Ελα μωρέ, δεν σκότωσαν και κανέναν…

Να τα λέμε να τα γράφουμε. Οταν χειρονομεί ο Χιμένεθ τιμωρείται και βλέπει τα παιχνίδια της ΑΕΚ από την εξέδρα. Όταν ο Φορτούνης ανοίγει το στόμα του και ο δικαστής καταλαβαίνει (χωρίς να ακούει) τι θέλει να πει τιμωρείται. Όταν ο Λουτσέσκου βρίζει μπροστά στα ανοικτά μικρόφωνα δεν τρέχει τίποτα.

Τίποτα δεν τρέχει όταν ο Ουάρντα όταν χειρονομεί στους οπαδούς κι όταν τους ενημερώνει ότι θα τους…, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάτι λάθος κάνουν εκεί, στην πειθαρχική Επιτροπή της Ομοσπονδίας. Εδώ πέραν των άλλων, μιλάμε για διαφορετική μεταχείριση. Δεν κρίνουμε μόνο ότι δεν υπάρχει τιμωρία για τέτοιου είδους ξεδιάντροπες συμπεριφορές, εδώ μιλάμε για άλλα μέτρα και σταθμά. Σπεύδω να τονίσω ότι πρόκειται για εν ενεργεία δικαστικούς αλλά αυτό από μόνο του φαίνεται να μην λέει και πολλά. Ο Ατρόμητος (άσχετα αν άλλαξε στη συνέχεια την απόφασή του) τιμώρησε τον Ουάρντα για την προσβλητική προς τους οπαδούς της ΑΕΚ, συμπεριφορά του.

Ο αθλητικός εισαγγελέας καλώς τους έστειλε και τους δυο στην πειθαρχική Επιτροπή. Η αθώωση τους είναι ακατανόητη. Η Επιτροπή δεν αρνήθηκε ότι οι Λουτσέσκου και Ουάρντα έκαναν τις πράξεις που τους προσάπτονται. Εκτίμησαν όμως, ότι οι πράξεις δεν  στρεφόντουσαν κατά συγκεκριμένων ατόμων. Μιλάμε για διάτρητο σκεπτικό. Ο Φο0ρτούνης και ο Χιμένθ δηλαδή  στρεφόντουσαν κατά συγκεκριμένων ατόμων. Με όλο το σεβασμό στους τακτικούς δικαστές της Πειθαρχικής Επιτροπής, αυτά είναι κολοκύθια με τη ρίγανη. Κανείς δεν ζήτησε την εξόντωση του Λουτσέσκου και του Ουάρντα διότι παρεκτράπηκαν. Την τιμωρία τους ζήτησε λιγότερο για να σωφρονιστούν οι ίδιοι και περισσότερο για να περάσει το μήνυμα ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι καταδικαστέες στον αθλητισμό.  Αλλωστε, το να… σωφρονιστεί ο αμετροεπής κ. Λουτσέσκου είναι απίθανο.

Ασχημονεί συνεχώς προσβάλλοντας όχι μόνο πρόσωπα αλλά και την χώρα στην οποία εργάζεται. Ο δε Ουάρντα είναι προφανές ότι δεν έχει αίσθηση του μέτρου. Σε κάθε περίπτωση όμως ακόμα και για λόγους καθαρά διαπαιδαγώγησης, οι τιμωρίες ήταν επιβεβλημένες.  Οσοι δίκασαν στην προκειμένη περίπτωση βαρύνονται για την αθωωτική απόφαση που πήραν. Ολοι είδαμε και διαβάσαμε. Ολοι καταδικάσαμε. Ολοι πλην της πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΟ. Το θέμα βέβαια δεν ήταν απλά μια καταδικαστική απόφαση.

Ηταν η δημόσια αποδοκιμασία των όσων έκαναν ο προπονητής του ΠΑΟΚ και ο παίκτης του Ατρομήτου. Οι δικαστές δεν καταδίκασαν αλλά και ο Τύπος δεν καυτηρίασε τις πράξεις αυτές. Για σκεφτείτε όμως. Τα γήπεδα είναι χώροι όπου δυναμικές μειοψηφίες βρίζουν εν χορώ. Τα συνθήματα είναι σεξιστικού , ρατσιστικού και ορισμένες φορές, αντεθνικού περιεχομένου. Στις εξέδρες διαπιστώνει κανείς τις πιο ακραίες συμπεριφορές. Όλα αυτά πάνε να συνθέσουν μια «κανονικότητα»  στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Ετσι, αν δούμε το θέμα, τότε είχαν δίκιο στην Πειθαρχική Επιτροπή που τους κήρυξαν αθώους. Με το «δίκιο τους» αύριο- μεθαύριο θα κάνουν και οι δυο χειρότερα…