Αυτός είναι ο ψεύτης

Στο χωριό μου λένε «μια φορά ψεύτης, πάντα ψεύτης». Κι είναι αλήθεια πως δεν πρόκειται για την πρώτη φορά, που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ψεύδεται, λέγοντας «μισές αλήθειες», πράγματα με τα οποία οι γνωρίζοντες γελάνε. Βεβαίως, το κάνει για εκείνους που δεν ασχολούνται με τις… λεπτομέρειες και που τα ψέματά του πιάνουν τόπο.

Δήλωσε χθες «… Αυτά που λένε κάποιοι… Λένε ότι στη VTB παίζουν ξένοι διαιτητές. Μα η VTB είναι πολυεθνικό πρωτάθλημα. Αυτός που τα γράφει αυτά, δεν το ξέρει;». Αλήθεια, αυτός που το λέει (ο κ. Βασιλακόπουλος) δεν ξέρει ότι δεν παίζουν ξένοι διαιτητές μόνο στη VTB;

Αλήθεια, ο πάλαι ποτέ «ισχυρός άνδρας» της ΦΙΜΠΑ (επί των ημερών του δεν είχε διοργανωθεί και το ψευτοπρωτάθλημα της Σουπερλίγκας;), γνωρίζει αν είναι πολυεθνικό το πρωτάθλημα της Λιθουανίας; Μέλος της διεθνούς ομοσπονδίας είναι κι έχει εθνικό πρωτάθλημα σαν το δικό μας. Κι επειδή (τάχα μου) δεν ασχολείται με τον χώρο της διαιτησίας, να τον πληροφορήσουμε ότι η Λιθουανία διαθέτει 10 διεθνείς διαιτητές.

Φέρτε ένα σύννεφο στον πρόεδρο για να πέσει. Με τόσους διεθνείς, με προηγμένο μπάσκετ, οι Λιθουανοί ζήτησαν από τον Λουίτζι ΛαΜόνικα να σφυρίξει τον δικό τους τελικό, όπερ κι εγένετο. Αλλά ο κ. Βασιλακόπουλος θέλησε να ρίξει στάχτη στα μάτια, μιλώντας για το πρωτάθλημα της VTB.

Αλήθεια, πόσοι Έλληνες διαιτητές έχουν διευθύνει αγώνες πρωταθλημάτων στο εξωτερικό, αρχής γενομένης από το Κυπριακό; Το να μην θέλει ξένους διαιτητές είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Δεν δικαιούται, όμως, να λέει μισές αλήθειες και ψέματα. Δεν μπορεί να αφήνει να αιωρείται ότι μόνο σε πολυεθνικά πρωταθλήματα ορίζονται ξένοι διαιτητές, όταν αυτό έχει συμβεί σε αρκετές χώρες.

Κάθε φορά που δίνει συνέντευξη έχουμε υλικό για να γράφουμε μέρες ολόκληρες. Μέσα σε δύο προτάσεις, είπε δύο ψέματα. Ότι η ΚΕΔ είναι ανεξάρτητη (γέλασαν και οι πέτρες) κι ότι ξένοι διαιτητές παίζουν σε πολυεθνικά πρωταθλήματα. Γιατί δεν λέει και μια αλήθεια; Γιατί δεν βγαίνει να πει ανοιχτά, ως… ηγέτης που υποστηρίζουν κάποιοι ότι είναι, «δεν βάζω ξένους διαιτητές, αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη, ας αποχωρήσει ο Ολυμπιακός από το πρωτάθλημα».

Αλλά κι ο κ. Βασιλειάδης, γιατί το… γυροφέρνει; Όποιος νιώθει καλά με τον εαυτό του, παίρνει την ευθύνη και προχωρά, φτάνοντας τη διαδρομή μέχρι τέλους. Αυτή η φράση «μέχρι τέλους» στοιχειώνει τον Βασιλακόπουλο, θα στοιχειώσει και τον Υφυπουργό Αθλητισμού. Ενδεχόμενη μετάθεση του ντέρμπι, απλά παρατείνει την άβολη θέση στην οποία βρίσκονται.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το «μέχρι τέλους» έχει διπλή ανάγνωση. Οι φίλοι του Ολυμπιακού το διαβάζουν ως σλόγκαν – ευχή, να πάει η διοίκηση της ομάδας τους την υπόθεση ως το τέλος. Εγώ (και φαντάζομαι δεν είμαι μόνος) το διαβάζω «μέχρι τέλους» αυτής της άθλιας κι επιζήμιας διοίκησης για το ελληνικό μπάσκετ. Μέχρι τέλους και πτώσης του Βασιλακόπουλου. Το ελληνικό μπάσκετ έχει ανάγκη από ηγέτη κι όχι από ψεύτες, οι οποίοι προσπαθούν να παραπλανήσουν τον κόσμο.