Μια επέτειος, του θανάτου των ονείρων σας υπαίτιος

Έχετε δει κάποιον που του κάηκε το σπίτι επειδή φεύγοντας άφησε το τζάκι αναμμένο για το βρει ζεστό όταν επιστρέψει, να γιορτάζει την επέτειο της ημέρας που έκανε τη μ@λ@κία;

Μήπως κάποιον φυλακισμένο για απάτες και διαρρήξεις, να μνημονεύει με πανηγυρικό ύφος την ώρα που τον έκαναν τσακωτό κι έχασε την ελευθερία του;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά, είδατε χθες αφιερώματα για τη συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή του οπλοφόρου Σαββίδη, στο παιγνίδι με το χαρτί.

Πράξη που σύμφωνα με τους στοχαστές αρθρογράφους σήμανε και τον διασυρμό της χώρας μας στο εξωτερικό, ενώ στην πραγματικότητα αιτία ήταν η υπερπροβολή της εικόνας, επειδή απλά εξυπηρετούσε τα σχέδια τους, μπρος στα οποία ο διασυρμός της χώρας ήταν αδιάφορος…

Οι ίδιοι βέβαια, όταν ο Λουτσέσκου μιλούσε σε συνεντεύξεις του για το κλεμμένο πρωτάθλημα, έσκιζαν τα ρούχα τους, επειδή ρεζιλεύει τη χώρα διεθνώς.

Όσοι ψάχνετε τον ορισμό της υποκρισίας, μόλις τον διαβάσατε.

Η παρουσίαση του επετειακού γεγονότος ήταν αποσπασματική, όπως κι ένα χρόνο πριν που δέσποζε στην επικαιρότητα. Κουβέντα για το πρωτοφανές στα ποδοσφαιρικά χρονικά του πλανήτη, της ακύρωσης ενός πεντακάθαρου γκολ, το οποίο αρχικά είχε μετρήσει, κατ΄απαίτηση της ομάδας που το δέχτηκε.

Μούγκα για την παγκόσμια πρωτοτυπία να τίθενται όροι από τη μια πλευρά για να επιστρέψει στο γήπεδο και να αγωνιστεί, τη στιγμή που ο διαιτητής έχει σφυρίξει για την επανέναρξη του.
Τουμπεκί για την προκλητική επιβράβευση με τους βαθμούς της νίκης και κατ΄επέκταση του πρωταθλήματος, της ομάδας που αποχώρησε από το παιγνίδι χωρίς να έχει διακοπεί οριστικά από τον διαιτητή, κόντρα σε κάθε κανονισμό, που προβλέπει ρητά και κατηγορηματικά μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών, για όποιον αρνείται ν΄αγωνιστεί.

Μόνο η μπούκα του Ιβάν συνέβη εκείνη τη μέρα, δεν καταγράφηκε κάτι άλλο αξιοπερίεργο.

Θα διάβαζε κάνας άσχετος τουρίστας τα αφιερώματα και θα νόμιζε πως ο Ιβάν είχε πάρει lsd και τον τσάκωσε όπως λέμε εκείνη τη στιγμή, με αποτέλεσμα την απονενοημένη και αναίτια εισβολή.
Ήταν δύσκολες για εμάς εκείνες οι ημέρες, μόνο κάποιος που θα είχε ζήσει το συναίσθημα δυο εν ψυχρώ κλοπών από θεατρίνους μέσα σε 15 μέρες, μπορούσε να νιώσει. Κι επειδή η συντριπτική πλειοψηφία υμών έχετε μάθει να κλέβετε και όχι να σας κλέβουν, δε ζητούμε κατανόηση. Πιθανότερο να βρούμε αντηλιακό, στην Ισλανδία την πρωτοχρονιά…

Μείνετε με τις αναμνήσεις του κλεμμένου λοιπόν, αυτή είναι η μια όψη της τιμωρίας σας. Κανένας πεινασμένος δε χόρτασε, με την ανάμνηση των εποχών που ήταν χορτάτος.

Εμείς το ξεπεράσαμε άμεσα με το διασυρμό της χαρτοπρωταθλήτριας στο ΟΑΚΑ και βλέποντας τον ΠΑΟΚ φέτος να σαρώνει τους πάντες στο διάβα του, προχωρώντας ακάθεκτος προς τον τίτλο.
Κι αυτή είναι η δεύτερη όψη της τιμωρίας σας, μια κι εκτός απ΄τον καλπασμό, δείχνουμε στην κοινή γνώμη αυτό που είχε ξεχάσει, πως είναι δηλαδή τα αντρίκια πρωταθλήματα. Που οι διαιτητές δε σε πάνε καροτσάκι, που παίρνεις λιγότερα σφυρίγματα απ΄όσα σου στερούν, αλλά κι όταν αυτό συμβαίνει πάλι κερδίζεις, επειδή είσαι καλύτερη ομάδα.

Υπάρχει κάτι ακόμα, το περσινό μας συσπείρωσε, μας έκανε σοφότερους και πάνω απ΄όλα, την ομάδα. Γι αυτό βλέπετε παίκτες με μάτια που γυαλίζουν, απόλυτα συγκεντρωμένους στο στόχο και δεμένους λες κι έχουν δεσμούς αίματος.

