Ολυμπιακός: Η μετάλλαξη του DNA μιας ομάδας που έγραψε ιστορία

Μεγαλώσαμε με τον Ολυμπιακό των ανατροπών, τον αλύγιστο Ολυμπιακό, τον Ολυμπιακό που έβαζε κάτω θηρία και τα ημέρευε, τον Ολυμπιακό που είχε αποδείξει πολλάκις πως «αρνείται να χάσει».

Αυτός ο Ολυμπιακός δεν υπάρχει πια. Δεν έχει και καμία σημασία αν θα του κάτσουν τα αποτελέσματα την ερχόμενη Πέμπτη ώστε με νίκη επί της Νταρουσάφακα να μπει στην 8αδα.

Την 19η αγωνιστική ο Ολυμπιακός ήταν στο 12-7 στην Ευρωλίγκα και έπαιζε δυνατά για μια θέση στην 4αδα ή τουλάχιστον για την 5η θέση ώστε να αποφύγει στα σταυρώματα τους τρεις πρώτους που δεν παίζονται σε μια σειρά πέντε νικών.

Δέκα αγωνιστικές μετά ο Ολυμπιακός είναι 11ος, έχει χάσει από… όλους εκτός από την Μπουντούτσνοστ και την Μπάγερν και περιμένει να του κάνουν το χατίρι Ρεάλ και Εφές για να μπει στα πλέι οφ αν νικήσει βεβαίως την Νταρουσάφακα.

Δεν είναι πως έκανε 8 ήττες στα 10 τελευταία ματς. Είναι η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός. Μια ομάδα που ξεκίνησε το καλοκαίρι να φτιάξει κάτι καινούργιο με έναν προπονητή από το πάνω-ράφι, έδειξε πράγματα στο πρώτο μισό της σεζόν, έδειξε πως μπορεί με το πέρασμα του χρόνου να «δέσει» και να παρουσιαστεί καλύτερη και τελικά μέσα στο 2019 κατέρρευσε!

Μια ομάδα που έπαψε να είναι Ολυμπιακός μέσα στο 2019. Λες και σταμάτησε ο χρόνος. Έχουν αναλυθεί εκτενώς οι βασικές αιτίες της τραγικής παρουσίας του Ολυμπιακού. Η διαρροή των όσων υποστήριζε ο Πρίντεζης για τα χρωστούμενα, τα οικονομικά της ΚΑΕ, οι επιλογές ξένων παικτών που δεν βγήκαν κλπ.

Ποιοι ευθύνονται για όλα αυτά; Προφανώς οι αδελφοί Αγγελόπουλοι. Αυτοί κρατάνε το «τιμόνι» της ομάδας, αυτοί έχουν κερδίσει με την αξία τους τα μπράβο στις μεγάλες επιτυχίες και υπερβάσεις του Ολυμπιακού, αυτοί χρεώνονται πρώτα από όλους τις αποτυχίες και την κατάρρευση της ομάδας.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι βεβαίως ο Μπλατ απογοητεύει. Μας κορόιδεψε όλους το ξεκίνημα του Ολυμπιακού. Ο Αμερικανός κόουτς δείχνει σαν να μην τον πολύ νοιάζει τι συμβαίνει. Λέω δείχνει γιατί αναφέρω αυτό που εισπράττω από έξω, παρατηρώντας τους αγώνες της ομάδας, το τι λέει μετά από αυτούς, ποια είναι η συνολική του στάση. Αν διαβάσω και αυτά που γράφουν οι ρεπόρτερ που ασχολούνται με το ερυθρόλευκο ρεπορτάζ στο μπάσκετ δεν νομίζω ότι πέφτω και πολύ έξω.

Όσο για τους παίκτες; Με διαφορά το χειρότερο ρόστερ από πλευράς διάθεσης. Και μόνο το γεγονός ότι ο Ουέμπερ που είναι σκάρτους δύο μήνες στην ομάδα βάζει τα κλάματα μετά από ένα μεγάλο ματς που έκανε αλλά η ομάδα του έχασε και πάλι δείχνει το τι συμβαίνει. Ο Ουέμπερ που δεν ξέρει καν που βρίσκεται ακόμη.

Τι χρειάζεται να γίνει από εδώ και στο εξής; Αυτό θα το αποφασίσουν αυτοί που βάζουν τα λεφτά. Δηλαδή οι Αγγελόπουλοι. Στο χέρι τους είναι να χαράξουν τη νέα εποχή του Ολυμπιακού που δεδομένα θα είναι πολύ πιο δύσκολη από τη «χρυσή» εποχή του συλλόγου που από πέρσι κιόλας έχει κλείσει.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται να ξεκινήσει από την αρχή σε όλους τους τομείς. Το μόνο καλό που έχει κάνει φέτος είναι το #mexritelous στον… Φάρο. Και επειδή πολλοί τα μπερδεύουν (εσκεμμένα βεβαίως) άλλο η αγωνιστική κατρακύλα και άλλο μια γενναία απόφαση που έπρεπε να είχε παρθεί χρόνια τώρα.

Μια νέα αρχή που η λογική λέει πως θα πρέπει να έχει και νέα πρόσωπα που θα έχουν και την διάθεση και την «κάψα» για να δουλέψουν και να πετύχουν. Μια διάθεση και «κάψα» που δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε στον Μπλατ ούτε στους περισσότερους παίκτες του Ολυμπιακού.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Υ.Γ. Το να γράψει και να πει κανείς για τον εμετό που προκαλούν πανό σαν αυτά που αναρτήθηκαν στο ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ είναι το λιγότερο. Κανονικά αν η Ελλάδα ήταν ένα κανονικό κράτος δεν θα είχαν αναρτηθεί ποτέ. Γιατί άπαντες θα φοβόντουσαν τις συνέπειες. Η ντροπή βεβαίως δεν είναι επιλεκτική, δεν ξεχωρίζει ανάλογα με το τι μας «συμφέρει».
Ντροπή και εμετός είναι να πανηγυρίζεις με πανό για το θάνατο ενός ανθρώπου, ντροπή και εμετός είναι να πανηγυρίζεις γιατί χτύπησες γυναικόπαιδα και ΑΜΕΑ. Ντροπή και εμετός είναι να τα σπας στο γήπεδο, να σημαδεύεις με φωτοβολίδα γυναικόπαιδα, να τα σπας σε μια πόλη, να μπουκάρεις με ντου στα γήπεδα. Ντροπή και εμετός είναι να δικαιολογείς όλα τα παραπάνω, επιλεκτικά βεβαίως αυτά που σε «συμφέρουν».