Δεν είναι ματς κυπέλλου

Θεωρώ τελείως αποπροσανατολιστική οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τον αγώνα Άρης – Ατρόμητος που κινείται γύρω από… διαφορά τερμάτων.

Αδυνατώ να καταλάβω πως μπορούμε να στείλουμε, συμμετέχοντας σε αυτή, το μήνυμα στα αποδυτήρια του Άρη ότι δεν είναι θέμα η νίκη επί της ομάδας του Κάναντι αλλά το εύρος αυτής.

Θα απαριθμήσω τα δεδομένα με τα δικά μου κριτήρια: Ο Ατρόμητος είναι ομάδα διετίας και αυτό σε μένα το δείχνει με την προσαρμοστικότητά του σε διαφορετικές διατάξεις, σε εκδοχές ενδεκάδας με άλλα πρόσωπα που δεν αλλοιώνουν το προφίλ του ως ανταγωνιστικό σύνολο. Έδειξε αντοχή στην πίεση αφού και στο ντεφορμάρισμά του δεν έπεσε από τις προνομιούχες θέσεις, ενώ στο καλό του διάστημα στη σεζόν βρέθηκε και εντός της τριάδας της βαθμολογίας.

Έχει συνοχή, παίκτες με εμπειρία, ποιότητα και κίνητρο. Ο ίδιος ο προπονητής του βάφτισε την τέταρτη θέση… κάτι σαν πρωτάθλημα.

Για τον Άρη, φυσικά η τέταρτη θέση θα είναι ευπρόσδεκτη και θα υπερτονίζει την επιτυχημένη επιστροφή του στον φυσικό του χώρο.

Αλλά υπάρχουν άλλες παράμετροι που δεν επηρεάζονται από το αν το κλαμπ τερματίσει τέταρτο η πέμπτο, εφόσον πράγματι και η πέμπτη θέση οδηγεί στην Ευρώπη φυσικά.

Η ομάδα είναι ολοκαίνουργια, άλλαξε προπονητή μέσα στη σεζόν, πέρασε μια δεύτερη κρίση στις γιορτές και αφού τα διαχειρίστηκε όλα με επιτυχία, άλλαξε το προφίλ της προς το καλύτερο, ενσωμάτωσε και τις χειμερινές μεταγραφές γρήγορα και φαντάζει τώρα ως ένα σύνολο στο οποίο θα απαιτηθούν περιορισμένες σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι προσθήκες, για να προχωρήσει το πρότζεκτ. Κι όλα αυτά, χωρίς τις τεχνικές υποδομές και δυνατότητες του ανταγωνισμού, αφού παρά όσα έγιναν και βελτίωσαν τις συνθήκες, το κόστος της περασμένης εξαετίας δεν είναι εύκολο να καλυφθεί μέσα σε μια σεζόν (αλλά ενόψει της νέας τα “εργαλεία” δουλειάς στην προπόνηση πρέπει να μεγιστοποιηθούν, οι δυνατότητες και του Άρη να είναι όσες και των άλλων).

Ο Άρης χρειάζεται τη νίκη την Κυριακή. Ίσως μπορέσει να διεκδικήσει το σκορ, ίσως όχι. Αλλά η βασική επιδίωξη της ομάδας είναι να συνεχίσει να προχωρά, να διορθώσει την εικόνα μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ. Το πρωτάθλημα δεν τελειώνει την Κυριακή, αλλά αν κάνουμε τον προπονητή και τους παίκτες να προετοιμαστούν για αγώνα… κυπέλλου, δεν θα τους βοηθήσουμε.

Ο Άρης δεν πρέπει να κυνηγάει το γκολ με άγχος από το πρώτο δευτερόλεπτο. Αυτό θα του στερήσει καθαρό μυαλό, πειθαρχία στην υλοποίηση του πλάνου του και εν τέλει θα τον εκθέσει σε κίνδυνο αυξημένων λαθών, που στο τέλος μπορεί και να τον οδηγήσουν σε κακό αποτέλεσμα, κάνοντας μας να αναπολούμε πάνω από χαμένους βαθμούς… “καλή θα ήταν και η νίκη με ένα γκολ”.

Αν η διαχείριση του αγώνα είναι από όλους η αυτονόητη, δηλαδή μιας εντός έδρας αναμέτρησης με καλό αντίπαλο και στόχο τη νίκη, μπορεί πράγματι το τελευταίο σφύριγμα να βρει το κλαμπ και στην θετική συγκυρία μιας επικράτησης με διαφορά μεγαλύτερη του ενός γκολ.