Κανείς άλλος δεν στάθηκε στην κορυφή του κόσμου 15 ολόκληρα χρόνια. Και ο CR7 δεν λέει να την αποχωριστεί.
Δεν ήταν έκπληξη. Ήταν απόδειξη. Πως αν μπορεί κάποιος, προφανώς και είναι αυτός. Και άλλος κανείς. Μια ακόμη ιστορία, στο ράφι με τα θαύματα. Η νύχτα που ο Κριστιάνο πήρε από το χέρι τη Γιουβέντους και την πέρασε ατσαλάκωτη στην άλλη πλευρά του ποταμού. Μια χαψιά την έκανε την ζόρικη Ατλέτικο του Τσόλο. Της έβαλε τρία, αν χρειάζονταν μπορεί να έβαζε και περισσότερα. Για αυτό «κατασκευάστηκε» άλλωστε. Με αυτό το εργαλείο σκαρφάλωσε στην κορυφή του κόσμου. Αυτό θα κάνει ως το τέλος. Και αφήστε τους άλλους να διαβάζουν την ημερομηνία γέννησης στο διαβατήριο του.
Μια φονική μηχανή, μέχρι να διαλύσει, την ίδια δουλειά θα κάνει. Θα σκορπά τον θάνατο. Προφανώς όχι με την ίδια συχνότητα. Αλλά σίγουρα με την ίδια αποτελεσματικότητα, αν η σφαίρα βγει από τη θαλάμη. Ο Ρονάλντο έκλεισε τα 34 τον προηγούμενο μήνα. Ο Λεμπρόν είναι 35 και περιμένει να καλοκαιριάσει για να προσθέσει πλάι του τον Ντέιβις και να οδηγήσουν μαζί το Λος Άντζελες στο πρωτάθλημα. Ο Τομ Μπρέιντι είναι 41 και μόλις πρόσθεσε στο παλμαρέ του ένα ακόμη super bowl με τους Patriots. Τι σημασία έχει ο χρόνος;
Αν μπορούσε κάποια στιγμή να γίνει μια κουβέντα με επιχειρήματα για τον GOAT του ποδοσφαίρου, η πλευρά του Ρονάλντο θα στέκονταν σε δύο γεγονότα κοιτάζοντας στα μάτια τον Βασιλιά Ντιέγκο, και τον Μέσι. Πρώτα στο γεγονός ότι ο Πορτογάλος είναι στην κορυφή παραπάνω από 15 χρόνια. Από το καλοκαίρι του 2003 όταν ο σερ Άλεξ τον είδε σε εκείνο το φιλικό με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας και τον έβαλε απευθείας στο αεροπλάνο για το Μάντσεστερ. Ακολούθησαν 5 κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ, ισάριθμες Χρυσές μπάλες, ένα κτίριο με τίτλους σε συλλογικό, εθνικό και ατομικό επίπεδο. Και 750 γκολ!