Κόκκαλης: «Βροχή» τα αυτογκολ του ΣΥΡΙΖαίου Πέτρου

Δικαίωμα του καθενός να επιλέξει αν θα πολιτευθεί και με πιο κόμμα θα συστρατευθεί. Ακόμη και αν λέγεσαι Πέτρος Κόκκαλης και επιλέγει ξαφνικά να πάει στον βασικό εχθρό της ομάδας που ανήκε για χρόνια στον πατέρα σου και υπηρέτησες και εσύ για χρόνια από διάφορα πόστα. Ακόμη και αν μέχρι λίγους μήνες αποτελούσες μέλος της διοίκησης του Πειραιά μαζί με τον Δήμαρχο Γιάννη Μώραλη και τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Δικαίωμα του Πέτρου Κόκκαλη είναι να τραβήξει μια γραμμή και να τα σβήσει όλα, πηγαίνοντας στο απέναντι στρατόπεδο.

Κακώς ή κακώς είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία. Όπως και δικαίωμα του είναι τώρα, ξαφνικά, να θεωρεί πως η διοίκηση του Ολυμπιακού και ο Μαρινάκης έχουν… καταστρέψει τον σύλλογο. Δημοκρατία έχουμε ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του.

Αυτό όμως που ξεχνά ο Πέτρος Κόκκαλης του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως άπαντες θυμούνται το παρελθόν του Πέτρου Κόκκαλη του Κόκκαλη. Και όποιος δεν θυμάται γκουγκλάρει και βρίσκει εύκολα.
Μπορεί λοιπόν ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖαίος Πέτρος Κόκκαλης να πλασάρει τον εαυτό του και τον Ολυμπιακό του πατέρα του αλλά και τον δικό του ως κάτι το ανώτερο και σίγουρα τελείως διαφορετικό και πολύ καλύτερο από τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη όμως ξεχνάει πως μια γρήγορη και απλή αναζήτηση απλά «ξεγυμνώνεται».

Και, οκ, είναι ξεκάθαρο πως η επιλογή Πέτρου Κόκκαλη από τον ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει στο να σώσει ότι μπορεί από την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων οπαδών του Ολυμπιακού ελπίζοντας πως «χτυπώντας» τον Μαρινάκη μέσω του γιου του πρώην ιδιοκτήτη θα επηρεάσουν. Κάτι που φαίνεται άλλωστε κάθε φορά που ο Πέτρος Κόκκαλης εμφανίζεται να μιλήσει (στο 99% σε άκρως φιλικά ΜΜΕ) προσπαθώντας με κάθε τρόπο να στρέψει τα «βέλη» του στον Μαρινάκη.

Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον Πέτρο Κόκκαλη είναι πως αυτά που λέει τον εκθέτουν ακόμη περισσότερο.

Τα «αυτογκολ» του Πέτρου Κόκκαλη του ΣΥΡΙΖΑ πέφτουν «βροχή». Μιλάμε για τον Πέτρο Κόκκαλη που κατά την δική του ηγεσία στον Ολυμπιακό (την μικρή έως ότου την αρπάξει ξανά ο Σωκράτης Κόκκαλης βλέποντας το πλοίο να πηγαίνει στα βράχια) η ΠΑΕ υπερχρεώθηκε, όπως χρεωμένος έμεινε και ο Ερασιτέχνης όταν ο ίδιος ασχολήθηκε.

Στην τελευταία του λοιπόν συνέντευξη, όχι αυτή περί Μπερλουσκόνι που από μόνη της βεβαίως προκαλεί θλίψη, σε αυτή στο News 24/7 ο Πέτρος Κόκκαλης μιλάει για τον… δικό του Ολυμπιακό και τον Ολυμπιακό του πατέρα του. Και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Για μένα ο Ολυμπιακός δεν είναι αρρώστια, είναι γιατρειά. Έχω τελείως διαφορετική άποψη για τον Ολυμπιακό. Είναι μία δραστηριότητα. Παιχνίδι είναι, μία θα χάσεις μία θα κερδίσεις. Γιατί είναι και το θέμα αυτό περί εχθρών. Ο Ολυμπιακός είναι σπουδαίος και μεγάλος γιατί ιδρύθηκε πριν από περίπου 100 χρόνια για να διδάξει την ευγενή άμιλλα και συναγωνισμό. Υπό αυτό το πλαίσιο δεν έχουμε εχθρούς. Δεν θέλουμε να μην υπάρχει Παναθηναϊκός, να μην υπάρχει ΠΑΟΚ και να μην υπάρχει Άρης. Δεν θέλουμε να εξαφανίσουμε κάποιον και να είμαστε εμείς που κάνουμε «we rule this land». Είμαστε ένας πόλος ενός πολιτισμού, του αθλητικού πολιτισμού της Ελλάδος. Αυτό πρέπει να κάνουμε με όρους ευγένειας και κοσμιότητας».

