Τώρα τι να πεις και τι να γράψεις γι΄αυτό το ματς; Ένα πρώτο εικοσάλεπτο να το πιεις στο ποτήρι και ένα δεύτερο ημίχρονο βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες του προπονητή, των παικτών και των φίλων του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι έχασαν μια τεράστια ευκαιρία, τηρουμένων των αναλογιών, να πάρουν και τη διαφορά, κάτι που ίσως να τους στοιχίσει στο τέλος. Ευτυχώς για την ελληνική ομάδα η Αρμάνι δεν τα κατάφερε στη Μαδρίτη χάνοντας στο τέλος.
Ξεκινάμε από τα θετικά. Πρώτον ο Παναθηναϊκός πέτυχε την πέμπτη συνεχόμενη, έκτη σε επτά παιχνίδια, νίκη του στη διοργάνωση δείχνοντας ότι διάγει την καλύτερη αγωνιστική του περίοδο στη σεζόν. Δεύτερον στο πρώτο ημίχρονο η απόδοση του ήταν κυριολεκτικά πολύ κοντά στο τέλειο. Επίθεση φωτιά, τρομερή αμυντική προσήλωση, έλεγχος των ριμπάουντ και εξαιρετική διαχείριση από τον προπονητή. Οι περισσότεροι παίκτες ήταν σε καλό βράδυ με εξαίρεση τον κακό Γκιστ. Τρίτον ότι κατάφερε να επιστρέψει μετά την αντεπίθεση της Μπασκόνα και να πάρει τη νίκη, αν και βρέθηκε ακόμα και με τρεις πόντους πίσω σε κομβικό σημείο του παιχνιδιού. Τέταρτον η συνεχής βελτίωση του Παπαγιάννη και η σταθερά καλή παρουσία των Βουγιούκα και Παπαπέτρου που δείχνουν να έχουν καταλάβει πλήρως το ρόλο τους στην ομάδα. Τέρμα με τα θετικά.
Στον αντίποδα υπάρχουν και αρκετά αρνητικά. Πρώτον η καθίζηση του δεύτερου ημιχρόνου. Έχοντας πάρει μια μεγάλη διαφορά στο τέλος του πρώτου μισού, αντί να μπεις με φόρα στο τρίτο δεκάλεπτο και να τελειώσεις τη δουλειά δίνεις δικαιώματα σε μια ομάδα σαν τους Βάσκους και παραλίγο να το πληρώσεις στο τέλος. Δεύτερον ότι απέναντι σε ένα σύνολο με τόσες σημαντικές απουσίες δεν κατάφερες να βγάλεις ανωτερότητα στο παρκέ ως όφειλες. Τρίτον η παρουσία του Καλάθη. Ο ηγέτης του τριφυλλιού βραχυκύκλωσε στην επανάληψη και περισσότερο δυσκόλεψε παρά βοήθησε το έργο των συμπαικτών του. Πήρε σουτ εκτός πλάνου, κράτησε πολύ τη μπάλα και γενικότερα φάνηκε να είναι αρκετά κουρασμένος πνευματικά.
Πάμε και στα μελλούμενα. Τώρα μπροστά μας υπάρχει η Αρμάνι του γνωστού μας Μάικ Τζέιμς. Ματς τελικός την προσεχή Παρασκευή. Νικάς και κρατάς την τύχη στα χέρια σου, χάνεις και βγάζεις τα κομπιουτεράκια περιμένοντας τους άλλους να χάσουν. Κοιτάζοντας την βαθμολογία βλέπεις τέσσερις ομάδες να ερίζουν για τρεις θέσεις. Ολυμπιακός, Αρμάνι, Μπασκόνια και Παναθηναϊκός έχουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε το ίδιο ρεκόρ.
Το ευκολότερο πρόγραμμα το έχουν οι ερυθρόλευκοι, ενώ το δυσκολότερο η Μπασκόνια. Ο Ολυμπιακός έχει Γκραν Κανάρια έξω, Ζαλγκίρις και Νταρουσάφκα μέσα, δηλαδή τρεις νίκες που εξαρτώνται αποκλειστικά από πόσο σοβαρός θα παρουσιαστεί ο ίδιος και λιγότερο από την κατάσταση των αντιπάλων του. Ο έτερος εκπρόσωπος μας Παναθηναϊκός από την άλλη κρατά, μετά το ντεμαράζ του των τελευταίων αγωνιστικών, την τύχη στα χέρια του. Κάνει το τρία στα τρία περνάει αδιαφορώντας για τα αποτελέσματα των άλλων. Το Μιλάνο αν κέρδιζε σήμερα στη Μαδρίτη θα είχε το πάνω χέρι για την πρόκριση. Τώρα θέλει να πάρει το ματς με τους πράσινους για αρχή και μετά βλέπουμε.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Μπασκόνια. Η οικοδέσποινα του φετινού Final- Four παρά τις συνεχόμενες νίκες των προηγούμενων αγωνιστικών, παρά το γεγονός ότι κράτησε τη διαφορά κόντρα στο τριφύλλι, για να διεκδικήσει τις πιθανότητες να βρεθεί στη μεγάλη γιορτή που θα φιλοξενήσει επιβάλλεται να κάνει συνεχόμενες υπερβάσεις. Με Ρεάλ και Εφές εντός και ΤΣΣΚΑ εντός μόνο εύκολο, όσο αδιάφορες και αν είναι, να πετύχεις τρεις νίκες. Τα πάντα κρίνονται την Παρασκευή στο Μιλάνο λοιπόν. Υπομονή….