Δεν είναι κάτι παροδικό, αυτόν το χαρακτήρα πλάσαμε πλέον και το ότι τον αφομοιώνουν οι νεοφερμένοι, αποτελεί το πιο πειστικό δείγμα γραφής, πως τα βάσανα σας δεν θα περιοριστούν τη φετινή χρονιά.

Καλύτεροι θα ήμασταν ούτως ή άλλως, το ίδιο ίσχυε και πέρσι άλλωστε και ως καλύτεροι θέλαμε απλά αυτό που είχαμε αποδείξει πως δικαιούμασταν πάνω στο χορτάρι.

Εσείς δεν ήσασταν, το κλέψατε και η κλεψιά σας έκανε ακόμα πιο αλαζόνες, νομίσατε πως μπορείτε να πορεύεστε έτσι για πάντα, επιβιώνοντας με θεατρινισμούς, καραγκιοζιλίκια, απάτες και διάτρητες δικαστικές αποφάσεις.

Πνιγμένοι στην αλαζονεία σας λοιπόν, ο μεν Τζάμπας αποψίλωσε το υλικό της ομάδας πιστεύοντας πως θα υπάρχει πάντα ένας Κομίνης ή κάποιος Φλαμπουράρης για να του κάνουν πλάτες, τα δε κολάρα μετράνε τελικές, δοκάρια και χαμένες ευκαιρίες, για παρηγοριά.

Εμείς απλά επιμείναμε στο ίδιο πλάνο με πέρσι, ήμασταν οι καλύτεροι και γίναμε ακόμα καλύτεροι!

Εσείς συνεχίζετε να ζείτε στο ψέμα και να κολυμπάτε στο φθόνο και την κακία επειδή κάποιος σας ξεπέρασε, επενδύοντας στην απαξίωση του με κάθε τρόπο κι αυτό είναι το ΥΓ της τιμωρίας σας…

Επειδή λόγω της απόγνωσης δεν το έχετε καταλάβει, αποκαλύψατε και τη διαχρονική νοοτροπία σας, ακόμα και την εποχή που ήσασταν στην κορυφή.
Δεν μάθατε να παλεύετε, δε δημιουργείτε, όλα έτοιμα τα βρίσκατε.

Γι αυτό και μόλις εμφανίστηκε κάποιος καλύτερος, τον κλέψατε και κατόπιν τον διαβάλατε, τον λασπώσατε, αντί να προσπαθήσετε να τον ξεπεράσετε, που θα ήταν και το υγιές.
Δεν τα γράφω τώρα, από πέρσι τέτοιο καιρό μάλλιασε το πληκτρολόγιο μου, προαναγγέλοντας τις τιμωρίες και τους διασυρμούς που σας περιμένουν, ως ποινή της περσινής κλοπής και κυρίως της γλώσσας που βγάλατε, μετατρέποντας τα θύματα σε θύτες και τούμπαλιν.

Αν έπρεπε να τανγκάρω κάθε σχετικό κείμενο, δε θα χωρούσε ούτε σε γιγαντοοθόνη.

Δεν πιστεύατε, αφού ήσασταν ακόμα μεθυσμένοι από το χαρτονέκταρ, κακό του κεφαλιού σας. Ακόμα χειρότερα για εσάς που εμμένετε στις ίδιες πρακτικές, έχοντας υποστεί φέτος τόσα παθήματα που δε σας έγιναν μαθήματα.

Το όπλο του Ιβάν πέρσι δεν το είδε κανείς παριστάμενος στον αγωνιστικό χώρο, αν δεν υπήρχε κάποιος φωτογράφος να το αποθανατίσει δε θα μαθαίναμε ποτέ πως κουβαλούσε κουμπούρι.

Ούτε απείλησε κάποιον με αυτό, ούτε πυροβόλησε, όπως προκύπτει όμως έκανε κάτι πολύ χειρότερο!

Σας ξεγύμνωσε, σκοτώνοντας καπάκι τα όνειρα, μαζί με πρακτικές και τις συνήθειες σας.

Κουράγιο, ραντεβού του χρόνου και πάλι, στην ίδια επέτειο, όταν οι πληγές θα αιμορραγούν περισσότερο και η απόγνωση θα έχει πολλαπλασιαστεί…

Όσο επιμένετε να πουλάτε κακής ποιότητας τρελίτσα παρουσιάζοντας την αποσπασματική αλήθεια κάθε τέτοια επέτειο, θα σας τιμωρεί η ίδια η ζωή και θα παραμένετε επαίτες τίτλων.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

ΥΓ. Μπήκα στον πειρασμό χθες και διάβασα εδώ στο to10.gr, άρθρο καταπέλτη κατά του Γιώργου Σαββίδη, για πεζοδρομιακά σχόλια στα social media. Συνυπογράφω το κείμενο, όντως ανεπίτρεπτη η φρασεολογία του, μόνο που όπως το διάβασα ήταν σα να έκανε μονόλογο. Σε ποιους απευθυνόταν, τι του έλεγαν και απαντούσε με τόση χυδαιότητα; Στα χνάρια του πατέρα του κι αυτός, παίρνει lsd και βρίζει ασύστολα χωρίς λόγο κι αιτία…