Τι να πεθάνεις Σάββατο, τι Κυριακή πρωί

ΜΕΤΑ τον Παναθηναϊκό που κατατρόπωσε την υπερδύναμη που ακούει στο ονόμα Νταρουσαφάκα, ήρθε η σειρά του Ολυμπιακού να καταγάγει ιστορικό θρίαμβο επί της Μπούντουτνοστ. Περί του μπάσκετ-μπολ ο λογος. Και περί της ελπίδας. Που πεθαίνει τελευταία. Προτελευταίος πεθαίνει αυτός, που ελπίζει. Αμφότεροι λοιπόν εμφανίζονται ότι σκοτώσανε τα θηρία. Τη τελευταία της βαθμολογίας με τρεις νίκες όλες ο εξάστερος. Τη προτελευταία της βαθμολογίας ο θρύλος των θρύλων.

ΚΑΙ βρήκανε την ευκαιρία, οι αθλητικογράφοι να πετάξουν τη σκούφια τους. Να θριαμβολογήσουν. Για την Παναθηναικάρα που αναστήθηκε. Που ξέσπασε σαν ηφαίστειο. Για την Ολυμπιακάρα. Που φώναξε παρών. Που βομβάρδισε τους Μαυροβούνιους. Τα έχουμε ξαναπεί. Ο παπάς, ο πολιτικός, ο δημοσιογράφος, την ίδια δουλειά κάνουνε. Πουλάνε ελπίδα. Τον παράδεισο ο ένας. Τον επίγειο παράδεισο ο άλλος. Τους τίτλους και τα πρωταθλήματα ο τρίτος. Κι από ψημάρια που τρέχουνε να ψωνίσουν, να φάνε κι οι κότες.

ΟΠΩΣ ακριβώς το έχει πει ο Νιόνιος ο Σαββόπουλος, στον Άγγελο εξάγγελο. «Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά, μα ακούγονταν ευχάριστα στα αυτιά μας, γιατί έμοιαζε μ αλήθεια η κάθε του ψευτιά κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας». Κι όταν αυτός γύρισε το τροπάρι, προέκυψαν νεύρα: «Αφου δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα μην μας πει κανένα». Που πάει να πει και δυσάρεστη είναι η αλήθεια και δεν πουλάει. Σε αντίθεση με το ψέμα. Που και ευχάριστο είναι και ευπρόσδεκτο. Λακαμάς είναι ο δημοσιογράφος να σου πει την αλήθεια;

ΟΚ. Αμφότεροι, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, κέρδισαν. Η κάθε νίκη, δίνει βαθμούς κι έχει τη σημασία της. Κυτάς λοιπόν να δεις τι γράφει το ταμπλό. Στην 8η θέση ο Ολυμπιακός, στην 10η ο Παναθηναϊκός. Πέντε αγωνιστικές πριν το φινάλε. Που πάει να πει, σε ότι έχει να κάνει με το φάιναλ-φορ στις φασκομηλιές. Και δεν χρειάζεται να έχεις βγάλει κανένα μπασκετικό πανεπιστήμιο, γιά να πάρεις χαμπάρι περί του τι πρόκειται να συμβεί. Και το νηπιαγωγείου να είσαι, ξέρεις πολύ καλά, ότι ο 6ος, ο 7ος και ο 8ος, δεν έχουνε καμία τύχη.

ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι θα βρούνε μπροστά τους τα θηρία. Μία εκ των Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ. Στις τρεις νίκες με μειονέκτημα έδρας. Δηλαδή, χαίρετε. Με πλεονέκτημα έπαιξε με τη Ρεάλ ο Παναθηναϊκός και μύρισε το κρίνο. Που πάει να πει δεν γλυτώνεις. Δεν έχεις καμία τύχη. Θα σε καταπιούνε αμάσητο. Ταυτόχρονα να μην λησμονούμε σε ποιους αναφερόμεθα. Έξι φορές πρωταθλητής ο ένας, τρεις ο άλλος. Οι θριαμβολογίες επειδή ο Παναθηναϊκός κέρδισε τη Νταρουσαφακα κι ο Ολυμπιακός τη Μπούντουτσνοστ, συνιστούν ντροπή.

ΚΑΙ κατανοείς βέβαια ότι δεδομένα έχουν αλλάξει. Τα λεφτά έχουν λιγοστέψει. Όταν ο άλλος βάζει στο τραπέζι δέκα δραχμές κι εσύ πέντε, θα σε καταπιεί. Μόνο αν είσαι κάτοικος Δρομοκαΐτείου, μπορείς να ονειρεύεσε ευρωπαϊκές κούπες. Αυτά τελειώσανε. Κι είναι πολύ κοντά πλέον να τελειώσουν ακόμα και οι παρουσίες, στο φάιναλ-φορ. Κι άιντε λοιπόν και τα καταφέρανε. Βγήκε ο Ολυμπιακός, 7ος κι ο Παναθηναϊκός 8ος. Και τι έγινε; Τι να πεθάνεις Σάββατο, τι Κυριακή πρωί; Δευτέρα θα σε θάψουν. Με Φενέρ και ΤΣΣΚΑ απέναντί σου και με μειονέκτημα έδρας, δεν έχεις καμία τύχη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Οι (επιβεβλημένες) νίκες στο Μαυροβούνιο και στη Κωνσταντινούπολη στην οικονομία της διοργάνωσης δεν λένε απολύτως τίποτα. Συντηρούν μόνο φρούδες ελπίδες. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, δεν ανήκουν πλέον στην κατηγορία elite, του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και δεν προβλέπεται να επανέλθουν. Δεν είναι πλέον πρωταγωνιστές. Δυσκολεύονται ακόμα και στους δεύτερους ρόλους. Παίζουν γιά να συμπληρώνουν το καρέ.

Στη μουσική επιλογή, Elia Bastida Sant Andreu Jazz band- Minor Swing

MUST READ

Άνοιξε το σκορ ο Ολυμπιακός με γκολάρα του Βέλντε (1-0, vid)