Η απόφαση για το ντέρμπι, μαρτυρά την περσινή μεθόδευση

Η απόφαση του αθλητικού δικαστή να συνεχιστεί ο αγώνας Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού από το σημείο της διακοπής, ανέδειξε έναν από τους βασικούς άξονες απονομής της δικαιοσύνης.

Χωρίς αυτόν, δε μιλάμε για δικαιοσύνη αλλά για σαλαμοποίηση και μάλιστα, πρόχειρη, με απώτερο σκοπό την εξυπηρέτηση συμφερόντων.

Το ότι κάποια γεγονότα καταγράφονται στον ίδιο χώρο, στον ίδιο χρόνο, δε σημαίνει πως δεν πρέπει να εξετάζονται και ως μεμονωμένα περιστατικά, ακόμα κι αν υπάρχει αποδεδειγμένη αλληλεπίδραση.
Αν εισβάλλω στο σπίτι κάποιου για να κλέψω, γίνω αντιληπτός κι ο νοικοκύρης με πυροβολήσει, το ότι θα καταδικαστώ για την πράξη μου είναι κάτι αναμφισβήτητο.

Τούτο όμως δε σημαίνει, πως δε θα διερευνηθεί η νόμιμη κατοχή όπλου του τελευταίου.

Σε περίπτωση μάλιστα που πρόκειται για χαμηλοσυνταξιούχο και το αντικείμενο της κλοπής αφορά μερικές εκατοντάδες ευρώ που είχε κρυμμένα, εννοείται πως θα παρέμβει και η δίωξη οικονομικού εγκλήματος, για να ελέγξει την προέλευση των χρημάτων.

Μπορεί εγώ να είμαι ο παράνομος της υπόθεσης, κάτι που ωστόσο δεν αθωώνει τον άλλον από ενδεχόμενες παρανομίες.

Αυτά που συνέβησαν στο πρόσφατο ντέρμπι χρεώνονται στον γηπεδούχο, είναι κάτι που δε σηκώνει συζήτηση, αν ο Παναθηναϊκός δε φέρει τη βασική ευθύνη, ποιος να την έχει άραγε, ο φιλοξενούμενος ή οι εξωγήινοι;

Το ότι ο γηπεδούχος είναι ο φταίχτης όμως, δε σημαίνει αυτόματα πως ορθώς διακόπηκε οριστικά το παιγνίδι και ότι ο διαιτητής τήρησε πιστά όλα τα προβλεπόμενα, μέχρι να λάβει την απόφαση του.
Ο αδιαμφισβήτητα ένοχος, δε θα φορτωθεί στην καμπούρα του τα πάντα και εννοείται πως θα ελεγχθεί η νομιμότητα στις πράξεις των υπολοίπων εμπλεκόμενων.

Το ακριβώς αντίθετο, συνέβη πέρσι στην Τούμπα με κολάρο και χαρτί, ειδικά με το χαρτί όπου τα γεγονότα ήταν περισσότερα και πολυπλοκότερα.

Το ότι ο Σαββίδης έκανε μπούκα στον αγωνιστικό χώρο κουβαλώντας το κουμπούρι του, σήμαινε πως το γκολ ήταν άκυρο, πως ο Κομίνης δεν άλλαξε την αρχική του απόφασή, πως ο αγώνας διεκόπη σε βάρος του ΠΑΟΚ, που έπρεπε να χάσει το παιγνίδι στα χαρτιά, μαζί και το πρωτάθλημα.

Έτσι μεταφράστηκε η περιβόητη εικόνα, ακόμα και από τους δικαστές.

Κι όμως, η εισβολή του Ιβάν ήταν ένα αποσπασματικό γεγονός, εξ αιτίας του οποίου ο ίδιος τιμωρήθηκε με αποκλεισμό τριετίας και η ομάδα του με αφαίρεση βαθμών από το επόμενο πρωτάθλημα.

Η εισβολή δεν ήταν η αιτία της οριστικής διακοπής του αγώνα κι αυτό δεν το λέω εγώ, το γράφει το φ.α που αναφέρει ως αιτία της μη ολοκλήρωσής του, την άρνηση της χάρτινης να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο.

