Παναθηναϊκός: Γήπεδο κάνεις όταν είσαι ενωμένος

Ο Κώστας Μπακογιάννης δίνει μάχη για να εκλεγεί Δήμαρχος Αθηναίων. Δεν γνωρίζω αν θα είναι επιτυχημένος. Για να το μάθουμε, πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη και κατ’ επέκταση την ψήφο των πολιτών.

Ελπίζω, πάντως, να έχει αυτογνωσία κι όχι σαν τον νυν Δήμαρχο Γιώργο Καμίνη, ο οποίος στην αλλαγή του χρόνου είπε ότι παραδίδει μία Αθήνα καλύτερη απ’ ό,τι παρέλαβε. Δεν κατάλαβα τι εννοεί καλύτερη γιατί στο κέντρο της πόλης, στο Μοναστηράκι για παράδειγμα, βλέπεις Έλληνες και τουρίστες να τρώνε τα κεμπάπ τους και στα είκοσι μέτρα να κοιμούνται στο έδαφος οι άστεγοι. Να μην μιλήσουμε και για το λαθρεμπόριο τσιγάρων ή ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας δίπλα στο Δημαρχείο. Σίγουρα υπάρχουν και πολλά άλλα, τα οποία γνωρίζουν καλύτερα όσοι μένουν μόνιμα εντός της περιοχής και οι καταστηματάρχες.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος με τις δηλώσεις του έκανε ένα πρώτο λάθος. Αυτό δεν είναι η αναφορά στο σχέδιο της Διπλής Ανάπλασης. Καλά κάνει να το πιστεύει, καλά κάνει να το εξετάζει. Το θέμα είναι να έχεις συνεργασία και να αφουγκράζεσαι τις καταστάσεις. Η ανακοίνωση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στον οποίο πρόεδρος είναι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήταν επιθετική.

Νομίζω όλοι την περίμεναν από τη στιγμή που ο Γιαννακόπουλος έχει το μυαλό του στο ΟΑΚΑ και στο πρότζεκτ «Athens Alive». Κανείς δεν γνωρίζει αν μπορεί να υλοποιηθεί το συγκεκριμένο έργο και πότε. Αν θα υπάρχουν προσφυγές και πολλά άλλα. Προς το παρόν, ο Γιαννακόπουλος και οι συνεργάτες του στο εξωτερικό περιμένουν από την κυβέρνηση, μετά και τις επαφές που έχουν κάνει και με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, να περάσει τροπολογία με την οποία θ’ αυξάνεται ο συντελεστής δόμησης από 0,4 σε 0,6. Κι αν αυτή θα είναι δεμένη ή, όπως αναφέραμε, υπάρχει ενδεχόμενο να μπορεί να προσβληθεί απ’ όσους έχουν οποιοδήποτε συμφέρον.

Ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ και του Ερασιτέχνη δεν σκέφτεται τον Βοτανικό. Δεν ξέρω αν είναι διατεθειμένος, όμως, να κάνει μία συζήτηση μήπως κι αλλάξει η γνώμη του. Αυτό, λοιπόν, είναι το πρώτο λάθος του Μπακογιάννη. Πριν πεις οτιδήποτε, που κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί προεκλογικό πυροτέχνημα κι αυτό το σιχαίνεται πλέον ο κόσμος και ειδικά σε ό,τι αφορά το γήπεδο, ο οπαδός του Παναθηναϊκού, θα πρέπει να έχεις συνεργασία με τους παράγοντες του συλλόγου.

Με τον Αλαφούζο θεωρώ ότι έχει επαφές. Το αντιλαμβάνονται πιστεύω όλοι. Τώρα αν έχουν συζητήσει για τη Διπλή Ανάπλαση δεν το γνωρίζω. Ακόμα κι αν το έχουν πράξει, όφειλε να προσεγγίσει και τον Ερασιτέχνη. Το να γίνει η Διπλή Ανάπλαση σημαίνει ότι δίνεις τον Βοτανικό, παίρνεις τη Λεωφόρο. Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι μπορεί να γίνει γήπεδο στον Βοτανικό χωρίς να εμπλέκεται η Λεωφόρος στην ανταλλαγή, μετά από το προεδρικό διάταγμα, πρέπει να κάνεις ένα ραντεβού, μία συζήτηση με την ηγεσία του Ερασιτέχνη για να εισπράξεις κλίμα. Μέχρι να γίνει αυτό δεν μπορείς αόριστα ν’ αναφέρεσαι σε ένα πλάνο. Γιατί δεδομένα θα θελήσεις τη Λεωφόρο που είναι φιλέτο…

Ας υποθέσουμε ότι μίλησε και με τον Γιαννακόπουλο. Η αντίδραση του τελευταίου ήταν σκληρή, άρα, ο Μπακογιάννης δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος. Αν εκλεγεί, θα μπορέσει να εξαντλήσει τα περιθώρια. Ν’ αλλάξει γνώμη στον Γιαννακόπουλο, να τον πείσει ότι (πλην των οφελών που μπορεί να έχει η Αθήνα) είναι και προς το συμφέρον του Παναθηναϊκού η μετακόμιση στον Βοτανικό. Έως τότε θα πρέπει να είναι συγκρατημένος.

