Δεν έχει να περιμένει κάτι άλλο η ΑΕΚ από Άλεφ, Μπογέ

Διαφωνώ με την άποψη πως τα παιχνίδια που έχει μπροστά της η ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, είναι άνευ σημασίας. Μπορεί βαθμολογικά η Ένωση να μην μπορεί να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα και παράλληλα να μην κινδυνεύει να χάσει τα… κεκτημένα, όμως αυτοί οι αγώνες, προσφέρονται για ευκαιρίες.

Από την αρχή της χρονιάς η διαχείριση που έχει γίνει στο ρόστερ της ΑΕΚ είναι τουλάχιστον… περίεργη. Παίκτες που ήρθαν ως βασικές μονάδες βρέθηκαν στον «πάγο» και ξαφνικά στην ενδεκάδα, άλλοι παραμένουν «εξαφανισμένοι», ενώ κάποιοι στηρίχθηκαν πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε.

Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν ξεκάθαρα ο Άλεφ Σαλντάνια και ο Λούκας Μπογέ. Δύο παίκτες που όπως είχε αποκαλύψει πριν από περίπου ένα μήνα to10.gr, δεν πρόκειται να συνεχίσουν στην ΑΕΚ μετά το καλοκαίρι. Ο Βραζιλιάνος χαφ και ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός έχουν απογοητεύσει με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις τους, με τις πιθανότητες ενεργοποίησης της οψιόν αγοράς τους από Μπράγκα και Τορίνο αντίστοιχα, να έχουν εξανεμιστεί.

Η ΑΕΚ δεν μπορεί να περιμένει κάτι περισσότερο από τις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Έχει δει τι μπορούν και κυρίως τι… δεν μπορούν να της δώσουν και αμφότεροι, δεν περιλαμβάνονται στον σχεδιασμό για τη νέα σεζόν.

Αυτός είναι και ο λόγος που στα ματς πρωταθλήματος που απομένουν, η Ένωση και ο Μανόλο Χιμένεθ θα έπρεπε πιθανότατα να δώσουν περισσότερες ευκαιρίες σε παίκτες που έχουν μείνει κατά κάποιο τρόπο στο περιθώριο. Αναφέρομαι σε ποδοσφαιριστές με συμβόλαιο και για την επόμενη χρονιά, που ίσως μπορέσουν να δείξουν κάτι περισσότερο. Ή τελοσπάντων, να βγει μέσω της συμμετοχής τους ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα για το αν κάνουν ή όχι για την ΑΕΚ.

Γιαννιώτας, Σβάρνας, Γιαννούτσος, Αλμπάνης, αλλά ακόμα-ακόμα και ο Γιαννίκογλου, είναι παίκτες που μέχρι στιγμής δεν έχουν μπει ουσιαστικά στην αγωνιστική εξίσωση. Ίσως σε ένα βαθμό ο Αλμπάνης, που και πάλι όμως παραμένει πίσω στο rotation από τον Μπογέ. Αδικαιολόγητα, κατά τη γνώμη μου.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Η ΑΕΚ έχει τη δυνατότητα στα ματς που απομένουν για τη λήξη του πρωταθλήματος, να κάνει μια γερή αξιόλογηση των δυνατοτήτων τους. Δεν μπορώ να βρω λογική στο να προτιμάται ο Τσόσιτς από τον Σβάρνα ή τον Γιαννούτσο, ο Μπογέ από τον Αλμπάνη ή ακόμα και τον Γιαννιώτα. Όπως φυσικά και ο Άλεφ από τον Γαλανόπουλο. Παρότι ο τελευταίος δεν ανήκει την κατηγορία εκείνων που κρίνονται. Θέλει, ωστόσο, να πάρει παιχνίδια και να εξελιχθεί. Κάτι που φέτος, επ’ ουδενί δεν έχει κατορθώσει.