Βρήκε (και)… σέντερ τσέπης

Συνήθως όταν όλα πάνε καλά, η ατομική απόδοση λαμβάνει θριαμβευτικό χαρακτήρα. Αυτό μοιάζει να είναι στοιχείο καρκινικής γραφής, ήτοι διαβάζεται κι ανάποδα. Όταν η ομάδα (εν προκειμένω ο Ολυμπιακός) χάνει μαρς από την Γκραν Κανάρια και κινδυνεύει να μείνει εκτός 8άδας, ουδείς ασχολείται με ατομικές αποδόσεις.

Ο Μπριάντε Ουέμπερ είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη κι αυτό το σημειώσαμε από το πρώτο δείγμα γραφής του. Είναι κοντά δυο μήνες στην Ελλάδα, οπότε μπορούμε να εκφράσουμε άποψη, σημειώνοντας πως για κάθε παίκτη το να… ανεβαίνει στο τρένο στη μέση της διαδρομής, δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε δίκαιο.

Στην Ελλάδα έχει παίξει σε τρεις αγώνες. Με αντίπαλο τον Άρη στο ντεμπούτο του (έπαιξε 30:49’’) είχε 8 πόντους, 8 ριμπάουντ, 13 ασίστ, 2 κλεψίματα, 5 λάθη και 27 στο σύστημα αξιολόγησης. Με αντίπαλο το Λαύριο (έπαιξε 20:41’’) είχε 14 πόντους, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο, 2 λάθη και 18 στο σύστημα αξιολόγησης. Με αντίπαλο τον Πανιώνιο (έπαιξε 31:57’’) είχε 19 πόντους, 7 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 4 κλεψίματα, 3 λάθη και 25 στο σύστημα αξιολόγησης.

Αν αφήσουμε για λίγο όλα τα άλλα στην άκρη, θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για πόιντ γκαρντ, ο οποίος μαζεύει 7 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Κι επειδή είναι εύκολο να αποδομήσεις μια προσπάθεια, σημειώνοντας πως «σκότωσε το θηρίο», υποτιμώντας το ελληνικό πρωτάθλημα (σημειώστε, πάντως, ότι στις δύο από τις τρεις εμφανίσεις το ματς ήταν ντέρμπι), ας περάσουμε και στις… πραγματικές εξετάσεις.

Στην Ευρωλίγκα σε 6 αγώνες (με μέσο όρο συμμετοχής 22:56’’) ο Ουέμπερ έχει να επιδείξει: 9 πόντους, 5.2 ριμπάουντ, 2.5 ασίστ, 1 κλείψιμο, 2.7 λάθη. Είπαμε, για την ώρα αφήνουμε όλα τα άλλα στην άκρη κι ασχολούμαστε με τον τομέα των ριμπάουντ. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με αυτή τη στατιστική κατηγορία, ο Αμερικανός είναι τρίτος ριμπάουντερ (σε μέσο όρο) του Ολυμπιακού, πίσω από τους Μιλουτίνοφ (7.8) και Πρίντεζη (5.3)!

Οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν σέντερ… τσέπης κι όσοι γνωρίζουν τα βασικά του αθλήματος, αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό είναι ο περιφερειακός παίκτης να μαζεύει τόσα «σκουπίδια». Πόσο ανεβαίνει ο μέσος όρος, πόσο καλό κάνει στη συνολική εικόνα κτλ.

Πάμε, όμως, και στα υπόλοιπα. Αν κι ακόμα είναι απρόσμενα διστακτικός (κι αυτό έχει διπλή ανάγνωση), επιθετικά κάνει αισθητή την παρουσία του, με σχεδόν διψήφιο αριθμό στην Ευρωλίγκα και 13.6 στο ελληνικό πρωτάθλημα. Γνωρίζαμε πριν έρθει ότι ήταν εξαιρετικός πασέρ και πλέον μοναδικό ψεγάδι στη στατιστική απεικόνιση των εμφανίσεων του είναι ο αριθμός των λαθών, στοιχείο που εμπίπτει (και) στην κατηγορία «ανέβηκα στο τρένο στα μισά της διαδρομής».

Αν συνυπολογίσουμε την πολύ καλή αμυντική του λειτουργία, που δεν απεικονίζεται πλήρως από στατιστικές αναλύσεις, το γεγονός ότι παίζει σε up tempo, κάτι που μοιάζει να είναι προαπαιτούμενο για το μοντέρνο μπάσκετ, έχουμε μια πλήρη εικόνα ενός παίκτη, ο οποίος μπορεί να μην είναι σήμερα ο… νούμερο 1 περιφερειακός, αλλά είναι πολύ καλύτερος άλλων που έχουμε δει και σίγουρα μια ενδιαφέρουσα περίπτωση.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Σημειώστε (αντί επιλόγου) ότι ο Ολυμπιακός έχει την οψιόν για την επόμενη σεζόν, άρα είναι στο χέρι του να τον κρατήσει. Δεν είμαι Μπλατ (αλίμονο), αλλά εγώ δεν θα αδιαφορούσα για τον Ουέμπερ…