Στον αθλητισμό όταν πρόκειται για τεράστια μεγέθη, όπως το «τριφύλλι», όπου κυριαρχεί και το συναίσθημα, δεν μπορείς να είσαι απόλυτος ή να επιβληθείς, αν δεν έχεις τον άλλον δίπλα σου. Δεν λες «αυξάνω τα δημοτικά τέλη στα καταστήματα κι αν σας αρέσει». Εδώ υπάρχουν εκατομμύρια οπαδοί που θέλουν ένα νέο σπίτι για την αγαπημένη τους ομάδα και δεν μπορείς να δημιουργείς φρούδες ελπίδες ή να παίζεις με την αγωνία τους και τα όνειρά τους.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν αναφέρθηκα στο τι θα γίνει με το εμπορικό του Βωβού, που έχει περάσει στις τράπεζες ή με τη χρηματοδότηση του νέου γηπέδου. Αν υπάρχουν οι πόροι, που δεν υπάρχουν, εντός Παναθηναϊκού, αν θα χρειαστεί στήριξη μέσω ΕΣΠΑ ή από την πολιτεία, όπως έχει γίνει με την ΑΕΚ. Αυτό είναι κάτι, που όπως είπε και ο Μπακογιάννης, το κοστολογεί. Αν και όταν το αποφασίσει με τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού, όλοι μαζί γνωρίζουν πως μπορεί να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα κονδύλια.

Την ιστορία του γηπέδου, όμως, τη βιώνω εδώ και σχεδόν 20 χρόνια. Είναι πονεμένη πραγματικά για τον Παναθηναϊκό. Από Ελαιώνα, που έγινε Βοτανικός (κάποτε ο κόσμος αντιδρούσε, μετά συμφωνούσε, λες και πρόκειται για διαφορετικές περιοχές), από το Ελληνικό μέχρι το Γουδή, από ανακατασκευή της Λεωφόρου ή στροφή της με την απομάκρυνση των προσφυγικών, μέχρι οριστική μετακόμιση στο ΟΑΚΑ ή νέο γήπεδο στην περιοχή. Όλα τα έχουμε ακούσει, τίποτα δεν έχουμε δει. Ο Μπακογιάννης μπορεί να θέλει να τελειώσει ό,τι δεν κατάφερε η μητέρα του Ντόρα, όταν ήταν επίσης Δήμαρχος Αθηναίων κι έτρεξε σε μεγάλο βαθμό τις διαδικασίες.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, για να τα καταφέρει πρώτα θα πρέπει να συνεργαστεί με έναν Παναθηναϊκό που θα είναι ενωμένος. Αν θέλει άλλα ο Αλαφούζος ή οποιοσδήποτε Αλαφούζος κι άλλα ο Γιαννακόπουλος ή όποιος είναι πρόεδρος στον Ερασιτέχνη, νέο σπίτι δεν θ’ αποκτήσει ποτέ ο Παναθηναϊκός. Αν ενωθούν οι Παναθηναϊκές δυνάμεις, τότε όσο και να κωλυσιεργεί η Πολιτεία, όσο κι αν θεωρείται δύσκολο να βρεθούν τα χρήματα, ο Παναθηναϊκός αργά ή γρήγορα θα μπει σε ένα υπερσύγχρονο και λειτουργικό γήπεδο.

Μέχρι να γίνει αυτό κι όσο κοιτάζει ο ένας στην Ανατολή κι άλλος στη Δύση, θα παρακολουθούν οι φίλοι του Παναθηναϊκού την ομάδα τους να μένει πίσω στις εξελίξεις. Ο Ολυμπιακός έχει εδώ και 15 χρόνια γήπεδο, η ΑΕΚ το φτιάχνει, ο ΠΑΟΚ το ψάχνει σοβαρά κι έχει κάνει κάποια βήματα. Ο Παναθηναϊκός απλώς μένει στάσιμος. Το γήπεδο ή μία Παναθηναϊκή Πολιτεία με όλα τα τμήματα μαζί, θα είναι η αφετηρία για να τρέξει ο σύλλογος στη νέα εποχή και να μην κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω…