Το πιο μπερδεμένο ντέρμπι, ever…

Βρισκόμαστε προ των πυλών του πιο περίεργου και μπερδεμένου ντέρμπι όλων των εποχών, ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ.

Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι όπως σας έγραφα χθες, είναι από τις απειροελάχιστες φορές που ο ΠΑΟΚ πηγαίνει ως πρωτοπόρος στο Καραϊσκάκης, έχει το δικαίωμα να κοιτάξει τον αντίπαλο του αν όχι αφ’ υψηλού σίγουρα κατάματα χωρίς να χαρακτηριστεί αιθεροβάμων, ούτε με το ότι ο γηπεδούχος βλέπει υπαρκτό το ενδεχόμενο απώλειας των πάσης φύσεως πρωτείων του.

Τις προηγούμενες φορές, μπορούσες να κάνεις μια καφενειακή πρόγνωση και να την τεκμηριώσεις κιόλας. Ότι πχ «ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος, έχει ποιοτικότερο υλικό, έχει την έδρα, μαζί και τον διαιτητή οπότε εύκολα ή δύσκολα θα κερδίσει» ή αντίστοιχα πως «ο ΠΑΟΚ έχει γρήγορους επιθετικούς, που μπορούν να εκμεταλλευτούν τα κενά που θα αφήσουν οι αντίπαλοι, μπλα-μπλα-μπλα».

Το σημερινό παιγνίδι δύναται να προσεγγιστεί μόνο με τη λογική του σύγχρονου μέσου Έλληνα ψηφοφόρου, που πηγαίνει στην κάλπη όχι για να ψηφίσει τον πρωθυπουργό που θέλει, αλλά αυτόν που μπορεί να κόψει το δρόμο σε εκείνον που δε θέλει.

Κατά την ίδιο ακριβώς λογική λοιπόν, μόνο μέσα από αρνητισμό γίνεται να κάνεις κάποια εκτίμηση για ότι προβλέπεται να δούμε.

Το ισχυρότερο αβαντάζ του γηπεδούχου είναι ότι διαθέτει καρδιά πρωταθλητή.

Είναι μπολιασμένη στο «γαύρικο είναι» η ανωτερότητα, κάτι που ενισχύει και δίνει πόντους στην αναγκαιότητα να κερδίσει.

Αυτό δεν το κουβαλάνε μόνο οι παροικούντες των κόκκινων αποδυτηρίων, αλλά ακόμα κι ο τύπος που πουλάει λουκάνικα στο κυλικείο.

Δεν το έχει ο ΠΑΟΚ αυτό, γιατί δεν πωλείται κάπου ώστε να το αγοράσει ο Ιβάν, δε θα το αποκτήσει ούτε του χρόνου αν κατέβει ως πρωταθλητής στον Πειραιά, είναι κάτι που σφυρηλατείται στην πορεία, μέσα από τις επιτυχίες και κυρίως τις δοκιμασίες που φέρνει ο χρόνος

Τι να την κάνεις την καρδιά του πρωταθλητή όμως, όταν η ομάδα δε βλέπεται;

Να πω ότι έχεις ένα σύνολο που ανταποκρίνεται στα στοιχειώδη, που βρίσκεσαι σε υποφερτό επίπεδο τακτικά και είναι σε θέση να στριμώξει έναν σκληρό και αποφασισμένο αντίπαλο, να δεχτώ πως στη δύσκολη στιγμή εκεί που η μπάλα καίει και η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, θα μιλήσει η καρδιά.

Η καρδιά του πρωταθλητή γίνεται να κάνει τον καλύτερο ακόμα καλύτερο σε μια δεδομένη στιγμή, δε μπορεί να μετατρέψει το ασκέρι σε ομάδα.

Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του έχει το δικό του αποκλειστικό πλεονέκτημα, που επίσης είναι αδύνατον να αποκτήσει ο αντίπαλος του, τη δίψα για να ανέβει επιτέλους στην κορυφή, τι να το κάνεις όμως όταν ως σύνολο δεν πείθει; Η ομάδα είναι πρώτη χωρίς να έχει κερδίσει εκτός έδρας τα δυο μεγάλα φετινά φαβορί για υποβιβασμό και την ομάδα που την πήδηξε πέρσι στα χαρτιά, περισσότερο είναι πρώτη λοιπόν επειδή δε μπορούν να είναι οι άλλοι και λιγότερο επειδή το αξίζει. Μέτριος και προβλέψιμος τακτικά, εξοργιστικά χαλαρός έως άψυχος, με εξαιρετικές μονάδες μεν που η κάθε μία όμως μοιάζει με ασύμβατο μόσχευμα μέσα στην 11άδα. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι παρά τον πακτωλό που ξοδεύτηκε φέτος για μονάδες αξίας με βαριά βιογραφικά, το φίδι από την τρύπα συνεχίζει να το βγάζει ο »παλιός» Πρίγιο, MVP του προηγούμενου μήνα ήταν ο Πέλκας και μέχρι στιγμής αποκάλυψη ο Λημνιός ένας πιτσιρικάς της εθνικής ελπίδων που ήρθε ως επένδυση για το μέλλον!

