Μηδέν από μηδέν… μηδέν

Ψάχνω να βρω κάτι θετικό στην εμφάνιση της ΑΕΚ χθες κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ακόμη και τη διάθεση, το φιλότιμο και τα χιλιόμετρα που έκαναν οι ποδοσφαιριστές της στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. Αλλά δεν φτάνουν. Δεν γίνεται να φτάνουν, σε μια μεταπρωταθληματική σεζόν για μια ομάδα που σταδιακά κάθε χρόνο πετυχαίνει κάτι σπουδαίο και βελτιώνεται πολυεπίπεδα. Αν θες να ανεβαίνεις βήμα-βήμα κάθε χρόνο η εικόνα αυτή δεν μπορεί να είναι αποδεκτή. Κυρίως και πρωτίστως από τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος πρέπει να αλλάξει πολλά και δραστικά. Το ξέρει πρώτος τι πρέπει να κάνει και δεν νοείται να μην το κάνει πια ενόψει της νέας σεζόν. Λάθη θα γίνονται, κακές σεζόν θα υπάρχουν. Ποδόσφαιρο είναι. Το θέμα είναι τι κάνεις για να το αλλάξεις.

Η ΑΕΚ αδυνατούσε για 90’+ λεπτά να απειλήσει τον φετινό ΠΑΟ, απέναντι στον οποίο σε δύο ματς δεν σκόραρε. Δεν μπορούσε να φτιάξει μια φάση της προκοπής. Ούτε τον τσαμπουκά της και την ψυχή της δεν μπορούσε να μετατρέψει σε… ουσία για να βάλει τους «πράσινους» στα δίχτυα. Ποδοσφαιρικά η ΑΕΚ δείχνει πολύ πίσω και ας έχει κάποια ποιοτικά στοιχεία που πρέπει να κρατήσει. Μοιάζει μια ομάδα παρατημένη, αφημένη στη… μοίρα της. Από το δεύτερο ημίχρονο στο Καραϊσκάκη (με εξαίρεση το στοχευμένο ματς-ρεβάνς με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ) μέχρι σήμερα δεν δείχνει συγκεντρωμένη σε ένα πλάνο, δεν βγάζει ότι έχει δουλέψει, δεν επιχειρεί να απειλήσει καν, μιας και τα σουτ της ακόμη ήταν ελάχιστα και με κακές προϋποθέσεις.

Πέρασαν 90’+ λεπτά με τον Πόνσε και τον Λιβάγια να μην έχουν πάρει μια σωστή πάσα για να εκτελέσουν, με εξαίρεση εκείνο το γύρισμα στον Αργεντίνο στο ξεκίνημα του ματς που έφυγε άουτ. Ακόμη και μία αν είναι, δεν φτάνει για εντός έδρας ματς προφανώς.

Η ΑΕΚ δείχνει άδεια από ιδέες, από ενέργεια, από στόχους.

Ο Μανόλο Χιμένεθ εκεί που επιχείρησε να πατήσει στην περσινή συνταγή είδε κομβικούς παίκτες να τραυματίζονται. Και όσοι παίζουν, έχουν ρυθμό στα… κόκκινα, επιβαρυμένοι, μπουχτισμένοι και με την κακή ενέργεια μιας προβληματικής σεζόν.

Ακόμη και η απουσία του μέτριου Μάνταλου δεν μπορεί να καλυφθεί σε αυτήν την ΑΕΚ. Ο Κρίστιτσιτς προφανώς και δεν παίζει 90λεπτα γιατί έχει πρόβλημα και τον θέλουν ετοιμοπόλεμο στα ματς πρωταθλήματος. Ο Χιμένεθ το ψάχνει, το παλεύει, αλλά δεν μπορεί να βρει γιατρικό.

Η ΑΕΚ απέναντι σε μια τόσο κλειστή άμυνα όπως αυτή του ΠΑΟ δεν είχε κίνηση στα άκρα, ο Μπακάκης και ο Γκάλο μοιάζουν σαν να παίζουν απλά για να… παίζουν γιατί δεν υπάρχουν άλλοι και δίνουν ότι ενέργεια έχουν. Χωρίς κίνηση από τα μετόπισθεν, από παίκτες του άξονα που θα πατάνε ή θα βρίσκονται απειλητικά κοντά στην περιοχή δεν μπορείς να φτιάξεις φάση. Και το επαναλαμβάνω όσο στενάχωρο και αν είναι, η ΑΕΚ χωρίς τον Μάνταλο μοιάζει… γυμνή στη δημιουργία της.

Το ματς στο Περιστέρι θα κρίνει πολλά για την 3η θέση, η ΑΕΚ πρέπει με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει ότι θα έχει τον απαιτούμενο χρόνο το καλοκαίρι. Είτε από το πρωτάθλημα, είτε από το Κύπελλο. Το καλό «εισιτήριο» του Europa League, είναι πολύ σημαντικό, όσο… λίγο και αν μοιάζει.

Διότι ο χρόνος το καλοκαίρι θα είναι πολύτιμος, μιας και πάει για μια καινούργια ομάδα… Εχει ανάγκη για δύο στόπερ επιπέδου, για ένα μέσο που θα συμπληρώσει τα στοιχεία της 4αδας, για έναν δεξιό μπακ που θα μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο ανταγωνισμού, για δύο νέα έτοιμα και ποιοτικά εξτρέμ και για να δει τι θα γίνει με τον Πόνσε ή τον Αραούχο στην επίθεση, αλλά και πίσω από τον βασικό φορ. Και το κυριότερο: να αποφασίσει με ποιόν προπονητή θα χτιστεί η νέα ΑΕΚ. Υπάρχει πολλή δουλειά, μεγάλες ανάγκες, διότι η ΑΕΚ πρέπει τέλη Αυγούστου να έχει εξασφαλίσει την παρουσία της σε ομίλους Europa League για πολλούς λόγους, μία χρονιά πριν μπει στο νέο της «σπίτι». Μεγάλες φουρτούνες, για καλούς καπετάνιους…