Να πάει… σχολείο ο Σπανούλης

Ας αρχίσουμε με κάτι άσχετο με το σημερινό θέμα: Η «είδηση» για τη συμμετοχή του Θανάση Αντετοκούνμπο στο Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν… πρωταπριλιάτικη. Κι εμείς, σ’ αυτόν εδώ τον διαδικτυακό χώρο, μπορούμε ακόμα να γιορτάζουμε την πρωταπριλιά και να κάνουμε… φάρσες, τη στιγμή που άλλοι (ανθεκτική στην αλήθεια) έχουν αναγάγει το ψέμα σε επιστήμη, αλλά ας προχωρήσουμε.

«Θα κάνω τα πάντα να επιστρέψω πιο δυνατός στα παρκέ» έγραψε στο instagram ο Βασίλης Σπανούλης. Μόνο λεπτομέρεια δεν είναι το γεγονός πως αναφέρεται στην ερχόμενη αγωνιστική περίοδο, όταν θα… περπατά τα 38 του χρόνια. Άλλοι είναι προ πολλού «Π.Π.» (πρώην παίκτες), όχι όμως ο Σπανούλης.

Ο Ολυμπιακός φυσικά και θα ανανεώσει το συμβόλαιο, έτσι ώστε να συμβάλει προκειμένου ο αρχηγός του να κυνηγήσει όλα τα πιθανά κι απίθανα ρεκόρ στην Ευρωλίγκα, να γίνει ο (με απόσταση) πρώτος των πρώτων παντού. Διόλου εύκολο εγχείρημα, αλλά ο Σπανούλης είναι γεννημένος για τα δύσκολα.

Μπορεί, ανάλογα με την οπαδική του προτίμηση, άλλος να λατρεύει τον Σπανούλη κι άλλος να τον… απεχθάνεται. Δεν θα έπρεπε, αλλά στην Ελλάδα ζούμε. Το αφήνουμε κι αυτό. Το πάθος, η αυταπάρνηση, ο ζήλος του Βασίλη έπρεπε να διδάσκεται ως μάθημα στα σχολεία. Γιατί «γυμναστική» δεν είναι πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια, τρέξτε ένα γύρο στο προαύλιο και φτιάξατε κορμί. Η γυμναστική είναι… στάση ζωής.

Το πρόβλημα στην παιδεία δεν ξεκινά από τη γυμναστική, αλλά είναι κι αυτό ένα ακανθώδες κομμάτι. Οι πρόγονοί μας, τους οποίους οι απαίδευτοι επικαλούνται συχνότερα από τον Θεό (για εκείνους που πιστεύουν πραγματικά, η συχνή αναφορά στον Θεό αποτελεί ύβρη, αλλά τι σας γράφω τώρα, άλλωστε εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κάστα ανθρώπων), αναζητούσαν την ισορροπία πνεύματος και σώματος, άρα η γυμναστική -με την εκπαιδευτική έννοια του όρου- είχε ιδιαίτερη αξία.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από πρότυπα και αθλητές σαν τον Σπανούλη (δεν είναι, δα, πολλοί) αποτελούν σημείο αναφοράς. Έπρεπε να διδάσκεται το πάθος του για τα σπορ, η αγάπη του στο μπάσκετ, η στοχοπροσήλωση, η αντοχή στους τραυματισμούς και η επιμονή του στην προπόνηση. Το ταλέντο συμπληρώθηκε από πολλή δουλειά και καλό είναι τα παιδιά να έχουν ανάλογα πρότυπα κι όχι κάποιους πατεράδες, που ήταν (στο μυαλό τους) μεγάλα ταλέντα, αλλά τους… έφαγε το σύστημα.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ο Σπανούλης στα 38 υπόσχεται ότι θα επιστρέψει και για να το λέει θα το κάνει. Γνωρίζετε πολλούς αθλητές αυτής της ηλικίας, που με τέτοιον τραυματισμό δεν είπαν απλά «ως εδώ ήταν»; Ο Σπανούλης ξεχωρίζει, όχι γιατί βάζει πολλούς πόντους, όχι γιατί είναι αποτελεσματικός, όχι γιατί δεν πέφτει, αλλά επειδή βρίσκει τρόπο να ξανασηκωθεί. Κι είναι μάθημα ζωής για όλους μας…