Σύνολο χωρίς κίνητρο και όρεξη για μπάσκετ…

Από τα πρώτα λεπτά μίας αναμέτρησης, από το ζέσταμα βασικά, μπορείς να καταλάβεις το πόσο μία ομάδα θέλει ένα παιχνίδι. Στον Ολυμπιακό έχει χαθεί πια η θέληση για κάτι παραπάνω. Γνωρίζοντας την κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ και ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το παρόν, οι Ερυθρόλευκοι δεν έχουν κίνητρο για το οτιδήποτε. Και φαίνεται στο παρκέ. Βγάζει μάτι σε μερικές περιπτώσεις..

Στο κλειστό του Περιστερίου ο Ολυμπιακός γνώρισε μία ανώδυνη ήττα, σε ένα ματς που αν το έκλεβε θα έπρεπε οι γηπεδούχοι να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο. Μία από τα ίδια για το συγκρότημα του Μπλατ. Χωρίς κάτι νέο στο παρκέ, με τον Πρίντεζη στο ποστ, τον Μιλουτίνοφ να θυμάται τι εστί Α1 και μετά το… χάος. Μόνο η τρέλα του Ουέμπερ έμεινε αναλλοίωτη. Φτάνει αυτό;

Με το σώμα στο παρκέ και το μυαλό στο… καλοκαίρι, οι Ερυθρόλευκοι μου θυμίζουν μία ομάδα ξεζουμισμένη και έτοιμη για το καλοκαίρι. Αυτή τη διάθεση βγάζουν προς τα έξω και κάπου εδώ ο Μπλατ οφείλει να δει τι μπορεί να κάνει για να διαφοροποιηθεί η κατάσταση. Να ψάξει λίγο πιο βαθιά το ρόστερ του ας πούμε; Χωρίς καμία όρεξη να μπω στα…. χωράφια του, είναι προφανές ότι δεν γίνεται οι Μπόγρης και Αγραβάνης να έπαιζαν χειρότερα του ΛεΝτέι, ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον παίκτη που θαυμάσαμε στην αρχή της σεζόν. Ας με συγχωρέσει ο κόουτς Πεδουλάκης, με τον Σκορδίλη και τον Φιλιππάκο έπαιξε σε ένα σημείο το Περιστέρι.

Σέβομαι απόλυτα και τους δύο παίκτες, ειδικά τον πρώτο που έχει χαράξει τη δική του διαδρομή και τον δεύτερο που έχει όλο το μέλλον μπροστά του, όμως αφού δεν… τσουλάει ο ΛεΝτέι, δεν γίνεται να μην βλέπεις καν τους υπόλοιπους.

Ο Αμερικανός είναι το πρόβλημα θα μου πείτε; Όχι, σίγουρα όχι. Είναι η αρχή του παγόβουνου. Όταν όμως έχεις θέματα με φάουλ στο παιχνίδι (ασχολίαστο) δεν γίνεται να εμμένεις σε κάποιον που δεν είναι σε φόρμα. Πας παρακάτω. Δίνεις ευκαιρίες, περιμένεις να δεις πως θα ανταποκριθούν οι υπόλοιποι. Δεν είμαι άνθρωπος των εμμονών. Και δυστυχώς όλο αυτό το διάστημα αυτό το συναίσθημα μου βγάζει ο κόουτς των Ερυθρόλευκων. Εμμονή στις επιλογές του. Στα 30 λεπτά του Γκος (και ας έχει μείνει με 2-3 γκαρντ), στα σπαστά 15 λεπτά του Τουπάν, στο ρόστερ των 8-9 παικτών. Ακόμα και με το Περιστέρι… Που ΔΙΚΑΙΑ είναι εκεί που βρίσκεται, αλλά δεν διαθέτει την ποιότητα του Ολυμπιακού. Απλά ο προπονητής του εκμεταλλεύεται στο 100% το ρόστερ του..

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

Μη γελιόμαστε πάντως. Δεν φταίει μονάχα ο Μπλατ. Όταν ένας αθλητής παίζει, οφείλει να βρίσκει καθημερινά κίνητρο  και ας μην υπάρχει λόγος που γίνεται το παιχνίδι. Να γίνεται καλύτερος, να ωφελεί η παρουσία του τους συμπαίκτες του. Αυτό το κοινότυπο: Να ιδρώνει τη φανέλα…

Στο ματς με το Περιστέρι, όπως και στα περισσότερα το τελευταίο διάστημα, υπήρχε απροθυμία. Ας το πόσο όσο πιο λαϊκά γίνεται, ξενέρα για μπάσκετ. Ο εγωισμός ενός αθλητή είναι το Α και το Ω. Σου αρέσει να χάνεις και να μην προσπαθείς; Αυτό πρέπει στα υπόλοιπα παιχνίδια να καλλιεργήσουν οι Ερυθρόλευκοι. Ακολουθεί ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Με τέτοια νοοτροπία θα ανησυχήσουν οι Πειραιώτες και σε αυτά τα παιχνίδια. Και με συγχωρείτε, αλλά μιλάμε για Ολυμπιακό έτσι;

ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ ΛΙΓΚΑ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Η αντιμετώπιση των Παπαπέτρου, Τζαφλέρη και Ζαχαρή προς τον Ολυμπιακό την Τετάρτη στο «Ανδρέας Παπανδρέου» είναι ο λόγος που οι Ερυθρόλευκοι δεν θέλουν υπό τις παρούσες συνθήκες να μείνουν στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ ότι έκρινε την αναμέτρηση η διαιτησία, αφού οι Πειραιώτες ήταν κάκιστοι στο παρκέ. Από την άλλη όμως, δεν μπορεί να ξεκολλήσει το μυαλό μου από την στάση του πρώτου ρεφ στην αναμέτρηση.

Σε διαρκή «διάλογο» με τον πάγκο, βλέμματα προς τους βοηθούς του Μπλατ, υπεροψία λες και έχει απέναντί του έναν προπονητή της σειράς. Δεν τον σέβονται τον Ολυμπιακό και είναι ξεκάθαρο αυτό.

Στον Πειραιά το μυαλό τους το είχαν και στο Ζάγκρεμπ. Η συνέλευση των Ερυθρόλευκων με τους ανθρώπους της Αδριατική Λίγκας πήγε ως έπρεπε. Συζητήθηκαν θέματα που απασχολούν το μάρκετινγκ του συλλόγου σε περίπτωση που γίνει ο «γάμος» με τον Ολυμπιακό να θέτει εαυτό στη διάθεση της ABA League. Οι Ερυθρόλευκοι δεν κοιτούν την μετακόμισή τους στην Αδριατική για λίγο χρόνο αλλά μακροπρόθεσμα. Πρόκειται για μία αγορά που μπορεί να τους προσφέρει κέρδη και παράλληλα ηρεμία, η οποία σε συνδυασμό με την Ευρωλίγκα είναι ικανή να της δώσει και διαφορετική διάσταση στο ρόστερ της.

Από την στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει εκφράσει επίσημο ενδιαφέρον, τα πάντα είναι στα χέρια των ομάδων της Λίγκας. Αυτοί διοικούν και θα αποφασίσουν μετά τους τελικούς του Ερυθρού Αστέρα με την Μπουντούτσνοστ εάν θα γίνει δεκτό το αίτημα της ελληνικής ομάδας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μακροπρόθεσμα θα βοηθήσει εμπορικά την ABA League η είσοδος του Ολυμπιακού. Όπως και να έχει οι ενδοιασμοί είναι πολλοί και στα μέσα του Μάη θα γνωρίζουμε λογικά το τι μέλλει γενέσθαι…

ΥΓ1 Το Περιστέρι έπαιζε μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός κάτι σαν μπάσκετ. Πολλά συγχαρητήρια για τον κόουτς Πεδουλάκη και την εικόνα της ομάδας των δυτικών προαστίων. Γίνεται και φοβερή δουλειά στις ακαδημίες του Περιστερίου, που είναι μαζί με τον Ολυμπιακό και τον Προμηθέα οι κορυφαίες στους Εφήβους.

ΥΓ2 Δηλώνω εντυπωσιασμένος με τον Ζώη Καράμπελα. Μικρός στο δέμας αλλά με αυτοπεποίθηση στον θεό. Και αρέσει πολύ στον Ολυμπιακό γενικότερα. Ο οποίος Καράμπελας ήταν πρωταθλητής στην ΕΣΚΑ με τους Έφηβους του Περιστερίου. Όπως και ο Κολοβέρος με τον Ολυμπιακό στην ΕΣΚΑΝΑ. Ωραίο ματσάρισμα στην Ελευθερούπολη αυτό στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.

ΥΓ3 Ο Βεζένκοφ σε κάθε παρουσία του στο παρκέ δίνει απαντήσεις.. Από τις περιπτώσεις που δεν έχω καταλάβει γιατί είχε αυτήν την διαχείριση. Με την απορία θα μείνω μου φαίνεται.

YΓ4 Δύο τα γκαρντ με τον ΠΑΟΚ. Θα λείψει και ο Γκος. Οπως και ο Στρέλνιεκς, που παραμένει στα πιτς.. Και 40 λεπτά δεν γίνεται να παίξουν οι Μάντζαρης-Ουέμπερ. Ειδικά μετά από ματς σε δύο μέρες…

MUST READ

Ο κορυφαίος Κ21 Ελληνας στόπερ ανήκει στον Ολυμπιακό και πριν 1,5 χρόνο πήγε να τον «κλέψει» η Αρσεναλ...

ΥΓ5 Κάτι άσχετο με τον αθλητισμό. Σχετικό για μένα.. Περιπου 2000 άτομα χτες για το Παύλο. Την ώρα που κάποιο κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ρουφιάνα δικαιοσύνη. Χρόνια πολλά αδερφέ και ας μας κοιτάς από ψηλά πια…