Παναθηναϊκός: «Έτρεχε σαν κοτόπουλο… χωρίς κεφάλι»

Κάποτε ο Χενκ Τεν Κάτε σε μια προπόνηση του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού έβλεπε τον Σιμάο Μάτε Τζούνιορ να τρέχει χωρίς σαφή στόχο και του είπε το εξής αμίμητο: «Τρέχεις σαν κοτόπουλο χωρίς κεφάλι»!

Έτσι εμφανίστηκε κι ο Παναθηναϊκός στο Περιστέρι σε ένα παιχνίδι στο οποίο θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένος, σοβαρός, να έχει ένταση στην άμυνά του και προσήλωση στο πλάνο του στην επίθεση.

Οι πράσινοι παρουσιάστηκαν απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουν μια από τις πιο σοβαρές και επικίνδυνες ομάδες στην Α1.

Μπορεί το μυαλό τους να ήταν στο παιχνίδι με τη Μπουντούτσνοστ και όπως δικαιολογήθηκε ο Ρικ Πιτίνο «Δεν θέλαμε να χτυπήσει κάποιος».

Μια στιγμή όμως. Από πότε όμως μπαίνει ο Παναθηναϊκός στη διαδικασία να διαλέγει παιχνίδια; Το Περιστέρι έπρεπε να κερδίσει, όχι την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Φενέρμπαχτσε σε τελική ανάλυση. Η λογική με την οποία πήγε στο Περιστέρι ήταν λάθος, όπως λάθος ήταν και η επιλογή να μείνει έξω ο Καλάθης.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός εξαρτάται στο έπακρο από τον ελληνοαμερικανό και η απουσία του κατέδειξε ακόμα περισσότερο την παράμετρο αυτή.

Παρά τις προσπάθειες του Πιτίνο να τον στηρίξει ψυχολογικά, ο Λούκας Λεκαβίτσιους για ένα ακόμα παιχνίδι δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά. Μπερδεμένος, χωρίς ένταση, χωρίς τσαγανό να εκμεταλλευτεί την απουσία του Καλάθη και να δείξει ότι «να, κι εγώ μπορώ να κουμαντάρω την ομάδα» έγινε παιχνιδάκι από τον Γκρέι και τον Χάροου.

Ανήμπορος να οργανώσει το παιχνίδι, χωρίς σαφή προσανατολισμό αν ήθελε να πασάρει ή να σκοράρει. Ανερμάτιστος…

Ο Γιώργος Παπαγιάννης έχασε μια ακόμα ευκαιρία. Είναι εξαιρετικό πρότζεκτ, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα ούτε καν ένας καλός παίκτης. Είναι ένας αθλητής που κάποια στιγμή ΘΑ γίνει καλός παίκτης. Όταν θα καταλάβει πως δεν έχει πετύχει απολύτως τίποτε και έχει τεράστιο δρόμο μπροστά του, θα έχει διανύσει τη μισή απόσταση.

Μέχρι τότε, ακόμα και τα ματσάκια με το Περιστέρι έχουν τη δική τους ξεχωριστή αξία για εκείνον. Διότι δεν είναι ούτε Βουγιούκας, ούτε Γκιστ, οι οποίοι έχουν κάνει τη διαδρομή τους και δεν έχουν να αποδείξουν σε κανέναν τίποτε.

Ο Ρικ Πιτίνο υποστήριξε ουσιαστικά πως εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν να προετοιμάσει την ομάδα του για το ματς της χρονιάς με τη Μπουντούτσνοστ. Κυνικά ρεαλιστικό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι παρουσίασε μια ομάδα ανέτοιμη αγωνιστικά και πνευματικά. Ο Παναθηναϊκός παίζει πάντα για να κερδίσει.

Μπορεί να ετοιμάζει όσα ματς θέλει, αλλά πρώτα θα κερδίσει το ματσάκι και μετά να κάνει του κόσμου τα πειράματα.

Ας ελπίσουμε πάντως την Πέμπτη να μην πάει χαμένος ο κόπος και η προσπάθεια για τις δοκιμές στο Περιστέρι…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΥΓ Ήρθε ο Σπανούλης στην εκκλησία για τον «κυρ Θανάση» και τον χειροκροτήσατε. Κάνατε το σωστό διότι έτσι έπρεπε. Οτιδήποτε κι αν σήκωσαν στο γήπεδό τους, οτιδήποτε κι αν κάνουν δεν σας αφορά. Οφείλετε να σεβαστείτε τη μνήμη των νεκρών και να αδιαφορήσετε. Ο καθένας κάνει ο, τι θεωρεί σωστό και κρίνεται από τον κόσμο.
Άλλωστε εσείς το λέτε στο σύνθημα: «Έτσι όπως μας θέλετε εσείς, ποτέ μας δεν θα γίνουμε εμείς». Εμπρός λοιπόν…