Παίκτης για την ομάδα!

Υποκειμενική είναι η κρίση για την ανάδειξη του MVP σε έναν αγώνα. Εντάξει, υπάρχουν περιπτώσεις (διακριθέντων) παικτών που ξεχωρίζουν εύκολα σε ένα παιχνίδι, αλλά από κει και πέρα δεν αποκλείεται κάποιες φορές να πρέπει να το ψάξεις λίγο περισσότερο για να ανακαλύψεις κάτι το διαφορετικό.

Από την αναμέτρηση του Ολυμπιακού στη Ριζούπολη, έχουμε την αίσθηση ότι οι περισσότερο θα δίναμε το «Νο1» στον Ποντένσε. Χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη επεξήγηση από τη στιγμή που και τα δύο γκολ του Ολυμπιακού είναι δικά του δημιουργήματα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που θαύμάσαμε κάποιες περίτεχνες ενέργειές του.

Στο «Νο2»; Ο Αχμέντ Χασάν χωρίς καμία αμφιβολία, αφού σκόραρε ξανά και ας του «έκλεψε» ο Στάθης το πρώτο γκολ. Ο Αιγύπτιος έχει βρει την επαφή του με τα δίχτυα και από τότε που επέστρεψε από τον τραυματισμό του προφανώς και έχει δώσει τη λύση στο πρόβλημα του γκολ, άσχετα αν στο διάστημα της απουσίας του υπήρχε και η «πατέντα» με τον Φορτούνη…

Για το «Νο3» που θα μπορούσαμε να φτάσουμε; Από τη στιγμή μάλιστα που ο Φορτούνης δεν ανήκει τούτη τη φορά στη λίστα με τους πρωταγωνιστές-από τις σπάνιες φορές, αλλά θα συμβεί κι αυτό. Κατά την ταπεινή μας γνώμη θα πρέπει να τιμήσουμε τον Ανδρέα Μπουχαλάκη. Και έχουμε την αίσθηση ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να τον δει και η εξέδρα με τα μάτια του προπονητή και των συμπαικτών του,

Τι βλέπουν όλοι αυτοί; Τον παίκτη που συνδέει τις γραμμές με εξαιρετικό τρόπο. Μπορεί να μεταφέρει το παιχνίδι από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη (τον θυμάστε τον Ορμπάιθ;), ενώ δεν καλύπτει και μικρή απόσταση στο γήπεδο, αφού υποδέχεται την μπάλα από τους σέντερ μπακ και τη φτάνει έως τον Φορτούνη και τους εξτρέμ.

Στην σχεδόν άψογη εικόνα του εφετινού Φορτούνη έχει βάλει τις πινελιές του και ο «Μπούχα», καθώς τον έχει γλιτώσει από αρκετά μέτρα στο γήπεδο αφού δεν χρειάζεται να γυρίσει πολύ πίσω και κάπως έτσι μπορεί και βγάζει περισσότερη ενέργεια μπροστά.

Αν είχε λίγη παραπάνω «ένταση» ο Ανδρέας, τότε ίσως να βρισκόταν κι αυτός στη λίστα των σκάουτερ που παρακολουθούν τα παιχνίδια του Ολυμπιακού, ενώ μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι όπως και ο Φορτούνης ταυτίζει και αυτός την ποδοσφαιρική του μοίρα με τους Πορτογάλους προπονητές. Ο Μάρκο Σίλβα ήταν εκείνος που τον εμπιστεύτηκε πρώτος και ο Πέδρο Μαρτίνς το συνέχισε όταν τον έχρισε βασικό στον άξονα στο ξεκίνημα της διαδρομής.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Όλα αυτά ενώ ο Μπουχαλάκης έχει να ανταγωνιστεί στα συγκεκριμένα τετραγωνικά του γηπέδου την τελειότητα του Γκιγιέρμε και τον ενθουσιασμό του Καμαρά που έρχεται να μπει ως το «νέο κομμάτι» στη βιτρίνα του Ολυμπιακού. Καθόλου εύκολη η προσπάθειά του αλλά παρόλα αυτά καταφέρνει να επιβιώνει και κάπως έτσι το ελληνικό στοιχείο που υπάρχει στο Ρέντη παίζει πλέον πρωταγωνιστικό κι όχι επικουρικό ρόλο στην ερυθρόλευκη ενδεκάδα…