Δεν χτίζεις (μόνο) πάνω στα δάκρυα του Ουέμπερ…

Δεν βρίσκω κανέναν ουσιαστικό νόημα σε ενδεχόμενη πρόκριση του Ολυμπιακού στους οχτώ της Ευρωλίγκα. Τα αντιλαμβάνομαι μόνο ως επιβράβευση του Ουέμπερ που ήρθε τελευταίος και παίζει με πείσμα και πάθος σαν να γεννήθηκε στο Πασαλιμάνι.

Μέχρι εκεί όμως. Να είμαστε ειλικρινείς. Αν ο στόχος είναι να ξαναγίνει ο Ολυμπιακός η ομάδα που κατακτούσε την Ευρωλίγκα και έπαιζε στους τελικούς ο Ουέμπερ είναι χρήσιμος αλλά δεν είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να φτάσει ο Ολυμπιακός εκεί που ήταν πριν από λίγα χρόνια. Ισως, αυτή η κουβέντα να στερείται νοήματος. Αυτό όμως, οφείλουν να το ξεκαθαρίσουν πρώτα με τους εαυτούς τους και μετά  με τους οπαδούς οι αδελφοί Αγγελόπουλοι. Μπορεί για λόγους οικονομικούς να μην μπορεί να γίνει πια.

Μπορεί τα γνωστά οικογενειακά προβλήματα να είναι ανυπέρβλητα. Απαιτούνται ασκήσεις θάρρους για να ειπωθούν ορισμένα πράγματα με το όνομά τους και να μην βασανίζεται κανείς. Ούτε οι πρόεδροι ούτε οι προπονητές ούτε ο κόσμος. Για να μην υπάρχει παρεξήγηση δεν θεωρώ ότι με βάση το μπάτζετ που είχε φέτος ο Ολυμπιακός του αξίζει να μείνει έξω από την οχτάδα. Ισα-ίσα, νομίζω ότι παίκτες και προπονητής έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την αγωνιστική ανημπόρια.

Ορισμένα πράγματα έχουν να κάνουν με βιολογικούς κανόνες που είναι απαράβατοι. Αυτό το καλοκαίρι είναι κρίσιμο για τους ερυθρόλευκους. Ο Ολυμπιακός που ξέραμε είναι αναγκασμένος από τα πράγματα να περάσει στον ιστορικό χρόνο. Πάμε για άλλον. Με νέους πρωταγωνιστές και νεώτερους παίκτες. Θα ήταν ωραίο για τον κόσμο αυτή η αλλαγή φρουράς να γινόταν με κάποια επιτυχία, με μια ανάταση από την κατάκτηση τίτλου, των εσωτερικών περιλαμβανομένων. Δεν μπορεί να γίνει έτσι αλλά πρέπει να γίνει όπως κι αν έχουν έρθει τα πράγματα. Υπάρχει το ερώτημα για το αν οι Αγγελόπουλοι έχουν την αντικειμενική δυνατότητα να καθοδηγήσουν να και να υποστηρίξουν οικονομικά την επανεκκίνηση.

Εχουν ηθική υποχρέωση να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν εννοώ να βγουν και να δείξουν τις… φορολογικές δηλώσεις και τα βιβλιάρια των  καταθέσεων. Εννοώ πως πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι ίδιοι το θολό τοπίο που  πάει να δημιουργηθεί σχετικά με τις οικονομικές δυνατότητες τους να εγγυηθούν τη ν επανεκκίνηση. Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι να πάει η ομάδα σε ένα πασάλειμμα που θα θυμίζει το ένδοξο παρελθόν αλλά δεν θα μπορεί να εγγυηθεί τίποτα για το μέλλον…