Σπάτουλα, αντί για μικρόφωνο

ΕΡΩΤΗΣΗ. Αν αντί για τον Ντέμη Νικολαΐδη σχολίαζε το ματς της Εθνικής ο Γιώργος Μίνος, ποια θα ήταν η διαφορά; Μιλάμε για την αποθέωση του αυτονόητου. Και την ντροπή της υπερβολής.
-Με το που κάνει η Βοσνία το 2-0 στο 15´, άμεση και καθοριστική η παρέμβαση του Ντέμη: «Το θέμα είναι πως θα αντιδράσουμε».
-Στο 22´ όταν γίνεται η πρώτη φάση με τον Φορτούνη, ανακαλύπτει την Αμερική: «Έχει δρόμο το ματς».
-Στο 41´ κάνει την εξής συγκλονιστική διαπίστωση: « Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ένα γκολ».
Ο Γιώργος Μίνος τι διαφορετικό θα έλεγε; Ξεκίνησε δηλαδή, από την Αθήνα και πήγε στη Ζένιτσα για να λέει «το θέμα είναι πως θα αντιδράσουμε»; Ο Χρήστος ο Πρέσβης που μεταδίδει τα ματς του ΑΟ Μυκόνου δε λέει τέτοια. Τις έχει κόψει τις κοινοτοπίες. Από κει και πέρα, ο Ντέμης το γύρισε το βιολί. Κι άρχισε την αποθέωση. Με την ομάδα να είναι ακόμα στο 0-2 και να μη βλέπεται, με τίποτα.
-«Έχουμε πολλούς καλούς χειριστές της μπάλας».
-«Ατομικά δε βλέπω να υστερεί κανείς».

ΓΙΑ να τα λέμε όλα, δε δίστασε να πει, ότι «ο Φορτούνης κερδίζει το πέναλτι». Στη συνέχεια όμως, πήρε φόρα και δεν κρατιότανε με τίποτα. Μέχρι που έβγαλε όλους τους ποδοσφαιριστές διακριθέντες. Κι εντάξει. Κάπου καταλαβαίνεις. Δικιά μας η ΕΠΟ. Δικός μας ο Γραμμένος. Δικός μας ο Αναστασιάδης. Δικό μας το κανάλι. Όλα δικά μας. Αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας, θα πέσει να μας πλακώσει. Να πούμε και μια καλή κουβέντα παραπάνω. Να πεις ότι ο προπονητής «διόρθωσε πράγματα». Αφού όμως πρώτα έχεις πει, τι είχε κάνει λάθος. Που δεν τόλμησες να το πεις ποτέ. Και στο φινάλε, θα μπορούσε να μην είχε διορθώσει; Να χάνει δηλαδή 0-2 και να συνέχιζε να παίζει με εννιά αμυντικούς; Θα τον κρεμάγανε.

Ο ΝΤΕΜΗΣ είσαι. Που σε είχανε παρουσιάσει όταν ξεκίνησες τη καριέρα σου σαν σχολιαστής, λέγοντας ότι σε διακρίνουν «η αντισυμβατικότητα, η ειλικρίνεια και η αντικειμενικότητα». Ο «ανατρεπτικός Ντέμης Νικολαΐδης, που θα χαράξει νέα εποχή στο αθλητικό περιεχόμενο μακριά από κλισέ και στρογγυλέματα». Τι ακούσαμε απ’ όλα αυτά; Τίποτα. Ο Ντέμης μίλαγε κι έλεγε αυτά που ήθελε ν ακούσει ο κόσμος. Ούτε μια κακή κουβέντα δε βγήκε από το στόμα του. Ούτε καν για το δεύτερο γκολ των Βοσνίων. Με έναν ποδοσφαιριστή στο τείχος και το Βλαχοδήμο στη μέση της εστίας να το τρώει όρθιος. Τον άκουγες να μιλάει σαν Πέτρος Μίχος. Μέχρι που έφτασε να πει, «πρέπει να κάνουμε σουτ». Ποδοσφαιρική προσέγγιση του περασμένου αιώνα. Τον άκουγες να μιλάει κι αναπολούσες το Μιλτιάδη Παναγιωτόπουλο. Αν αύριο κρεμάσουνε τους αντισυμβατικούς και τους ανατρεπτικούς, ο Ντέμης θα πάει τσάμπα.

ΚΟΝΤΑ δύο ώρες στο μικρόφωνο και δεν είπε απολύτως τίποτα. Πέραν των αυτονόητων. Δύο ώρες να προσπαθεί απεγνωσμένα να ωραιοποιήσει την κατάσταση. Και να εκτίθεται. Στην Αγγλία Λίνεκερ, Φέρντιναντ και Γκάρι Νέβιλ που κάνουν την ίδια δουλειά, όταν πιάνουν το μικρόφωνο, τρίζει ο τόπος. Έχουν λόγο και άποψη. Ο Ντέμης, αντί για μικρόφωνο έπιασε τη σπάτουλα. Και παρέσυρε και τον Σπυρόπουλο, που προσπαθούσε να κρατήσει τα μπόσικα. Όταν στο τέλος τόνιζε ότι οι Βόσνιοι βγαίνουν αργά από το γήπεδο στις αλλαγές για να κάνουν καθυστέρηση. Με δέκα παίζανε. Τους έπαιρνε να κάνουν κάτι διαφορετικό;

Στη μουσική επιλογή Opa Tsupa-Rien

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»