Μόνος χαμένος το άθλημα

Τελικά δεν χρειάζονται οι οπαδοί των μεγάλων, κατά βάση, ομάδων για να «ποδοσφαιροποιηθεί» το μπάσκετ. Τελικά δεν χρειάζονται εξωγενείς παράγοντες για να κάνουν κακό στο άθλημα που έχει χαρίσει τόσες μεγάλες στιγμές σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.

Αρκούν, απ’ ότι φαίνεται, οι άνθρωποι που έχουν τις τύχες των ομάδων και της ομοσπονδίας στα χέρια τους για να δημιουργηθεί νοσηρή ατμόσφαιρα. Σαφώς και δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια. Σαφώς και δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Σαφώς και δεν έχουν όλοι το ίδιο πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμαρτύρονται ή τις ίδιες προσδοκίες καταθέτοντας τις όποιες αιτιάσεις τους. Το αποτέλεσμα, όμως, για το μπάσκετ είναι το ίδιο. Πάμε να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

Ξεκινάμε από την Ε.Ο.Κ. Η ομοσπονδία εδώ και αρκετό καιρό μοιάζει να έχει χάσει το τρένο. Η διοίκηση φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για την μικροπολιτική της εξουσίας και λιγότερο για την ανάπτυξη του αθλήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις μεγάλες, σχεδόν, δυνάμεις του σπορ στην Ευρώπη, τις τύχες έχουν αναλάβει πρώην αστέρες και μάλιστα σε ηλικίες αρκετά μικρές για παράγοντες. Από τον μικρότερο της παρέας, Αντρέι Κιριλένκο, στη Ρωσία, τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, τον Σάσα Ντανίλοβιτς, τον Τούρκογλου μέχρι και τον τεράστιο Άρβιντας Σαμπόνις, αρκετές χώρες έχουν εμπιστευτεί το μέλλον του μπάσκετ σε ανθρώπους ικανούς να εμπνεύσουν τα νέα παιδιά και να δείξουν το δρόμο σε νέες μεγάλες επιτυχίες. Η Ελλάδα επιμένει να συνεχίζει σε ένα δρόμο με βάση την πολιτική και όχι το αγωνιστικό σκέλος.

Σε ένα δρόμο δεινοσαύρων και όχι μέλλοντος. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει προσφέρει πολλά στην χώρα και το μπάσκετ, αλλά πλέον η παραμονή του στη θέση του Προέδρου μόνο κακό κάνει και οδηγεί σε πισωγύρισμα. Δεν είναι μόνο οι φωνές προς το πρόσωπο του για την όποια κατάσταση έχει διαμορφωθεί στη διαιτησία, αλλά και η εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Η επίσημη αγαπημένη έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από τον εγωισμό του εν λόγω παράγοντα και κινδυνεύει να μείνει τουλάχιστον μια ταχύτητα πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες Εθνικές ομάδες.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε στην προηγούμενη μεγάλη διοργάνωση με το θέμα του προπονητή και πως ο ίδιος αντιλαμβανόταν την κάλυψη μιας τόσο σημαντικής θέσης; Είναι δυνατόν να γίνονται εκδηλώσεις για το θαύμα του 1987 και να απέχουν οι βασικοί στυλοβάτες του επειδή ο Πρόεδρος έχει κόντρα με αυτά τα πρόσωπα; Κατά τη γνώμη μου ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να δρομολογήσει τις διαδικασίες διαδοχής του για να περισώσει με αυτόν τον τρόπο ότι μπορεί από την υστεροφημία του. Η παραμονή του στον προεδρικό θώκο δημιουργεί εντάσεις και φέρνει περισσότερα προβλήματα από λύσεις.

Οι δύο αιώνιοι από την άλλη πρέπει να κάτσουν σύντομα στο ίδιο τραπέζι. Δεν νοείται πρωτάθλημα χωρίς τον έναν από τους δύο. Σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί τις επενδύσεις, σε μια χώρα που βρίσκεται για σχεδόν δέκα χρόνια σε οικονομική ύφεση, ο χώρος του μπάσκετ έχει ανάγκη από δύο βασικά κινήσεις. Πρώτον να σταματήσουν οι διενέξεις των δύο με κοινή συνισταμένη το καλό του αθλήματος και δεύτερον να πιέσουν από κοινού την Euroleague να ανοίξει μια θέση ακόμα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σκεφτείτε να δοθεί η δυνατότητα σε παράγοντες όπως ο Μάκης Αγγελόπουλος ή ο Σαββίδης αν εμπλακεί στα του ΠΑΟΚ ή ακόμα και στον Άρη, εισόδου στη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Πόσο θα αυξηθεί και το ενδιαφέρον του κόσμου σε μια τέτοια προοπτική.

Στα της διαιτησίας τώρα οι ερυθρόλευκοι έχουν λόγους να διαμαρτύρονται. Έχουν αδικηθεί στο παρελθόν, ακόμα και τώρα υπάρχουν πρόσωπα που αποτελούν δικαιολογημένα κόκκινο πανί για φιλάθλους και ομάδα, όμως υπάρχουν και φορές που επιδίωξαν τα δικά τους λάθη και παραλείψεις να τα καλύψουν πίσω από τα όποια διαιτητικά.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να αλλάξει η ΚΕΔ. Είναι απαράδεκτο να υπάρχει η ίδια σύνθεση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι απαράδεκτο να θεωρείται κληρονομικό δικαίωμα η ενασχόληση με τον κλάδο. Δεν χρειάζονται ξένοι διαιτητές. Υπάρχουν ικανότατοι Έλληνες.

Η νοσηρότητα πρέπει να μπει γρήγορα στο περιθώριο. Ο Παναθηναϊκός ως ο Σύλλογος, που είναι ο Αυτοκράτορας του μπάσκετ στην Ελλάδα και μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, επιβάλλεται να γίνει μπροστάρης των αλλαγών. Δεν έχει να χάσει τίποτα ούτε σε πρεστίζ, ούτε σε κύρος, ούτε σε επιτυχίες αν κινήσει μαζί με τον έτερο μεγάλο τις διαδικασίες ριζικών ανακατατάξεων σε όλα τα επίπεδα. Αντίθετα θα δείξει ότι παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος των εξελίξεων εντός των τειχών.

MUST READ

Unify League: Η European Super League 2.0, το νέο «πραξικόπημα» του Φλορεντίνο Πέρεθ και το ποδοσφαιρικό… Netflix (vid, pic)

Τέλος καλό θα ήταν οι διοικήσεις των δύο Συλλόγων να δουν και τον αγωνιστικό τους καθρέπτη. Ο Παναθηναϊκός λογικά θα μείνει για πρώτη φορά εκτός play- off και για έβδομη(!!) μακριά από το Final- Four, γεγονός πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του και σίγουρα κάτι θα φταίει εκτός του «κυνηγητού» που βλέπει ο ισχυρός άνδρας της ομάδας από την διοργανώτρια αρχή. Ο Ολυμπιακός από την άλλη συνεχίζει για δεύτερη στη σειρά χρονιά να έχει πτωτική πορεία. Κινδυνεύει να μείνει χωρίς τίτλο για τρίτη σεζόν, όποτε μάλλον και εδώ κάτι ακόμα θα φταίει πέρα από το «κυνηγητό» που βλέπει η διοίκηση του εν Ελλάδι. Καλά ξεμπερδέματα σε όλους μας….