Οι «αντιήρωες» πήραν το ντέρμπι

Αφήνοντας για λίγο στην άκρη όσα παράλογα έγιναν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Κυριακής και μένοντας καθαρά στο αγωνιστικό κομμάτι, είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός απέδειξε το προφανές: Ότι είναι πολύ ανώτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Ως μονάδες, ως σύνολο, ως ποιότητα, σε όλα. Και εάν οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν αρκετούς κομβικούς ποδοσφαιριστές σε μέτρα μέρα, η (καθόλου) σεμνή τελετή θα είχε λάβει τέλος πολύ νωρίτερα, από το πρώτο ημίχρονο κιόλας.

ΑΝΤΙΗΡΩΑΣ Νο1: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΥΧΑΛΑΚΗΣ

Για όσο είδαμε ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός είδε τους αντιήρωες του ρόστερ του να γίνονται πρωταγωνιστές. Είτε τον 4^ο αρχηγό του να γίνεται ηγέτης στον αγωνιστικό χώρο. Ο λόγος, βεβαίως, για τον Ανδρέα Μπουχαλάκη. Ένα παιδί με θαυμαστά προσόντα, με μεγάλο κορμί, με άρτια τεχνική, με στοιχεία που σπανίζουν, αλλά που συχνά αδικεί τον εαυτό του, παρασυρμένος από τις φωνές. Στο ΟΑΚΑ δεν άκουγε φωνές. Και ήταν ισοπεδωτικός. Ο (με διαφορά) καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, στη (με διαφορά) πιο γεμάτη εμφάνιση της καριέρας του στους Ερυθρόλευκους.

Μια ισχυρή απάντηση του ιδίου, πρωτίστως στον εαυτό του και δευτερευόντως σε όσους δαινομοποιούν την παρουσία ενός ταλαντούχου, νέου Ελληνα ποδοσφαιριστή στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Ενός παίκτη που δεδομένα έχει θέση στο δυναμικό των Πειραιωτών και ο οποίος θα πρέπει κάποια στιγμή να αφεθεί στην ησυχία του, να αισθανθεί ότι το περιβάλλον τον εμπιστεύεται, τον πιστεύει και τον στηρίζει, να βάλει το μυαλό του σε μια τάξη και να αποδίδει ποδόσφαιρο ανάλογο με εκείνο του ΟΑΚΑ, σε μεγαλύτερη διάρκεια.

ΑΝΤΙΗΡΩΑΣ Νο2: ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΚΟΥΤΡΗΣ

Δεύτερος «αντιήρωας» της βραδιάς, ο Λεονάρντο Κούτρης. Ενας παίκτης που «σημαδεύτηκε» από την κακή (όχι μόνο δική του) εμφάνιση της Τούμπας. Ενας παίκτης που επίσης βρίσκεται στον «τάκο» στις στραβές. Όπως όλοι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές, ειδικά στον Ολυμπιακό. Ο Κούτρης, που -λόγω Τούμπας- έχασε τα παιχνίδια με ΑΕΚ και Ντιναμό Κιέβου, έκανε στο ΟΑΚΑ μια από τις ωραιότερες ενέργειες της καριέρας του. Η ντρίμπλα σε δύο παίκτες του Παναθηναϊκού και η εξαιρετική σέντρα-ασίστ στον Γκερέρο, ήταν το highlight μιας συνολικά γεμάτης εμφάνισης, που τον κατέστησε έναν από τους κορυφαίους του αγώνα. Και μια στιγμή δικαίωσης, για ένα παιδί ήρθε από τον ΠΑΣ Γιάννινα, με το σπαθί του έγινε βασικός στον περσινό Ολυμπιακό, πέρασε ένα χειρουργείο 5 ωρών στον ώμο, έμεινε 5 μήνες εκτός δράσης, αλλά όταν επέστρεψε ήταν καλύτερος από πριν. Στοιχεία που ο πολύς κόσμος μπορεί να αγνοεί, αλλά που έχουν μεγαλύτερη αξία από την άποψη του καθενός (μας).

