Ο Παναθηναϊκός φάνηκε να κάνει βήματα στην αρχή της σεζόν, αλλά γύρισε τελικά εκεί που βρισκόταν.
Το περίεργο είναι ότι ο Παναθηναϊκός φέτος έχει κάνει βήματα μπροστά στο οικονομικό, αλλά όχι στο αγωνιστικό.
Ο Γιάννης Αλαφούζος με τις αλλεπάλληλες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου δεδομένα έχει μειώσει το χρέος. Το πόσο θα φανεί στον προσεχή ισολογισμό, αλλά επειδή μπορεί να υπάρξουν διάφορες ερμηνείες, είναι προτιμότερο η διοίκηση να πει στον κόσμο ακριβώς τι ισχύει και που βαδίζει. Πότε θα είναι σε θέση να διαχειριστεί ο Παναθηναϊκός τις όποιες υποχρεώσεις, χωρίς να χρειάζεται να εφαρμόσει σκληρό μνημόνιο, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστικός.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ωστόσο, ενώ στην αρχή έγιναν βήματα μπροστά κι έλεγες ότι αυτή η ομάδα έχει μέλλον, ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας κορμός, στον οποίο θα στηριχθεί τα επόμενα χρόνια και θα χρειάζεται λίγες ποιοτικές προσθήκες, ξαφνικά είχαμε ένα τρομερό πισωγύρισμα. Είναι πικρό να βρίσκεσαι στην αφετηρία, να προχωράς και ξαφνικά να γυρίζεις εκεί που ήσουν. Η περίοδος που φεύγει δεν αφήνει και πάλι ωραία συναισθήματα. Ακόμα μία χρονιά χωρίς τίτλους, ακόμα μία χρονιά που η ομάδα δεν τερμάτισε καν στην πεντάδα και μπροστά δεν έχει και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.
Το χειρότερο είναι ότι έχει σχηματιστεί η εντύπωση πως αυτό το πλάνο, που ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι, δεν έχει μεγάλη τύχη αν δεν μπει χρήμα. Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά θέματα. Διαθέτει ορισμένους ποδοσφαιριστές με ποιοτικά χαρακτηριστικά, όμως, δεν είναι αρκετοί για να οδηγήσουν σε επιτυχίες. Ο Γιώργος Δώνης και ο Νίκος Νταμπίζας ξέρουν πόσο εξελίχθηκε το γκρουπ σε σχέση με αυτό που είχαν στο μυαλό τους πριν αρχίσει το πρωτάθλημα.
Ο έμπειρος τεχνικός σαφώς σκεφτόταν και ήθελε περισσότερα πράγματα. Για παράδειγμα, δεν έκρυβε ότι θέλει η ομάδα να προχωρήσει στο κύπελλο. Οπότε ο πρόωρος αποκλεισμός από τη Λαμία δεδομένα τον προβλημάτισε. Μέσα του, ανεξάρτητα τι έλεγε δημοσίως για να κρατήσει χαμηλά τη μπάλα, πίστευε ακράδαντα στον στόχο της πεντάδας. Η εικόνα του πρώτου γύρου, του έδωσε πολλούς λόγου να αισιοδοξεί. Στον δεύτερο γύρο, όμως, διαπίστωσε ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Γι’ αυτό και είναι άγνωστο πόσους συμπεριλαμβάνει στον κορμό που θα ήθελε για έναν ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό. Το πλάνο ήταν ξεκάθαρα τριετίας. Φάνηκε κι από τη συμβόλαια των παικτών που ήρθαν. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πόσοι από τον κορμό και τις εναλλακτικές λύσεις που είχαν στο μυαλό τους, μπορούν να ολοκληρώσουν αυτή τη τριετία;
Οι υπεύθυνοι θα κληθούν να το απαντήσουν στο τέλος της σεζόν και θα φανεί και με τις προσθαφαιρέσεις. Πριν καν ολοκληρωθεί η χρονιά ξεκίνησαν να μιλούν στο «τριφύλλι» για αξιολόγηση. Σίγουρα έχουν διαπιστώσει θετικά πράγματα, αλλά και μεγαλύτερες αδυναμίες απ’ ό,τι ενδεχομένως νόμιζαν, έως τον Δεκέμβριο, ότι υπάρχουν. Αυτό είναι που δυσκολεύει το έργο τους.
Είναι διαφορετικό να έχεις 14-15 παίκτες που να θεωρείς ότι μπορεί να σταθούν σε έναν ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό και διαφορετικά πολύ λιγότερους. Προσωπικά, έπειτα από 25 ματς στο πρωτάθλημα και πέντε στο κύπελλο, δεν βλέπω περισσότερους από 8-9 παίκτες, που να είναι ικανοί να βρίσκονται σε ένα ρόστερ που θα διεκδικεί τίτλους ή έστω βρίσκεται στην πρώτη τριάδα.
Οι Δώνης, Νταμπίζας βεβαίως και ξέρουν καλύτερα. Αλλά είπαμε θα φανεί από τις κινήσεις στο άμεσο μέλλον τι πιστεύουν. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τα βήματα που όλοι θα ήθελαν. Ακόμα και στο κομμάτι της διαιτησίας δεν άλλαξε κάτι. Στην αρχή ο Παναθηναϊκός δεν είχε θέματα, αλλά στη διάρκεια της περιόδου υπήρξαν φαλτσοσφυρίγματα, που του στέρησαν βαθμούς.
Η ομάδα είναι αδύναμη να καταπολεμήσει αυτά τα φαινόμενα (οι αρμόδιοι για το αγωνιστικό φυσικά και δεν φέρουν ευθύνη). Ο παναθηναϊκός επιπλέον δεν έβγαλε προσωπικότητα στα δύσκολα. Στον δεύτερο γύρο, εκτός από την κακή εικόνα, διέκρινες κακή ψυχολογία, χαμηλή αυτοπεποίθηση κι αυτά δείχνουν ότι η εξέλιξη στην οποία ήλπιζαν οι Νταμπίζας, Δώνης δεν ήταν η αναμενόμενη.