Οικτρό θέαμα σε σκηνικό μιζέριας

Ντέρμπι σου λέει μετά ο άλλος. Ναι αν το δούμε κυριολεκτικά ντέρμπι λογίζεται κάθε αναμέτρηση Παναθηναϊκού και ΑΕΚ ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης ή αγωνιστικής κατάστασης. Ναι βρε αδελφέ, αλλά να δούμε και λίγο μπαλίτσα, να δούμε και καμία φάση, να απολαύσουμε κανέναν συνδυασμό, να πούμε ένα αχ… . Τι είδαμε σε 90 και λεπτά στο Ο.Α.Κ.Α; Την απόλυτη κακοποίηση του αθλήματος. Εικοσιοκτώ παίκτες, οι δύο ενδεκάδες και οι τρεις αλλαγές κάθε ομάδας δηλαδή, να προσπαθούν να κάνουν μια πάσα της προκοπής, μια ενέργεια άξια αναφοράς, μια προσπάθεια να γραφτεί σε δημοσιογραφικό κείμενο και να δώσει έναν τίτλο. Πραγματικά λυπάμαι τους φιλάθλους της γηπεδούχου που έκαναν τον κόπο να ανέβουν μέχρι την Καλογρέζα και να πληρώσουν το αντίτιμο ενός εισιτηρίου για να δουν το απόλυτο τίποτα. Νομίζω οι αποδοκιμασίες με το τελευταίο σφύριγμα του Γερμανού ρέφερι ήταν φυσικό επακόλουθο της εικόνας δύο αντιπάλων που έμοιαζαν σαν να ξεκίνησαν προετοιμασία μόλις πριν από λίγες μέρες.

Μην περιμένετε, από εμένα τουλάχιστον, να κάνω κριτική για τα αγωνιστικά πεπραγμένα Παναθηναϊκού και ΑΕΚ . Δεν μου βγαίνει να πω ούτε κάποιο από τα χαρακτηριστικά κλισέ του σιναφιού μας μετά από τέτοιο ματς. Τι να πεις δηλαδή; Δίκαιη μοιρασιά; Έμειναν στο απόλυτο μηδέν; Μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις; Βρε άντε παρατήστε μας λέω εγώ. Μόνο λόγω επαγγελματικής διαστροφής έκατσα και είδα το παιχνίδι. Εάν είχα τη δυνατότητα επιλογής θα είχα κάνει αλλαγή καναλιού από το πρώτο ημίχρονο κιόλας. Ήταν τόσο άθλιο το θέαμα που σηκωνόσουν από τη θέση σου, πήγαινες να κάνει δύο και τρεις δουλειές στο σπίτι, γύριζες και είχες την αίσθηση ότι δεν είχες χάσει απολύτως τίποτα. Ειλικρινά οι υπεύθυνοι των δύο αποψινών μονομάχων νοιώθουν υπερήφανοι για τις ομάδες τους; Γουστάρουν πραγματικά το θέαμα που προσφέρουν στους » πελάτες» τους;

Βέβαια για να είμαστε απόλυτα σωστοί δεν εκκινούν από την ίδια αφετηρία. Οι σημερινοί γηπεδούχοι αποτελούν την μεγάλη απογοήτευση της σεζόν. Τα χρήματα του Champions League πήγαν – και σωστά – στο γήπεδο, όμως, η περυσινή πρωταθλήτρια δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο της χρονιάς, με εξαίρεση την προκριματική της πορεία το καλοκαίρι, να βγάλει στο χορτάρι υπεροχή και την ποιότητα που την χαρακτήριζε πέρυσι. Οι φιλοξενούμενοι από την άλλη συνεχίζουν μια φθίνουσα πορεία που ξεκίνησε από την αρχή του 2019. Δεν περιμέναμε τα ντέρμπι για να το διαπιστώσουμε αυτό, αλλά το γεγονός ότι σε εννέα αγωνιστικές έχουν πετύχει μόλις τέσσερα γκολ δεν το λες και κατόρθωμα. Σίγουρα αν στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος έλεγες στον κόσμο του τριφυλλιού ότι η ομάδα τους θα είχε εξασφαλίσει άνετα την παραμονή της και ότι θα πάλευε να σβήσει και την ευρωπαϊκή της τιμωρία θα έλεγαν και ευχαριστώ. Τις προσδοκίες τις δημιούργησαν ο Γιώργος Δώνης και οι παίκτες του.

Το σκηνικό μιζέριας μέσα στο οποίο ζουν και πορεύονται οι πράσινοι είναι σίγουρο ότι θα τους καταπιεί. Ακόμα και τα νέα παιδιά κινδυνεύουν να χαθούν αν δεν γίνει σύντομα η ανατροπή στα διοικητικά. Η ΑΕΚ από την άλλη βιώνει μια αγωνιστική αποτυχία σε όλα σχεδόν τα μέτωπα φέτος, με το Κύπελλο να μοιάζει ως μοναδική σανίδα σωτηρίας. Aπό την άλλη όμως η προσδοκία του νέου γηπέδου γλυκαίνει κάπως, για να μην πω πολύ, το χάπι. Οι αποδοκιμασίες στο τέλος είναι καμπανάκι για τους διοικούντες, αφορούν όμως κυρίως την επόμενη μέρα. Το άμεσο μέλλον θα δείξει και για τους δύο τι μέλλει γενέσθαι στο νέο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου που διαμορφώνεται.