Τιμώρησε τον διαιτητή για 20 λεπτά, αλλά δεν είδε την μπουνιά στον πάγκο του Ολυμπιακού

Πριν από λίγους μήνες, ο Μηνάς Λυσάνδρου, διευθύνων σύμβουλος της ΠΑΕ ΑΕΚ και εξαιρετικός νομικός, είχε προσπαθήσει να υπερασπιστεί την ομάδα του, με το αμίμητο: «Η μολότοφ δεν είναι βιαιοπραγία».

Λίγους μήνες μετά, ένας δικαστής, αποφάσισε ότι ο μόνος σοβαρός λόγος για να διακοπεί ένα παιχνίδι, είναι να βάλουν βόμβα στο γήπεδο. Ο ίδιος το κατέγραψε σε στο σκεπτικό της απόφασης για τη συνέχεια του ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Οχι κάποιος νομικός εκπρόσωπος ομάδας, που στο φινάλε έχει κάθε δικαίωμα να τηρήσει μια συγκεκριμένη υπερασπιστική γραμμή για τον εντολέα του, αλλά ένας πρωτοδίκης, έγραψε κάτι τέτοιο σε επίσημο έγγραφο.

Οι δικαστές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πότε μία απόφασή τους δημιουργεί δεδικασμένα. Και αυτό το δεδικασμένο που προκαλεί η απόφαση του αθλητικού δικαστή της Super League, είναι επικίνδυνο ή καλύτερα, επικίνδυνα παρεξηγήσιμο… Διότι έδωσε «χάρη» στην αληταρία των γηπέδων, να κάνει ό,τι γουστάρει, χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτήσει ή να τιμωρηθεί η ομάδα της.

Πράγματι, ο Γερμανός διαιτητής Φριτζ έκανε ένα πολύ μεγάλο και εξόχως επικίνδυνο (όπως έδειξε η πορεία του αγώνα) λάθος. Πολύ μεγάλο λάθος. Δεν διέκοψε οριστικά το παιχνίδι του ΟΑΚΑ στο 4^ο λεπτό. Όταν έλαβε χώρα η άνευ προηγουμένου επίθεση στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Μια επίθεση, που πέρα από μπουνιές, όπως φάνηκε και στο σοκαριστικό βίντεο που κυκλοφόρησε, περιλάμβανε και… μαχαίρια, όπως κατήγγειλε από την πρώτη στιγμή ο Ολυμπιακός.

Και θα σταθώ σε αυτή την επίθεση, διότι ο Αθλητικός Δικαστής, την είδε, την έκρινε, αλλά μάλλον κάτι του διέφυγε. Τι σημαίνει αυτό; Στην καταγραφή των «συμβάντων» του αγώνα αναφέρει τα εξής: «3) Στο 4’ λεπτό του αγώνα δέκα (10) άτομα με διαπίστευση της ομάδας περιφρούρησης συνεπικουρούμενα από δέκα (10) άτομα που εισήλθαν από τη θύρα 29, κατευθύνθηκαν με επιθετικές διαθέσεις προς τον βοηθητικό πάγκο της φιλοξενούμενης ομάδας, βρίζοντας τους παράγοντες που ήταν εκεί, με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή του αγώνα. Με παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων και των οργάνων αθλητικής βίας και άτομα της ασφάλειας της γηπεδούχου ομάδας τα ως άνω άτομα απωθήθηκαν και ο αγώνας συνεχίστηκε μετά από δέκα (10) λεπτά».

Το απόσπασμα που σας παραθέσαμε είναι ανεπανάληπτο. Αναφέρει ο αθλητικός δικαστής ότι οι οπαδοί με διαπιστεύεις (άρα επίσημοι της γηπεδούχου ομάδας), κινήθηκαν προς τον πάγκο του Ολυμπιακού, έβρισαν τους ανθρώπους της φιλοξενούμενης ομάδας, διέκοψαν το παιχνίδι και τελικά απομακρύνθηκαν από τις αστυνομικές αρχές.

Τι… ξέχασε να γράψει ο δικαστής; ΤΗΝ ΜΠΟΥΝΙΑ που δέχθηκε άνθρωπος του Ολυμπιακού από τον επίσημο οπαδό του Παναθηναϊκού. Μια μπουνιά που καταγράφηκε κανονικά στο σχετικό βίντεο, το οποίο δεδομένα έχει δει ο δικαστής, πριν πάρει την οριστική απόφασή του. Διότι δεν βλέπει μόνο χαρτιά, αλλά όλο το υλικό που έχει στα χέρια του. Μεταξύ αυτών και το βίντεο της εισβολής.

