Ο Παναθηναϊκός πρέπει να φιλτράρει τη κάθε κίνηση, όχι άλλη μετριότητα

Τα ονόματα που έχουν γραφτεί το τελευταίο διάστημα Ελλήνων και ξένων δεν τρελαίνουν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού.

Για τους περισσότερους, άλλωστε, δεν έχου(με)ν εικόνα. Ακόμα και για ορισμένα ελληνόπουλα που βρίσκονται εκτός συνόρων και τα οποία πρόσφατα αναφέρθηκαν δεν ξέρουμε τις ικανότητές τους. Γνώριζε, για παράδειγμα, κάποιος τον Χατζηθεοδωρίδη, ο οποίος είχε φύγει στην εφηβεία του από τη χώρα; Σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για ονόματα που ενθουσιάζουν.

Ενδεικτικά είναι ορισμένα σχόλια φίλων του «τριφυλλιού», που διάβασα. «Με αυτούς τους παίκτες θα τα σαρώσουμε όλα του χρόνου». Εμφανής η ειρωνεία. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι ο κάθε ποδοσφαιριστής κρίνεται στο γήπεδο όποια κι αν είναι η ηλικία του, όπως κι αν λέγεται.

Το θέμα είναι αν οι αρμόδιοι, οι Νταμπίζας, Δώνης δηλαδή, που θα δημιουργήσουν το ρόστερ της επόμενης περιόδου κρίνουν ότι κάποιοι αξίζουν να βρίσκονται στον Παναθηναϊκό. Δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο οπαδός και ο δημοσιογράφος.

Απλώς γεννιέται συχνά κι όχι άδικα, η απορία αν ένα ελληνόπουλο που βρίσκεται στο εξωτερικό και είναι 18-19-20 ετών, είναι καλύτερο από τα παιδιά που βρίσκονται στην Ακαδημία του «τριφυλλιού». Εννοείται ότι πρόκειται για παίκτες τύπου Χατζηθεοδωρίδη, Αρμενάκα. Που δεν είναι βασικοί στις ομάδες τους, που ψάχνουν την ευκαιρία ν’ αναδειχθούν. Υπάρχει και μία ακόμα λεπτή γραμμή.

Τι μήνυμα στέλνεις στα παιδιά της δικής σου Ακαδημίας, όταν αντί να τα προωθήσεις, καταλήγεις σε άλλες Ακαδημίες; Η δουλειά, βέβαια, να γίνεται. Δεν είναι… ίδρυμα κάθε μεγάλη ομάδα. Αν κάποιος Έλληνας σε άλλη Ακαδημία θεωρείς ότι είναι καλύτερος απ’ κάποιον στην ίδια θέση στη δική σου Κ19 φυσικά και θα επιδιώξεις να τον φέρεις. Αλλά πόση διαφορά μπορεί να έχει;

Ο Παναθηναϊκός το περασμένο καλοκαίρι και τον Γενάρη δεν είχε την ευχέρεια να κινηθεί μεταγραφικά. Τόσο γιατί δεν υπήρχαν χρήματα και φυσικά εξαιτίας του περιορισμού. Αναγκάστηκε να πάει σε επιλογές νεαρών Ελλήνων. Θα μπορούσε να πάρει περισσότερους κάτω των 23 ετών, αλλά θέλησε να στηρίξει και παιδιά της Ακαδημίας, όπως οι Μπουζούκης, Μαυρομμάτης, Χατζηγιοβάνης, Εμμανουηλίδης, Στάικος (τελευταία και τον Αποστολάκη). Κι έφερε επίσης Καμπετσή, Βέργο, Χατζηθεοδωρίδη, Πούγγουρα, Παντελάκη.

Τη νέα περίοδο κι από τη στιγμή που αναμένεται να εξασφαλίσει την άδεια, θα έχει μεγαλύτερο εύρος αγοράς. Θα μπορεί να φέρει ξένους. Ξένοι, Έλληνες, βέβαια, στο γήπεδο θα κριθούν. Όπως και να έχει, ένας 19χρονος που προσπαθεί να βρει τα βήματά του στο εξωτερικό, από έναν συνομήλικο που βρίσκεται στη Κ19 του Παναθηναϊκού, μπορεί να δουλεύει σε καλύτερες συνθήκες. Να μαθαίνει ενδεχομένως σωστά το ποδόσφαιρο. Αποδεκτά όλα αυτά. Αλλά αρκούν για έναν Παναθηναϊκό που θέλει την επόμενη περίοδο να ανέβει επίπεδο;

Το «τριφύλλι» του χρόνου πρέπει να τερματίσει σε ευρωπαϊκή θέση. Να διεκδικήσει όσο το δυνατόν υψηλότερη θέση, να κυνηγήσει το κύπελλο. Αυτά τα νέα παιδιά από το εξωτερικό μπορούν να κάνουν τη διαφορά; Να δώσουν πράγματα στον Παναθηναϊκό; Ούτε εμπειρία έχουν, ούτε ισχυρή προσωπικότητα. Κατανοώ ότι κάποια ονόματα γράφονται διότι κάποιοι μάνατζερ θέλουν να προωθήσουν τη πραμάτεια τους και κάποια άλλα γιατί οικονομικά αποτελούν εφικτές περιπτώσεις. Σημασία, ωστόσο, δεν έχει αν είναι εφικτές περιπτώσεις, αλλά αν κάνουν για τον Παναθηναϊκό.

Αν εξαιρέσουμε τα μικρά ελληνόπουλα του εξωτερικού, έχουμε δει να γράφονται και ονόματα πιο… ψημένων Ελλήνων. Των Τσιλιανίδη, Φούντα, του Λαμπρόπουλου. Δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν ότι ο Παναθηναϊκός γίνεται άκρως ανταγωνιστικός με τέτοιες λύσεις.

Το σίγουρο είναι ότι με τα χρήματα που μπορεί να διαθέσει το «τριφύλλι», οφείλει τη κάθε επιλογή να τη φιλτράρει δύο και τρεις φορές. Για ν’ ανέβει επίπεδο πρέπει να έχει μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές από τους ανταγωνιστές του, που οικονομικά έχουν (όσο δύσκολες κι αν είναι οι εποχές) τη πολυτέλεια να καλύψουν μία ή και δύο κακές επιλογές. Αν είναι να έρθουν προσιτές οικονομικά περιπτώσεις, αλλά να γεμίσει μετριότητα ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται δουλειά.

Στο «τριφύλλι» μπορεί να κρίνουν ότι κάποια ελληνόπουλα του εξωτερικού έχουν προοπτικές και να τα αποκτήσουν. Δεδομένα, ωστόσο, θα πρέπει να πλαισιωθούν από πιο έμπειρους και ποιοτικούς παίκτες και φυσικά με πιο ισχυρή προσωπικότητα. Θα εξελιχθούν έτσι τα νέα παιδιά. Το διαπιστώσαμε όλοι και φέτος. Όσο ταλέντο και να υπάρχει, είναι πιθανό να έρθει η στιγμή που θα προκύψουν δύσκολες καταστάσεις και τότε θα πρέπει κάποιοι να βγουν μπροστά. Αλλά για να βγουν θα πρέπει να υπάρχουν…