Η καρδιά του πρωταθλητή όπως και η δίψα για διάκριση είναι σαν τη ντόπα, μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ ίσων, ή περίπου ίσων, από μόνη της δε μπορεί να μετατρέψει έναν κοιλαρά υπάλληλο γραφείου σε σπρίντερ υψηλών προδιαγραφών.

Άρα, τι σόι εκτίμηση μπορεί να γίνει;

Τι να πεις, όταν μιλάμε για δυο ομάδες, πάρε τη μία και χτύπα την άλλη;

Η μοναδική ασφαλής εκτίμηση που μπορεί να γίνει, αφορά το παρελθόν και το μέλλον και είναι η λιγότερο επικίνδυνη, αφού προκύπτει από τα ξεκάθαρα χαρακτηριστικά των δυο μονομάχων.

Ο ΠΑΟΚ ας πούμε σε όποια κατάσταση και να είναι, συνήθως σοβαρεύεται όταν πατάει το χορτάρι του Καραϊσκάκης. Μόνο τυχαίο δεν είναι πως εκτός από το ότι είναι η ομάδα που έχει κάνει τις περισσότερες κηδείες στο σπίτι του αντιπάλου του, οι πιο καταθλιπτικοί ΠΑΟΚ της εποχής Σαββίδη, αυτός του Δώνη και του Τούντορ, στάθηκαν μια χαρά στον Πειραιά.

Ισως γι’ αυτόν το λόγο ο αντίπαλος του αν δεν τον φοβάται, μοιάζει ορισμένες φορές να τον υπολογίζει περισσότερο απ’ όσο πραγματικά αξίζει

Όποιος κι αν είναι ο χαμένος του αποψινού αγώνα θα έχει σοβαρό εσωτερικό θέμα, η επόμενη εβδομάδα ειδικά θα είναι μαρτυρική.

Σε περίπτωση που είναι ο φιλοξενούμενος , θα αργήσει να συνέλθει κουτσά στραβά όμως θα τη βρει την άκρη στην πορεία, κυρίως επειδή δεν υπάρχει ο πιστοποιημένα πολύ καλύτερος.

Ίσως το πιο επικίνδυνο για τον ΠΑΟΚ είναι να κερδίσει και να κληθεί το επόμενα διάστημα να κρατήσει την πρωτιά, έχοντας να διαχειριστεί το βάρος του αδιαφιλονίκητου φαβορί, που αν ήμουν fan του στοιχήματος θα ποντάριζα ότι δε μπορεί.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το γηπεδούχο που αν χάσει χάνεται, αν κερδίσει όμως δε σώζεται.

Είναι ανθρωπίνως αδύνατον να βγάλει μια χρονιά με αγωνιστικά προβλήματα κι επιλογές που έγιναν στο πόδι, έχοντας απωλέσει και την ψυχολογική ασφάλεια που του προσέφερε η κατευθυνόμενη από εκείνον ΚΕΔ.

Δε συζητάμε αν πάρει ή όχι το μαϊμού πέναλτι, το πήρε με τον Πανιώνιο ας πούμε και μπορεί να το πάρει και σε κάποιο προσεχές παιγνίδι -αυτή τη φορά όχι μόνο αυτός βέβαια-, το θέμα είναι πως δεν έχει τη σιγουριά ότι θα το πάρει, άρα και την κατάλληλη αυτοπεποίθηση.

Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια άλλωστε από την προηγούμενη φορά που ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε στο ίδιο γήπεδο ως πρωτοπόρος κι αποχώρησε ακόμα πιο πρωτοπόρος.

Άσχετα αν εκείνη τη σεζόν ο ΠΑΟΚ δεν έδωσε σε κανέναν τη χαρά να του βάλει τρικλοποδιά αλλά πατούσε μπανανόφλουδες που ο ίδιος τοποθετούσε με ακρίβεια στο μονοπάτι που είχε επιλέξει, ο Ολυμπιακός είχε την ασφάλεια πως αρκούσαν 2 βουτιές του Φορτούνη κι άλλες δυο μύγες που θα ενοχλήσουν τον επόπτη για να σηκώσει το σημαιάκι κατά λάθος, ώστε να υπερκαλύψει τη διαφορά.

Πλέον δεν έχει αυτήν την αβάντα και το έχει καταλάβει, γι αυτό στον Πειραιά βγάζουν νεύρα, τρελαίνονται, διαμαρτύρονται, κλαίγονται, σκούζουν, λες και είναι ομάδα του Κούγια.

Είναι σαν τον κουτσό που του έχουν πάρει το δεκανίκι και ξέρει πως δεν πρόκειται να ξαναπερπατήσει όπως πριν.

Η πλάκα είναι πως αυτό δε συμφέρει ούτε τον ΠΑΟΚ, καθώς η προσμονή της σφαγής δημιουργούσε εκ των προτέρων ένα βολικό άλλοθι του τύπου ΄΄και να χάσουμε θα πούμε ότι μας έσφαξαν΄΄ και ήταν ίσως ένας από τους λόγους που απέδιδε καλά στο Καραϊσκάκης, αφού όντας προκαταβολικά καλυμμένος για κάθε αποτέλεσμα, δεν είχε σχεδόν ποτέ να χάσει κάτι.

Αυτή τη φορά και έχει να χάσει και δε μπορεί προκαταβολικά να εξασφαλίσει άλλοθι…

Ακόμα όμως και οι απουσίες του γηπεδούχου όπως και η πληρότητα του φιλοξενούμενου, δεν είμαι σίγουρος πως θα δικαιώσουν σε τελική το βιαστικό συμπέρασμα για το ποιος ευνοείται από τη συγκυρία..

Οι μερικές απουσίες σε ένα ντέρμπι που είναι πασιφανές ότι θα παιχτεί και στη δύναμη και στο πάθος, συνήθως συσπειρώνουν και δίνουν έξτρα κίνητρο στους πληγωμένους, η πληρότητα και η έλλειψη προβλημάτων προκαλούν χαλάρωση κι εφησυχασμό στους πληρέστερους..

Μη με κατηγορήσετε ότι σας μπέρδεψα, σας το είπα εξ’ αρχής ότι είναι το πιο μπερδεμένο ντέρμπι ever.

Αν έπρεπε να κάνω με το ζόρι προγνωστικό, θα έδινα πρώτο λόγο στο Χ, μεταξύ των δυο υπολειπόμενων σημείων θα κοιτούσα περισσότερο προς το 1, το 2 μάλλον θα το απέκλεια.

Το παιγνίδι αυτό στο μυαλό μου, προδιαγράφεται ως ένα μέσο παιγνίδι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού τα χρόνια που ο ΠΑΟΚ έχτισε την μοναδική εκείνη παράδοση στην Τούμπα, που έτσι ή αλλιώς κέρδιζε, οι ρόλοι απλώς θα είναι αντεστραμμένοι.

Κι επειδή οι γαύροι δε γίνεται να έχουν εικόνα αφού εκείνα τα χρόνια έβλεπαν την Τούμπα από φωτογραφία, ας το φανταστούν περίπου όπως το δεύτερο ημιτελικό κυπέλλου του 2014.

Τσαμπουκάς, δύναμη, αντιποδόσφαιρο, μέχρι να μπει κάποιο γκολ φουστανέλας!

Εκείνο που με κάνει να δίνω σοβαρές πιθανότητες στο Χ, είναι πως δε θεωρώ τόσο δύσκολο για τον ΠΑΟΚ να σκοράρει..

Κι όλα αυτά, με την απαραίτητη υπενθύμιση πως η ομορφιά του ποδοσφαίρου κρύβεται στο απρόβλεπτο, στη μια λάθος πάσα, στη στραβοκλωτσιά, σε μια λάθος συνεννόηση, στην παραμικρή λεπτομέρεια, που μπορεί να ανατρέψει όλο το σκηνικό.

Αν σκεφτείς άλλωστε πως ένα στιγμιαίο λάθος άλλαξε τη ζωή του Πασχάλη, φαντάσου πόσο ευκολότερα μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα ενός 90λεπτου…