Γιατί, λοιπόν, δεν αναφέρεται στην μπουνιά; Δεν είναι βιαιοπραγία που επισύρει άμεση διακοπή του αγώνα. Ας πούμε ότι η εισβολή από μόνη της, η επίθεση και τα μαχαίρια δεν είναι σοβαρός λόγος διακοπής. Η μπουνιά σε επίσημο του αγώνα, είναι; Τι προβλέπει ο Πειθαρχικός Κώδικας για αυτό. Πώς είναι δυνατόν ο δικαστής να αποφασίζει συνέχιση του αγώνα για «λάθος τήρηση των κανονισμών από τον διαιτητή», επειδή περίμενε μόνο 40 και όχι 60 λεπτά για να διακόψει το παιχνίδι; Και να μην βλέπει ο ίδιος ότι του διαιτητή του διέλαθε το σημαντικότερο περιστατικό βίας μέσα στον αγωνιστικό χώρο, που επισύρει άμεση και αμετάκλητη διακοπή του αγώνα.

Επαναλαμβάνουμε. Το «δεν το είδα, δεν το άκουσα», δεν υπάρχει ως δικαιολογία. Εξάλλου, ο αθλητικός δικαστής παραδέχεται ο ίδιος στο 20σελιδο σκεπτικό του ότι «κατά τους ρεπόρτερ του γηπέδου βέβαια η ατμόσφαιρα ήταν ήδη καθαρή». Δηλαδή βρήκε τον χρόνο να διαβάσει sites και εφημερίδες, αλλά όχι να δει ένα τόσο σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο, όσο το βίντεο της επίθεσης; Ας είμαστε λίγο σοβαροί.

Το χειρότερο από όλα είναι στο σκεπτικό του, ο πρόεδρος της Πειθαρχικής Επιτροπής της Super League, εγκαλεί τον διαιτητή, επειδή δεν ζήτησε εκκένωση του γηπέδου από το 4^ο λεπτό. Αναφέροντας πως «…την εκκένωση αυτή των κερκίδων, από τις οποίες εισέρχονταν στον αγωνιστικό χώρο οι κουκουλοφόροι «οπαδοί», είχε ο διαιτητής τη δυνατότητα να διατάξει ήδη από την πρώτη είσοδο «οπαδών» στο ταρτάν του γηπέδου στο 4΄λεπτό, μέτρο που ήταν και εφικτό και απαραίτητο για την ασφαλή συνέχιση του αγώνα (άλλωστε είναι προτιμότερο να διεξαχθεί ένας αγώνας χωρίς μερίδα «φιλάθλων», παρά να μην διεξαχθεί καθόλου και να κριθεί «στα χαρτιά»), πλην όμως ούτε τότε έπραξε κάτι τέτοιο».

Με λίγα λόγια, ακόμη και η μπουνιά στον πάγκο του Ολυμπιακού (την οποία όλως παραδόξως ο δικαστής ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΟΥ), δεν είναι σοβαρός λόγος διακοπής ενός αγώνα. Αλλά απαιτεί απλώς εκκένωση του γηπέδου. Είπαμε, άλλωστε, ότι κατά τον εν λόγω δικαστή, μόνος σοβαρός λόγος εκκένωσης είναι να μπει κάποια βόμβα. Τα υπόλοιπα είναι πταίσματα. Μπουνιές, μαχαίρια, μολότοφ, εισβολές, είναι μικρής σημασίας περιστατικά.

Ο δικαστής, λοιπόν, αποφάσισε να τιμωρήσει τον διαιτητή, αλλά για τους λάθος λόγους. Διότι εάν ο Γερμανός είναι ελεγκτέος για κάτι, αυτό είναι το ότι δεν διέκοψε οριστικά το παιχνίδι όταν έπεσε ΜΠΟΥΝΙΑ σε ανθρώπους του πάγκου του Ολυμπιακού. Ένα σημείο που θα έπρεπε να ελέγχει ο 4^ος Κουτσιαύτης, ο οποίος μάλλον είχε κάτι καλύτερο να κάνει εκείνη την ώρα, από το να ενημερώσει τον διαιτητή Φριτς για το σοβαρό επεισόδιο.

Για να τελειώνουμε. Ο Ολυμπιακός ήθελε να συνεχιστεί το παιχνίδι και το έδειξε με την αντίδρασή του στο 4^ο λεπτό. Αλλά όταν η Δικαιοσύνη (αθλητική και μη) δικαιώνει την αλητεία και τους τραμπούκους, με τέτοιου τύπου αποφάσεις, τότε αυτό είναι δικό της πρόβλημα και κυρίως του ποδοσφαίρου. Διότι με την απόφασή του να συνεχιστεί το αίσχος του ΟΑΚΑ, ένας δικαστής, «λέει» έμμεσα σε όλους τους μπαχαλάκηδες των ομάδων, πως ό,τι και να κάνουν, θα βρεθεί ένας τρόπος να τη γλιτώσει η ομάδα τους.

ΥΓ. Ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό από όλα; Οτι ο ίδιος δικαστής ήταν αυτός που είχε τιμωρήσει με -3 την ΑΕΚ σε εκείνη την περίφημη τοποθέτηση του Λυσάνδρου περί βιαιοπραγίας.