Το… πείραμα του ΟΑΚΑ

Η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Πανιώνιο είναι πολύ μεγάλη. Τόση, ώστε ο προπονητής του Βασίλης Φραγκιάς, ένας ρεαλιστής κόουτς, που σε λίγες εβδομάδες έχει βελτιώσει σε τεράστιο βαθμό την ομάδα του, να παραδεχθεί πως το ματς στο ΟΑΚΑ ήταν «Σαν να παίζαμε Χριστιανοί με λιοντάρια».

Ακόμα κι από το παιχνίδι αυτό όμως μπορούν να βγουν συμπεράσματα:

Η κακή νοοτροπία με την οποία μπήκαν οι πράσινοι στο παρκέ ξεκινώντας το παιχνίδι. Λάθη, κακές επιλογές, έλλειψη συγκέντρωσης, ανυπαρξία κίνησης χωρίς τη μπάλα, αργές αντιδράσεις στην άμυνα και νωθρότητα.

Στη συνέχεια βέβαια τα πράγματα βελτιώθηκαν χάρη τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Ο διεθνής φόργουορντ διανύει περίοδο φόρμας, έχει βρει το ρόλο του και αποτελεί τον «παίκτη κλειδί» για την εικόνα του Παναθηναϊκού. Για την ακρίβεια η… κόλλα που συνδέει τα κομμάτια της πεντάδας. Πολύ καλή δουλειά σε άμυνα και επίθεση.

Η ανοδική πορεία του Γιώργου Παπαγιάννη. Ναι, έπαιζε χωρίς αντίπαλο ουσιαστικά απόντος και του Ντόρσεϊ, όμως τον έχουμε δει και τους προηγούμενους μήνες να αδυνατεί να φτιάξει έστω μια φάση απέναντι σε πολύ κοντύτερούς του. Έναν «τελειωμένο» παίκτη αγωνιστικά, ηθικά, πνευματικά.

Η δουλειά που έχει βάλει είναι πολλή και πρέπει να τη συνεχίσει διότι πολύ απλά τον βοηθά να εξελίξει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Ο Πιτίνο τον πιστεύει, γουστάρει να ασχολείται μαζί του διότι στην τελική αυτή ήταν πάντα η δουλειά του.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός όπως έχουμε σημειώσει, αλλάζει… δέρμα. Την αγωνιστική του στόχευση, τη νοοτροπία του, τον τρόπο με τον οποίο θα επιδιώξει να βάλει τη μπάλα στο καλάθι. Το τρίποντο δεν είναι η πρώτη επιλογή. Βλέπουμε παίκτες που πριν (επί Πασκουάλ) μονοπωλούσαν τα σουτ αυτά, όπως οι Τόμας, Καλάθης, Παπαπέτρου. Ακόμα κι ο Αντετοκούνμπο.

Πλέον η στόχευση είναι μέσα στο «ζωγραφιστό». Αυτή θα δώσει φθορά με φάουλ, βολές, καλά και σίγουρα σουτ, αυτοπεποίθηση, πιο εύκολο επιθετικό ριμπάουντ.

Μπορεί να είναι και μια λύση για να λυθεί το πρόβλημα με την απουσία μακρινού σουτέρ, είναι όμως μια πραγματικότητα που μάλιστα εξελίσσεται και βάζει περισσότερους παίκτες στην εξίσωση. Ανάλογα πάντα με τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν.

Ο Γκιστ παίζει και στη θέση τέσσερα λόγω της απουσίας του Μήτογλου χωρίς πάλι να… ταλαιπωρεί και ταλαιπωρείται με τρίποντα.

Είναι προφανές ότι ο Πιτίνο προσπαθεί μέσα στη σεζόν να διαμορφώσει μια νέα ομάδα. Χωρίς περίπλοκα πράγματα, δαιδαλώδη συστήματα και εξεζητημένες επιλογές. Η ομάδα δεν έχει ρυθμό, αυτοματοποιημένες κινήσεις, λόγω έλλειψης επανάληψης, αλλά δουλεύει πάνω σε αυτό το κομμάτι.

Το που θα βγει όλο αυτό, το έχουμε ξαναπεί, δεν ξέρει κανείς. Σαν ένα πείραμα σε ένα εργαστήριο στις ΗΠΑ…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΥΓ Πολύ σωστή η κίνηση της ΚΑΕ για την γιορτή της γυναίκας. Πέραν του σημειολογικού του πράγματος, ήταν μια καλή αφορμή οικογένειες να πάνε στο γήπεδο μετά από μια μεσημβρινή βόλτα λόγω της Ημέρα των Απόκρεω για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα με μια καλή τιμή.