει ο Παναθηναϊκός για να βρει χρήματα και με αυτά να φέρει άλλους παίκτες και να γίνει πιο δυνατός.
Είπε και κάτι ακόμα. Ότι στόχος του Παναθηναϊκού είναι να γίνει απόλυτα ανταγωνιστικός απέναντι στον Ατρόμητο και τον Άρη, να είναι κυριαρχικός απέναντι σ’ αυτές τις ομάδες και σταδιακά να πλησιάζει ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό. Ρεαλιστική προσέγγιση, όμως, μέσα του είναι ανήσυχος κι ανυπόμονος. Δεν είναι εύκολο με όσα έχει ζήσει, ν’ αποδεχθεί ότι πρώτος στόχος είναι να επιβληθεί ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ατρόμητο.
Αν ο οπαδός του Παναθηναϊκού είναι μία φορά βιαστικός να δει την ομάδα του εκεί που της αρμόζει, ο Δώνης και ο Νταμπίζας είναι δέκα. Παίζουν το όνομά τους, θέλουν να δείξουν ότι μπορούν να πετύχουν. Γι’ αυτό και θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αυξηθεί το μπάτζετ –σε λογικά πλαίσια, αφού έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα και τον στόχο της εξυγίανσης – και να βρουν τους παίκτες που θεωρούν ότι θα δώσουν στο «τριφύλλι» τη δυνατότητα να διεκδικήσει κάτι περισσότερο.
Το να βγαίνει ο Παναθηναϊκός τέταρτος και πέμπτος δεν τους λέει τίποτα. Το να αποκλείεται η ομάδα στους «16» ή στα προημιτελικά του κυπέλλου είναι τεράστια αποτυχία. Σαφώς και πορεύονται με τα εφόδια που έχουν, αλλά αυτό δεν τους αρκεί. Ο επαγγελματικός τους εγωισμός επιβάλει να πετύχουν, όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο Νταμπίζας είδε στην πρώτη του θητεία με το καλημέρα να παίρνει τίτλο. Ο Δώνης αναφέραμε ότι πήρε κύπελλο με την ΑΕΛ. Πήγε σε ομίλους Γιουρόπα Λιγκ μαζί της. Γι’ αυτό κι εμφανίζονται πεισμωμένοι να πετύχουν.