Το ομολόγησε κι ο ίδιος ο Κονέ, που παραδέχτηκε σε δηλώσεις του πως εκείνοι δεν ήθελαν να συνεχίσουν, επειδή ο διαιτητής δεν ανταποκρινόταν στο αίτημα τους να τους ενημερώσει αν τελικά μέτρησε το γκολ, πριν αποφασίσουν αν τρομοκρατήθηκαν από μια φωτογραφία!

Κι όμως, όλα τα παραπάνω εξαϋλώθηκαν, η φωτογραφία του Ιβάν, επισκίασε τα πάντα, καλύπτοντας τις καραμπινάτες παραβάσεις, στις πράξεις των υπολοίπων.

Το φ.α αντιμετωπίστηκε ως κουρελόχαρτο και ένα ολόκληρο σύστημα, από ΜΜΕ, δικαστές, πολιτικούς, βρήκε το ιδανικό πρόσχημα για να στερήσει ένα καθαρό πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ, χαρίζοντας το στο χαρτί.

Ένα χρόνο μετά, στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, ελήφθησαν υπόψιν τα πάντα όλα, εξετάστηκε εξονυχιστικά κάθε λεπτομέρεια.

Από τα αναγραφόμενα στο φ.α, τις εικόνες, τα προβλεπόμενα στους νόμους και τις διατάξεις και κατά πόσο αυτά τηρήθηκαν από τον διαιτητή.

Αυτά αποτέλεσαν τη βάση της ετυμηγορίας, η απόφαση δε βγήκε με φόντο με τους οργισμένους χουλιγκάνους να σπάνε και τα δακρυγόνα να πνίγουν το Μαρούσι.

Είδατε πόσο εύκολα κι απλά, εξυφαίνεται η περσινή μεθόδευση, από μια κυβέρνηση μάλιστα που ας μην ξεχνιόμαστε πως σύμφωνα με τον αστικό μύθο, υποτίθεται πως μας είχε τάξει το πρωτάθλημα;

Μέχρι πέρσι πίστευα πως αυτά που συνέβησαν στην Τούμπα θα μας στοιχειώνουν για πάντα, ο χρόνος έδειξε όμως πως δε θα στοιχειώνουν εμάς, αλλά τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της μεγαλύτερης κλοπής-απάτης στην ποδοσφαιρική ιστορία.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς, είναι να τους βγάζουμε στη σέντρα.

Παραθέτοντας μάλιστα γεγονότα που δεν τα ορίσαμε εμείς, δε βάλαμε τον Κονέ να πει αυτά που είπε, ούτε τον Λυσσάνδρου να ισχυριστεί πως η ρίψη μολότοφ δε συνιστά βιαιοπραγία -σε αντίθεση με μια φωτό που αρκούσε για να σκορπίσει τον τρόμο-, ούτε υποδείξαμε στον δικαστή να αποφασίσει τη συνέχεια του ντέρμπι.

ΥΓ. Καμαρωτός-καμαρωτός ο λουκουμάς υπουργός, δήλωσε πως η αθλητική δικαιοσύνη απονέμεται από τακτικούς δικαστές, κάτι που αποτελεί κατάκτηση της νυν κυβέρνησης.

Ουδεμία αντίρρηση πως είναι καλύτερα από τα προηγούμενα καθεστώτα, όπου η αθλητική δικαιοσύνη απονέμονταν από συνταξιούχους δικαστές μαζί με δικηγόρους (!!!!) που όριζε η διοίκηση της ΕΠΟ, για να εκδίδουν κατ΄εντολή αποφάσεις.

Όντας ο ίδιος και νομικός πάντως, τι θα απαντούσε στο ερώτημα ενός 19χρονου «γιατί φέτος ελήφθησαν υπόψιν τα πάντα, εξετάστηκαν όλες οι παράμετροι της διακοπής στο ΟΑΚΑ, η απόφαση στηρίχτηκε στο αθλητικό δίκαιο, ενώ πέρσι στην Τούμπα, η δίκη έγινε με όρους επικοινωνίας, με αποκορύφωμα την επιβράβευση της ομάδας που αρνήθηκε ν΄αγωνιστεί;».

Στο ίδιο νοητό πρόσωπο αναφέρομαι, που πέρσι ήταν 18χρονος και υποτίθεται πως ρωτούσε τον υπουργό για την εισβολή Σαββίδη.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Προφανώς και είναι περιττό, ακόμα κι ο 19χρονος, κατάλαβε πλέον το αυτονόητο….