ΑΝΤΙΗΡΩΑΣ Νο3: ΜΙΓΚΕΛ ΑΝΧΕΛ ΓΚΕΡΕΡΟ

Ο τρίτος αντιήρωας έχει άμεση σχέση με τον δεύτερο. Καθώς η συνεργασία τους είναι κάτι παραπάνω από άριστη. Ο Μιγκέλ Ανχελ Γκερέρο (περί ου ο λόγος) έχει πετύχει τα 4 από τα συνολικά 11 φετινά του γκολ από ασίστ του Λεονάρντο Κούτρη (Μιλάνο, Πανιώνιο, Αρη, ΠΑΟ). Ο Ισπανός επιθετικός ξεκίνησε τη χρονιά βασικός και με ισοπεδωτικές εμφανίσεις. Στη συνέχεια είδε τον Χασάν να τον βγάζει εκτός, είδε την απόδοσή του να πέφτει, είδε κραυγαλέες χαμένες ευκαιρίες που στοίχησαν. Αλλά στο ΟΑΚΑ είδε την ευκαιρία να επιστρέψει στο προσκήνιο.

«Εφαγε» τον αγωνιστικό χώρο, σε πολλές φάσεις έγινε… αριστερός μπακ, πίεσε και τα… σημαιάκια του κόρνερ (και αυτό που πήρε φεύγοντας ο οπαδός του Παναθηναϊκού). Εκανε τα πάντα. Και τελείωσε το παιχνίδι, με ένα γκολ-πατέντα. Διότι αυτή η κίνηση είναι το ψωμοτύρι του Γκερέρο. Σέντρα από αριστερά, κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι και γκολ. Ενα σημαντικό γκολ ψυχολογίας, για έναν παίκτη που ήρθε για «δεύτερος» το καλοκαίρι, αλλά πάλεψε να γίνει πρώτος.

Ο ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΚΑΚΟ» ΣΗΜΑΔΙ

Παραπάνω αναφερθήκαμε σε αρκετούς παίκτες του Ολυμπιακού, που βρέθηκαν σε κακή μέρα. Ο Κώστας Φορτούνης ήταν ένας από αυτούς. Με τη διαφορά, ωστόσο, πως στην κακή του μέρα βρέθηκε μέσα σε τέσσερις μεγάλες ευκαιρίες του Ολυμπιακού, τις οποίες ο ίδιος δημιούργησε. Διότι αυτό περιμένεις από τον καλό σου παίκτη. Και στην κακή του μέρα, να είναι εκεί που πρέπει. Ο Ποντέσε, για παράδειγμα, που επίσης ήταν κάκιστος, περισσότερα προβλήματα δημιούργησε στον Ολυμπιακό, παρά βοήθησε. Είτε επειδή άφηνε ακάλυπτο συνεχώς τον Κούτρη, είτε επειδή δεν ήταν ομαδικός όταν έπρεπε.

Σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα της ομαδικότητας, έχει σημασία να αναφέρουμε ότι και στο ΟΑΚΑ παρατηρήθηκε ένα κακό φαινόμενο. Μασούρας (δύο φορές), Γκερέρο και Ποντένσε (δύο φορές), ενώ μπορούσαν με μία τελική πάσα να «σιγουρέψουν» γκολ για την ομάδα τους, επέλεξαν να σουτάρουν. Ένα φαινόμενο που καλό είναι να λυθεί άμεσα και εντός ομάδας, καθώς πριν λίγα χρόνια ο Ολυμπιακός έχασε σημαντικές προκρίσεις από την απροθυμία Μιραλάς και Τζιμούρ να αλλάζουν πάσες… Το παρελθόν είναι πάντα διδακτικό για το παρόν και το μέλλον.

Τέλος, και στο ΟΑΚΑ επιβεβαιώθηκαν όλοι εκείνοι που πίστευαν από την αρχή της χρονιάς ότι ο Πέδρο Μαρτίνς λάθεψε με την επιμονή του να μην επιλέγει ποτέ την κοινή χρησιμοποίηση Μεριά, Σισέ στην 11άδα. Ο Τυνήσιος είναι ο (με διαφορά) κορυφαίος αμυντικός του Ολυμπιακού και το απέδειξε και στο ΟΑΚΑ. Την ίδια στιγμή με τον Μεριά στο πλευρό του ο Σισέ, ο καλύτερος αθλητής της ομάδας, έχει άλλη συμπεριφορά. Θέλετε λόγω γλώσσας, λόγω παρόμοιας ιδιοσυγκρασίας, λόγω κοινής «τρέλας»; Ο,τι κι αν είναι έπρεπε να έχουν παίξει περισσότερα παιχνίδια μαζί. Και ότι μόνο στο φινάλε της σεζόν…