Η κουβέντα για την ανασταλτική φιλοσοφία του Ολυμπιακού και το δόγμα του Μίτσελ περί της αντιγραφής…
Σε τρία ματς μάζεψε… οκτώ γκολ. Τέσσερα από την Μπαρτσελόνα του Βαλβέρδε στα δύο «κολλητά» παιχνίδια για το κύπελλο και το πρωτάθλημα και άλλα τόσα από τον Άγιαξ στην ρεβάνς του Τσάμπιονς Λιγκ.
Κι όλα αυτά στο Μπερναμπέου. Με δύο εξαιρετικούς τερματοφύλακες, όπως ο Νάβας και ο Κουρτουά, με άμυνα από τους Καρβαλάχ, Βαράν, Ράμος (ο οποίος έλειψε από τον αγώνα με τους Ολλανδούς) και μπροστά όλους τους υπόλοιπους…
Από ότι φάνηκε δεν έχει μόνον ο Ολυμπιακός τα… κενά στην άμυνα, ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζει και ολόκληρη Ρεάλ Μαδρίτης. Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση, όμως από την άλλη κάπου θα πρέπει να καταλάβουμε όταν γίνεται η κουβέντα για την άμυνα, ότι καμία ομάδα δεν παίζει μόνη της στο γήπεδο. Υπάρχει και ο αντίπαλος που δεν γίνεται να μη βγάλει φάσεις ή και να μη σκοράρει, ώστε να προκύψει το… ατσάλι!
Μήπως και η Μπαρτσελόνα δεν δέχθηκε τέσσερα γκολ από την Μπέτις (που δεν διακρίνεται και για την ευστοχία της) σε αγώνα στο Καμπ Νου; Συνεπώς, για να προσγειωθούμε στην ελληνική πραγματικότητα ας μην έχουμε στο μυαλό μας, όταν κάνουμε κουβέντα για την άμυνα του Ολυμπιακού ότι θα βλέπουμε και παιχνίδια του όπου ο αντίπαλος, όποιος κι αν είναι αυτός, δεν θα κάνει φάσεις ή δεν θα απειλεί.
Βεβαίως και μπορεί να τεθεί το θέμα, αφού αν η Λαμία φτάνει στα δίχτυα των ερυθρόλευκων στη μία και μοναδική φάση που δημιουργεί, τότε αυτό είναι πρόβλημα αλλά μάλλον ήταν μεγαλύτερο εκείνο που είχε προκύψει στον πρώτο αγώνα, όταν σκόραρε τρεις φορές-εκεί μάλιστα, οι ερυθρόλευκοι πιάστηκαν εντελώς αδιάβαστοι.
Η αξιοπιστία στην ανασταλτική λειτουργία έχει να κάνει με τη φιλοσοφία που προσεγγίζει τα παιχνίδια η κάθε ομάδα. Και ο Ολυμπιακός το έχει ξεκαθαρίσει αυτό από την ίδρυση του, ότι θα παίζει επιθετικά γιατί μόνον έτσι φτάνει στις νίκες και τις κατακτήσεις.
Όποτε μπόρεσε να τιθασεύσει τον ενθουσιασμό του είχε επιτυχίες και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το οξύμωρο είναι ότι το πέτυχε με τον Μίτσελ που αν και προέρχεται από την οικογένεια της Ρεάλ Μαδρίτης-τουτέστιν δεν διαφέρει στη νοοτροπία από αυτή των ερυθρόλευκων- εντούτοις μπόρεσε και υπερασπίστηκε και το δικό του μισό γήπεδο.
Τη χρονιά (2013-14) όπου ο Ολυμπιακός απέκλεισε από τον όμιλό του την Μπενφίκα και νίκησε στη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ με 2-0 την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο πρώτο μεταξύ τους ραντεβού στο Καραϊσκάκη είναι γεγονός ότι ο Μίτσελ πήρε αρκετό ρίσκο και η μπάλα τον δικαίωσε.
Απλά όταν πήγε στο Ολντ Τράφορντ αν και είχε να υπερασπιστεί ένα τέτοιο σκορ, αντί να μαζέψει πίσω την ομάδα του αυτός την άφησε να παίζει μπροστά, παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε κανέναν από τους επιθετικούς του (Μήτρογλου, Ολαϊτάν, Σαβιόλα) και κυνήγησε το γκολ με τον Κάμπελ στην κορυφή, ενώ χρησιμοποίησε ακόμη και τον Βέργο!
Τελικά ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από το χατ τρικ του Φαν Πέρσι κι όταν ο Μίτσελ ρωτήθηκε μετά τον αγώνα γιατί επέλεξε αυτήν την τακτική απάντησε ότι «για να πλησιάσεις τέτοιου τύπου ομάδες θα πρέπει να μάθεις να παίζεις όπως αυτές». Με κάθε τίμημα…