Έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος. Με την απώλεια και του Θανάση Γιαννακόπουλου, μετά τον Παύλο, η παλαιά φρουρά της διοίκησης του Παναθηναϊκού, όχι μόνο του μπασκετικού τμήματος, πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας. Υπήρξε ένας από τους πιο αγνούς Παναθηναϊκούς και ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ιστορία του Συλλόγου. Καλό ταξίδι...
Όσο και να έχεις κατά κάποιο τρόπο συμβιβαστεί με ένα γεγονός, όσο και αν περιμένεις από μέρα σε μέρα τα δυσάρεστα νέα, η αναγγελία του θανάτου ενός τόσο αγαπητού και ξεχωριστού ανθρώπου πάντα σε συγκλονίζει.
Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος θα είναι για πάντα στις καρδιές όλων των Παναθηναϊκών ο αγαπημένος τους Πρόεδρος, ο δικός τους Θανάσης και στο μυαλό φίλων και αντιπάλων ένας αγνός παράγοντας που σεβόταν τον αντίπαλο, αγαπούσε την ομάδα του και πάσχιζε για το καλό του αθλήματος. Μαζί με τα αδέλφια του, κυρίως τον Παύλο, δημιούργησαν την μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, τον εξάστερο Παναθηναϊκό.
Είναι πραγματικά απίστευτο ότι Κώστας, Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος έφυγαν μέσα σε λιγότερο από ένα ημερολογιακό έτος από τη ζωή. Ιστορίες αμέτρητες, εικόνες πολλές από μια ζωή που μοιάζει με κινηματογραφική ταινία. Ο επονομαζόμενος Τυφώνας ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Προσέφερε σε πάρα πολλά τμήματα του Παναθηναϊκού και αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία του Συλλόγου.
Ήταν πιο εκδηλωτικός, πιο εκρηκτικός στις αντιδράσεις του από τον αδελφό του Παύλο, ενώ στην ιστορία έχουν μείνει οι ιδιαίτερες γραβάτες που φορούσε. Πολλά τα περιστατικά που έχει να διηγηθεί ο καθένας που τον είχε συναναστραφεί, έστω και για ελάχιστα λεπτά της ώρας, τα οποία όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Ποιο; Ότι ο Θανάσης ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος που η διάθεση του να προσφέρει στον συνάνθρωπο του ήταν μοναδική.
Όπως και ο Παύλος έτσι και αυτός ήταν αγαπητός ακόμα και στους ορκισμένους αντιπάλους του τριφυλλιού. Δεν είχε ανάγκη, παρά το μέγεθος του σε οικονομικό επίπεδο, να κυκλοφορεί με προσωπικό στρατό και δεν δίσταζε να πιάνει την κουβέντα ακόμα και με τον πιο απλό φίλαθλο οποιαδήποτε στιγμή.
Ο θάνατος του σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Η απώλεια του κλείνει οριστικά τον κύκλο της περιόδου όπου οι πράσινοι κυριαρχούσαν εντός και εκτός των τειχών. Το έργο του και η προσφορά του είναι ανεκτίμητα και θα μείνουν αιώνια στη μνήμη κάθε Παναθηναϊκού φιλάθλου.
Έφυγε σε μια στιγμή που ο Σύλλογος δοκιμάζεται και έχει ανάγκη από παράγοντες του διαμετρήματος του. Ευχή όλων μας ο συνεχιστής της οικογένειας, ανιψιός του Δημήτρης, να συνεχίσει το έργο το δικό του και του πατέρα του Παύλου και να επαναφέρει το τριφύλλι στην κορυφή της μπασκετικής Ευρώπης. Αντίο Πρόεδρε…