Το «κρυφό μήνυμα» του φετινού Άρη

Ο -δεύτερος τον τελευταίο ενάμιση μήνα- αριστερός σου μπακ παίζει στο δεξί άκρο της άμυνας γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή, σε must win αγώνα, στον οποίο έχεις και άλλα σημαντικά προβλήματα.

Η απόδοσή του είναι… καλύτερη και από εκείνη που είχε όταν έπαιζε στη θέση του και δεν είναι τυχαίο.

Γιατί συνέβη;

Όλο το ρόστερ θέλει να παίξει σ’ αυτόν τον Άρη. Η ομάδα είναι καλή γιατί -θα το επαναλάβω- τα αποδυτήρια είναι υγιή, ο προπονητής είναι δίκαιος και η δουλειά είναι αποδεκτή από το υλικό, που βλέπει τη βελτίωση σε μονάδες και σύνολο, από αγώνα σε αγώνα.

Έτσι, μπαίνει ο Βαλεριάνος αριστερός μπακ και είναι τόσο συγκεντρωμένος, τόσο αποφασιστικός, τόσο… διψασμένος να “στεριώσει” και πάλι, που δεν είναι απλά αποτελεσματικός, βρίσκει στη ροή του ματς και την ψυχολογία να περάσει το Μάνταλο με τακουνάκι στη γραμμή.

Ο Άρης είναι καλά, λέμε όλοι. Αυτό σημαίνει απλώς ότι επέστρεψε στη θέση του και βρίσκει το βηματισμό του. Όποιος αντιμετωπίζει την πορεία του, ειδικά τον τελευταίο 1,5 μήνα, ως κάτι υπερβατικό, είτε δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο είτε θέλει να υπονοήσει φαιδρότητες που εξυπηρετούν άλλους απώτερους σκοπούς, που πιθανώς πρόσκαιρα πίστεψε οτι… μπορεί και να επιτευχθούν και δυσκολεύεται να αποδεχθεί την ίδια την πραγματικότητα.

Ο Άρης θα βγει στην Ευρώπη, αλλά δεν θα είναι στον τελικό του κυπέλλου και το καλύτερο σενάριο για το πρωτάθλημα είναι να βγει τρίτος. Σόρι κύριοι, δε βλέπω καμιά υπέρβαση. Μια τεράστια χαμένη ευκαιρία βλέπω, χωρίς φυσικά να θέλω να φορτίσω αρνητικά τη σεζόν, ήταν αυτονόητο ότι το κλαμπ πρέπει να πλασαριστεί στο top 5 αυτοστιγμεί.

Να σας πω το «κρυφό μήνυμα» που εκπέμπει ο φετινός Άρης;

Ο Καρυπίδης («που παίρνει δανεικούς από τον Ολυμπιακό και τα ελεύθερα συμβόλαια είναι τρικ», αλλά έμεινε δυο χρόνια στη Β’ εθνική) έφτιαξε με 4 εκατομμύρια, με την αποφασιστική συμβολή του Διαμαντόπουλου (με 70 χιλιάδες ο Κουέστα, 140 ο Ματέο, 120 ο Βέλεθ και 220 ο Λάρσον, το χρόνο) και την καθοδήγηση του Παντελίδη (που άντεξε τις δυσκολίες γιατί είναι και ισχυρός χαρακτήρας εκτός από καλύτερος έλληνας προπονητής σήμερα) μετά από τις πρώτες 9 αγωνιστικές, έχει καταστεί ένας “ενιαίος” σε ποδοσφαιρική αντίληψη οργανισμός, που στο τέλος της σεζόν, θα έχει ανάγκη μόνον αυτό: Μερικά παραπάνω λεφτά για να κάνει πέντε – έξι κινήσεις όσο καλύτερες μπορεί και να είναι του χρόνου πλήρης (σαν ρόστερ) και έτοιμος να μπει… με τα μούτρα στη σεζόν για να ζητήσει αυτά για τα οποία είναι φτιαγμένος και με εξαίρεση τους τελικούς κυπέλλου, σταμάτησαν στο Βόλο το καλοκαίρι του 1980.

Με το κοινό του, έτοιμο να στηρίξει, να ακολουθήσει παντού και να κάνει το Χαριλάου και πάλι απροσπέλαστο σα μια γροθιά και τη φίλαθλη Ελλάδα -με δεδομένη την για διαφορετικούς λόγους κατάσταση προβληματισμού σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, να το ψελλίζει σιγά – σιγά, μέσα από τα χείλη της για την ώρα. Ίσως την Κυριακή το βράδυ αρχίσει να ακούγεται περισσότερο και προσωπικά το εύχομαι…

Τρέφω αληθινό σεβασμό στον Παναθηναϊκό ως μέγεθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο και το επισημαίνω μόνον επειδή διαπιστώνω ότι πάει να ξεχαστεί: Πράγματι έχει κατακτήσει στο γήπεδο 37 βαθμούς αλλά στη βαθμολογία έχει 31. Όμως αυτή η αφαίρεση των έξι βαθμών, ήταν το κόστος της απόφασης και της πολιτικής που ακολουθήθηκε το περασμένο καλοκαίρι για τη συμμετοχή του στη φετινή σούπερ λιγκ.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Και γκολ «δίνεται», αφού ο Γιουνές δε βρίσκει μπάλα, δεν είναι στην ευθεία Βέλεθ – Μπάρκα κι ο ίδιος ο κίπερ της ΑΕΚ ξεσπάει σε χειρονομίες κατά συμπαικτών και μαρς πέναλτι είναι. Όλα τα άλλα είναι για να συζητάμε απλώς το εξής: Ξένοι διαιτητές και στις Κ19.