Τι ήταν η ψύχωση;

Και εδώ βεβαίως έρχονται πολλά ερωτηματικά, ρητορικά πάντα, καθώς η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Τα αυτογκόλ πέφτουν βροχή…
Μήπως ξεχνάει ο Πέτρος Κόκκαλης την «ψύχωση για το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα»; Ποιος άραγε είχε λανσάρει την συγκεκριμένη ατάκα; Προσέξτε, δεν κρίνω αν ήταν σωστή ή όχι η «ψύχωση» για το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός παίζει πάντα για την κορυφή και οφείλει να το προσπαθεί πάντα. Ο Πέτρος Κόκκαλης όμως τώρα που έχει ως στόχο να «χτυπήσει» την νυν διοίκηση του Ολυμπιακού μάλλον ξέχασε την «ψύχωση» που δυστυχώς για αυτόν δεν την είχε ο… Κάτανετς. Ο Σωκράτης Κόκκαλης την είχε. Παιχνίδι ήταν και τότε Πέτρο…

Οι κότες και οι πελάτες

Και αν… ξέχασε την «ψύχωση» ο Πέτρος Κόκκαλης σίγουρα κάτι θα θυμάται για τις… κότες και τους πελάτες. Δύσκολα να μην το θυμάται καθώς ήταν δίπλα ακριβώς από τον πατέρα του στο πάνελ όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης έλεγε για τον Παναθηναϊκό που φώναζε για την διαιτησία στην Ελλάδα πως «Ευρώπη είναι κότες». Λίγο αργότερα χαρακτήρισε τους πράσινους «πελάτες». Δεν εξετάζουμε αν είχε δίκιο ή άδικο (πελάτης αγωνιστικά ήταν άλλωστε ο Παναθηναϊκός…) αλλά την «ευγενή άμιλλα» που μας είπε σήμερα ο Πέτρος Κόκκαλης…

Τα 100 χρόνια του ΠΑΟ και το «αφήστε την πολιτική μακριά από το ποδόσφαιρο»

Είναι σίγουρο πως ο Πέτρος Κόκκαλης δύσκολα θα έχει ξεχάσει τα όσα ο ίδιος είχε πει μετά το θριαμβευτικό 4-0 του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού για το Κύπελλο το 2008. Τότε στα 100 χρόνια του Παναθηναϊκού ο Πέτρος Κόκκαλης, πανίσχυρος στην διοίκηση των ερυθρολεύκων, είχε «κονταροχτυπηθεί» στον αέρα του Alpha με την Λιάνα Κανέλλη, γνωστή οπαδό του Παναθηναϊκού.

Τότε λοιπόν ο Πέτρος Κόκκαλης (που τώρα σέβεται όλες τις ομάδες) είχε μιλήσει απαξιωτικά για τον Παναθηναϊκό και είχε τονίσει μεταξύ άλλων πως δεν υπάρχουν τα 100 χρόνια. Η εντυπωσιακότερη ατάκα του όμως αναδεικνύεται 11 χρόνια μετά. «Αφήστε την πολιτική μακριά από το ποδόσφαιρο» είχε πει ο Πέτρος Κόκκαλης στην Λιάνα Κανέλλη. Ότι ακριβώς κάνει ο ίδιος τώρα που πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ… Τι, όχι;

«Δεν θέλω να υπάρχει Παναθηναϊκός» και η γνώμη του για Μαρινάκη

Κερασάκι στην τούρτα (ένα από τα πολλά «αυτογκόλ») η συνέντευξη του Πέτρου Κόκκαλη στο ΦΩΣ το 2012. Με τον Ολυμπιακό να έχει αλλάξει χέρια και να έχει πάει στον Μαρινάκη. Τότε δεν υπήρχε ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ…

Τι είχε πει τότε μεταξύ άλλων ο Πέτρος Κόκκαλης; «Εγώ ως οπαδός θα ήθελα να μην υπάρχει καν Παναθηναϊκός! Όμως ο Παναθηναϊκός υπάρχει και καλώς υπάρχει, και ας παίζει εκεί που μπορεί» είχε τονίσει ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές ενώ για τον… Μπερλουσκόνι της Ελλάδας (όπως χαρακτήρισε τον Μαρινάκη) είχε διαφορετική άποψη.

«Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις επιτυχίες μετά από εκείνα τα πέτρινα χρόνια μέχρι σήμερα χάρη στον πατέρα μου και χάρη στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Μετράνε δηλαδή τα πρόσωπα. Είχαμε την ευτυχή συγκυρία μετά τον πατέρα μου να έρθει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Στον Ολυμπιακό ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε πάνω του ένα τεράστιο βάρος, που μόνο εκείνος και ο πατέρας μου γνωρίζουν τι βάρος είναι αυτό».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αυτά τα λίγα από τα πολλά που υπάρχουν.