AEK : Το διαβατήριο της αναγέννησης

Για τους ΑΕΚτζήδες που μεγάλωσαν με την τρελή πορεία μέχρι τους «4» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το ’77, με τα πρωταθλήματα όταν ακόμα Μπάγεβιτς και Μαύρος έπαιζαν μαζί, με το γκολ τίτλο του Καραγκιοζόπουλου εναντίον του Ολυμπιακού, με την Dream Team ’92-’94, με την πρόκριση στους ομίλους επί της Ρέιντζερς, με το κάζο στη Μόσχα από τη Λοκομοτίβ στα προημιτελικά του Κυπελλούχων το ’98, με τις έξι ισοπαλίες (δις με την Ρεάλ) στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2002, με εκείνο το 1-0 επί της Μίλαν το 2006 κ.ά., η βραδιά στη Βιέννη ήταν λυτρωτική!

Σηματοδότησε μετά από έξι και πλέον χρόνια, την αναγέννηση! Επιβεβαίωσε εμφατικά τη συνέχεια της ομάδας στις ίδιες -υψηλές- πτήσεις όπως και πριν τον μαρασμό και την -προσωρινή- εξαφάνιση…

Μπορεί για άλλους οπαδούς, που δεν έχουν περάσει οι ομάδες τους από το βάσανο του υποβιβασμού και της διάλυσης, λόγω οικονομικών, να φαντάζει κάπως υπερβολικός ο όλος θόρυβος ή το «επίτευγμα» της πρόκρισης από όμιλο του Europa League στη φάση των νοκ άουτ, ωστόσο, δεν είναι! Κάπου, κάπως, κάποτε θα ήταν «υποχρέωση». Υπό τις συνθήκες και τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, όμως, υπέρβαση ήταν και που μπήκε στους ομίλους. Πόσο δε που συνεχίζει θαλερή…

Την Μπριζ, τη Μίλαν, τη Ριέκα και την Αούστρια η ΑΕΚ τις αντιμετώπισε όχι θεωρητικά, αλλά πρακτικά ως ίση -και ανώτερη! Στο χορτάρι το αποδείκνυε επί 3,5 μήνες. Και δίκαια (μάλιστα, σχετικά εύκολα) πηγαίνει στα νοκ άουτ του Φλεβάρη. Πήρε, λοιπόν, ακριβώς ό,τι δικαιούνταν. Κι αυτό που δικαιούνταν ήταν ό,τι είχε δουλέψει σαν οργανισμός: Από τη διοίκηση με τις μεταγραφές και τα πέριξ των αγωνιστικών, από τον προπονητή με τις προετοιμασίες στα Σπάτα ως τους ποδοσφαιριστές με τις ικανότητές τους στους αγώνες…

Συμπαγές σύνολο, σαφής αγωνιστικός προσανατολισμός, ισορροπία και αυτοπεποίθηση που χτιζόταν και εξελισσόταν από την εκάστοτε απόδοση. Κοινώς, ΟΜΑΔΑ! Τέτοια που απορρόφησε κάθε δυσκολία, ακόμα κι όταν δύο βασικότατα γρανάζια (Μάνταλος – Γιόχανσον) απενεργοποιήθηκαν…

Η ΑΕΚ δεν προκρίθηκε απλώς! Η ΑΕΚ επανακατέθεσε τη φανέλα και την ταυτότητά της στο ευρωπαϊκό τραπέζι ανάμεσα στις 40, 50, 60 ομάδες που με συνέπεια παλεύουν κάθε χρόνο για όσο περισσότερο μπορούν. Εκείνη τη φανέλα που είχε αποσυρθεί για καιρό…