Δεν βρέχει, σας φτύνουν

Επισήμως δύο ομάδες (μετά τον Ολυμπιακό και η Κύμη) θέτουν ζήτημα αποχώρησης από το πρωτάθλημα. Επισήμως δύο έχουν βγει στα… κάγκελα, με τον πρόεδρο των νησιωτών, Αλέξανδρο Θεοδώρου να δηλώνει πως «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, είναι το πιο βρώμικο, το πιο σάπιο πρωτάθλημα όλων των εποχών».

Φαντάζομαι δεν εννοεί «κεφάλι» τον Βαγγέλη Γαλατσόπουλο, γιατί για πολλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ, αλλά με τους διαιτητές δεν έχει την παραμικρή σχέση. Ο έλεγχος ανήκει στην ΕΟΚ, άρα το… κεφάλι του ψαριού πρέπει να αναζητηθεί στα ύπατα αξιώματα της Ελληνικής Ομοσπονδίας. Κι αν μιλάμε για το… «κεφάλι», δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Βασιλακόπουλο.

Ο κ. Θεοδώρου είναι παραδοσιακός (οικογενειακός) φίλος του προέδρου της ΕΟΚ. Δεν είναι κάποιος που έρχεται από την αντίπερα όχθη, άρα δεν μπορεί κάποιος να τον ψέξει για εμπάθεια. Το αντίθετο, η… συμπάθεια των δύο οικογενειών είναι γνωστή στο ελληνικό μπάσκετ, από τα χρόνια που η Κύμη ήταν στις χαμηλότερες κατηγορίες.

Σε μια αποστροφή των δηλώσεων του ο διοικητικός ηγέτης της Κύμης υποστήριξε πως «έχω μιλήσει με τον πρόεδρο της ΚΕΔ. Μου ζήτησε συγγνώμη και μου είπε πως έχω απόλυτο δίκιο και ότι θα πράξει όπως πρέπει». Όπα! Για σταθείτε λίγο.

Αν λέει αλήθεια ο κ. Θεοδώρου, μήπως πρέπει να βγει ο κ. Συμεωνίδης και να πει δημόσια αν όντως έχει δίκιο και ποιες θα είναι οι πράξεις του; Αν πάλι δεν λέει αλήθεια, οφείλει ο κ. Συμεωνίδης να προστατεύσει και την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας και τους διαιτητές του αγώνα.

Αλήθεια, όμως, ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη από τον κ. Θεοδώρου, ο οποίος διαμαρτύρεται (κυρίως) για μια φάση (καθοριστική αλλά μία), δίχως να νιώσει την ανάγκη να απευθυνθεί στον κόσμο του Ολυμπιακού (δευτερευόντως στους προέδρους του) και να πει «δεν έχετε δίκιο, κακώς φωνάζετε», ή διαφορετικά να ζητήσει και από αυτούς «συγνώμη»; Διακρίνεται επιλεκτική ευαισθησία, ή εμένα μου φαίνεται; Σημείωση: Λαμβάνουμε ως αληθή τα λόγια του κ. Θεοδώρου, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, τα δύσκολα παιχνίδια (σε όλες τις βαθμίδες του πρωταθλήματος) έρχονται κι η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από έκρυθμη. Ο νυν πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ είναι άφαντος. Κάνει (είμαι σε θέση να γνωρίζω) επαφές με την κεντρική εξουσία, αλλά δεν δείχνει ικανός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Ο πρόεδρος της ΕΟΚ και η ηγετική του ομάδα τηρούν χρόνια τώρα την τακτική «σε λίγο όλα θα έχουν ξεχαστεί». Ο Υφυπουργός Αθλητισμού κάνει μισό βήμα μπρος, αλλά δεν τολμά να το πάει ως το τέλος. Και μ’ αυτά, και μ’ αυτά, είμαστε 10 μέρες (ουσιαστικά) από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός θα κληθεί να αποφασίσει αν θα πάει μέχρι τέλους, αφού πρώτα αποφασίσουν οι παράγοντες της ΕΟΚ αν θα τον ωθήσουν στα άκρα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Υ.Γ.: Μετά τον αγώνα με την ΤΣΣΚΑ έγραψα για τον Ουέμπερ, για τον οποίο από την πρώτη στιγμή σημείωσα ότι δείχνει πράγματα. Ο Ντέιβιντ Μπλατ είπε «είναι αυτός που ελπίζαμε να φέρουμε» κι αυτό λέει πολλά. Ο Ολυμπιακός έχει οψιόν για τον Αμερικανό και θαρρώ πως με τέτοιες εμφανίσεις γρήγορα θα το ενεργοποιήσει.