Ολυμπιακός : Τόσο κοντά και τόσο μακριά…

Μόλις την περασμένη άνοιξη-δεν έχει συμπληρωθεί ούτε χρόνος δηλαδή- ο Ολυμπιακός διεκδίκησε στα την πρόκρισή του από την Μπεσίκτας, την οποία συνάντησε στη φάση των 16 του Europa League.

Αν βάλουμε τα ματς στο… ριπλέι τότε θα θυμηθούμε ότι οι ερυθρόλευκοι αναδείχθηκαν ισόπαλοι με τους Τούρκους στο πρώτο ραντεβού στο Καραϊσκάκη, με 1-1 (με τον Βούζα και τον Ιμπαγάσα στον πάγκο τους) ενώ στο δεύτερο βρέθηκαν να παίζουν με παίκτη παραπάνω από τα μισά του πρώτου ημιχρόνου και με το ματς στο εις βάρος τους 2-1.

Αν έφτανε στο γκολ της ισοφάρισης ο Ολυμπιακός, τότε θα έπαιρνε αυτός το εισιτήριο για την πρόκριση, αλλά από τη στιγμή που ο Λεάλι συνέχισε τις… πάσες στους αντιπάλους το παιχνίδι τελείωσε στο 4-1, αν και οι κόκκινοι είχαν φτάσει τόσο κοντά για να «κλέψουν» το αποτέλεσμα.

Στις αρχές του τρέχοντος μηνός η Μπεσίκτας προκρίνεται στις 16 κορυφαίες ομάδες του Champions League, τερματίζοντας μάλιστα πρώτη στον όμιλό της, βάζοντας από κάτω την Πόρτο, αλλά και την «πρωτάρα» Λειψία, ενώ στην τέταρτη θέση έμεινε η Μονακό του Ζαρντίμ.

Βεβαίως και ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο, εφόσον μπήκε στον όμιλο της… κόλασης με Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους και Σπόρτινγκ Λισαβόνας, όμως η διαπίστωση παραμένει, σε ότι αφορά την απόσταση που αρχίζει να χωρίζει το ελληνικό από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Από εκεί που βρέθηκαν τόσο κοντά οι ερυθρόλευκοι τώρα είναι τόσο μακριά από τους Τούρκους που μπορεί να σπρώχνουν λεφτά στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν ανήκουν και στις υπερδυνάμεις του αθλήματος, γιατί δεν διαθέτουν και το ανάλογο υπόβαθρο.

Σε κάθε περίπτωση, όσοι εμπλέκονται με τα κοινά του ελληνικού ποδοσφαίρου θα πρέπει να κάνουν το κουμάντο τους. Είτε θα πάρουν τις αποφάσεις τους διεκδικώντας από κοινού μέτρα για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, γιατί πως θα έρθουν ξένοι παίκτες και προπονητές στην Ελλάδα με τη φορολόγηση στο 45% (στην Τουρκία είναι στο 15%) είτε θα συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο, μόνον που η απόσταση όλο και θα μεγαλώνει και σε λίγο καιρό το Champions League θα το βλέπει όλη η Ελλάδα χωρίς να έχει άμεσο ενδιαφέρον για κάποια δική της ομάδα.

Ο καθένας μας μπορεί να αντιληφθεί ότι στη χώρα των μνημονίων προτεραιότητα αποτελεί η επιβίωση κι όχι η μπάλα και φυσικά επί αυτού κανείς δεν μπορεί να εκφέρει αντίθετη άποψη. Μήπως όμως η Τουρκία βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση; Για να πάρει άλλωστε μπροστά μία οικονομία δεν θα πρέπει να λειτουργήσουν όλες μαζί οι «βιομηχανίες» της;