Ο Βιεϊρίνια δίνει περισσότερα από την πίσω ζώνη

Η αξία του Βιεϊρίνια είναι αδιαμφισβήτητη. Το ίδιο και η ποιότητά του. Ως πλάγιος επιθετικός ξεκίνησε την καριέρα του διαπρέποντας στις μικρές Εθνικές ομάδες της Πορτογαλίας (ήταν αρχηγός και μεταξύ των κορυφαίων παικτών της ομάδας που είχε πάρει το Euro Κ17 το 2003), ως πλάγιο επιθετικό τον γνωρίσαμε και στο πρώτο πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ, ως πλάγιος επιθετικός πήρε μεταγραφή στη Βόλφσμπουργκ τον Ιανουάριο του 2012, αλλά εκεί έφτασε να γίνει διεθνής με την Εθνική Ανδρών της Πορτογαλίας ως δεξιός μπακ! Μάλιστα τη σεζόν 2014-15 αναδείχθηκε ως ο καλύτερος δεξιός μπακ της Μπουντεσλίγκα και ήταν στην καλύτερη ενδεκάδα του γερμανικού πρωταθλήματος.

Ο ίδιος λέει πάντα ότι ήταν και είναι μεσοεπιθετικός (εξτρέμ). Για τις θέσεις των πλάγιων επιθετικών επέστρεψε στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2017, αλλά μετά από τρεις μήνες ο Λουτσέσκου τον έβαλε αριστερό μπακ και τελικά κόλλησε εκεί!

Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ ψηφίστηκε από πέρυσι ως ο καλύτερος αριστερός μπακ στην Ελλάδα, παρότι δεν είχε τα εντυπωσιακά νούμερα που συνοδεύουν τις φετινές εμφανίσεις. Πέρυσι είχε δύο γκολ (το 2ο ήταν το εκπληκτικό φάουλ στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ) και έξι ασίστ σε 29 ματς. Φέτος έχει έξι γκολ και πέντε ασίστ σε 34 παιχνίδια και ειδικά μέσα στο 2019 έχει βάλει τη σφραγίδα του σε πολλές σημαντικές νίκες της ομάδας με καθοριστικά τέρματα ή τελικές πάσες.

Αυτά τα νούμερα όμως είναι λίγα για να περιγράψουν τη συνολική του προσφορά στην ομάδα και την ηγετική του παρουσία.

Όπου και να παίξει μπορεί να προσφέρει ποιοτικές λύσεις, αλλά έχω την αίσθηση ότι πλέον σε αυτόν τον ΠΑΟΚ κουμπώνει καλύτερα και προσφέρει περισσότερα ως αριστερός μπακ.

Στο ματς Κυπέλλου με τον Αστέρα Τρίπολης ήταν η πρώτη φορά μετά από 1,5 χρόνο που ο Λουτσέσκου τον έβαλε από την αρχή να παίξει στις πτέρυγες της επίθεσης. Δεν ήταν κακός αλλά δεν έκανε και κανένα φοβερό ματς.

Για να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα από τη χρησιμοποίηση ενός παίκτη σε κάποια θέση δεν αρκούν 1-2 ματς. Είναι μικρό το δείγμα αλλά και το διάστημα προσαρμογής του.

Στο ματς με την Τρίπολη όμως, φάνηκε να χάνει συνολικά ο ΠΑΟΚ τη δημιουργική του παρουσία όταν παίζει αριστερός μπακ.

Όσο καλός και να είναι ο Γιαννούλης, δεν είναι Βιεϊρίνια. Ο Πορτογάλος έχει κομβικό ρόλο στην ανάπτυξη του ΠΑΟΚ από πίσω και στο δημιουργικό κομμάτι. Χρησιμοποιώντας και τα δύο του πόδια μπορεί να αλλάξει παιχνίδι με μεγάλη άνεση, αλλάζοντας τις ισορροπίες σε κάποιες φάσεις, αλλά μπορεί επίσης και να τελειώσει φάσεις βγαίνοντας από πίσω.

Ουσιαστικά με τον Βιεϊρίνια μπακ, ο Δικέφαλος έχει μόνιμα στη σύνθεσή του ένα έξτρα μπαλαδόρο, έναν έξτρα κρυφό πλάγιο επιθετικό με σπάνια ποιότητα μάλιστα για τα ελληνικά δεδομένα.

Σίγουρα ανασταλτικά δεν είναι ο καλύτερος αμυντικός του κόσμου. Αλλά η παρουσία του (ειδικά στην Ελλάδα) συνήθως αναγκάζει τους αντιπάλους του να παίζουν πιο πίσω και έτσι δεν αντιμετωπίζει τις περισσότερες φορές προβλήματα.

Σε πολλά παιχνίδια είναι φανερό ότι οι αντίπαλοι προπονητές στοχεύουν να κτυπήσουν από την πλευρά του, αλλά εκτός από εξαιρετικός παίκτης ο Βιεϊρίνια διαθέτει πλέον και μεγάλη εμπειρία αλλά είναι και έξυπνος για να κρατήσει σωστά τη θέση του και να μην εκτεθεί.

Η χρησιμοποίησή του ως αριστερό μπακ δείχνει να είναι πολύ πιο χρήσιμη για τον ΠΑΟΚ, τουλάχιστον εντός των ελληνικών συνόρων.

Διότι εκτός των άλλων δεν υπάρχουν στην Ελλάδα και πολλοί παίκτες (ποιοτικά και αθλητικά) που να μπορούν να του δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα όταν καλείται να αμυνθεί. Ίσως να μην υπάρχει και κανένας εδώ που τα λέμε…

Στην Ευρώπη όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί σε πολλές ομάδες υπάρχουν και ποιοτικότεροι πλάγιοι επιθετικοί και με καλύτερα αθλητικά προσόντα (δύναμη και ταχύτητα) που μπορούν να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα στον Βιεϊρίνια όταν καλείται να αμυνθεί.

MUST READ

Ο Ολυμπιακός ψάχνει... συμπαίκτες στην Ευρώπη: Η 13η θέση και ο δρόμος για το 5ο εισιτήριο (pics, vids)

Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον Πορτογάλο. Έχει να κάνει και συνολικά με τη δυναμική κάποιων ομάδων που καλείται να αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ (και κάθε ελληνική ομάδα) στο υψηλότερο επίπεδο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.