Γενέθλια έχει σήμερα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κι ο Κώστας Καίσαρης γράφει για την υποκρισία των πολιτικών. Για τον Γιάννη που ήταν ένας λαθρομετανάστης αράπης στα Σεπόλια και σήμερα ένας 100% Έλληνας.
Πριν από λίγο to10.gr μου θύμισε ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, έχει γενέθλια. Μου ήρθε, λοιπόν, στο μυαλό κάτι που είχα γράψει τον Ιανουάριο:
Αν ο Γιάννης Αντετοκούμπο δεν είχε ταλέντο στο μπάσκετ, θα ήταν ένας (ακόμα) αράπης. Χωρίς χαρτιά, χωρίς άδεια παραμονής και εργασίας. Ένας (ακόμα ) λαθρομετανάστης. Θα τον κλέβανε στο μεροκάματο, θα τον κυνήγαγε (κι ενίοτε θα τον εκβίαζε) η αστυνομία, θα έτρωγε τίποτε κλωτσιές (ενίοτε και μαχαιριές) από τους Χρυσαυγίτες, αν τον έβρισκαν μπόσικο.
Ο ίδιος Γιάννης. Με την ίδια οικογενειακή ανατροφή, με το ίδιο χαμόγελο, με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη για την Ελλάδα. Απλά, αντί να παίζει μπάσκετ, θα συνέχιζε να πουλάει τσάντες στους δρόμους. Θα ήταν ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ενοχλητικούς λαθραίους. Πού είναι χρήσιμοι, μόνο όταν δουλεύουν με φτηνό μεροκάματο. Οι Έλληνες άλλωστε δεν είναι ρατσιστές. Και το δείχνουν αυτό στη πράξη. Όχι στα λόγια. Ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για Ρωσίδες, Ουκρανές, Μολδαβές και τα λοιπά κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά. Και σε καλές τιμές μάλιστα.
Και ξαφνικά ο ένας μετά τον άλλον τρέχουνε ποιος θα προλάβει πρώτος. Οι πολιτικοί, που καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια. Που έχουνε πέσει όλοι απάνω στον Αντετοκούνμπο. Σαλιαρίζουν και σαχλαμαρίζουν. Μπας και κλέψουνε λίγη από τη δόξα. Από τη λάμψη. Να μπούνε στο ίδιο κάδρο μαζί του.Από τον Αντώνη Σαμαρά, που επί των ημερών του τα αδέλφια Αντετοκούνμπο έγιναν Έλληνες και είχε υποδεχθεί όλη την οικογένεια στο Μαξίμου, τον Τζανακόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ, και τον Σταύρο Θεοδωράκη, που κάποτε ως δημοσιογράφος, είχε πάρει συνέντευξη από τον Γιάννη και την υπενθύμισε, για να εισπράξει, σαν αρχηγός κόμματος, την υπεραξία. Μέχρι και ο Άδωνις τον έχει αποθεώσει ( «του αξίζει σεβασμός») όταν είχε αρνηθεί, να υπογράψει πάνω στην ελληνική σημαία.
Ο απόλυτος συνδυασμός υποκρισίας, γελοιότητας και υστεροβουλίας. Κατ αρχήν να πούμε, ότι η ελληνική υπηκοότητα δίνεται άνετα και απλόχερα, αν συντρέχει μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις: Αν είσαι αθλητής υψηλού επιπέδου. Αν είσαι ωραία γκόμενα και ψήσεις το γέρο να σε παντρευτεί (λίγα χρόνια υπομονή, μέχρι να αποδημήσει εις Κύριον και να σου μείνουνε και η σύνταξη και η περιουσία). Αν διαθέσεις 250.000 για αγορά ακινήτου, εξασφαλίζεις άδεια παραμονής. Αν τα λεφτά αυτά είναι από ναρκωτικά, από όπλα, ή από πορνεία ουδείς ασχολείται.
Ο Γιάννης ήταν τυχερός, είχε ταλέντο κι έγινε Έλληνας, έστω και στα 19 του χρόνια. Σχετικά με τους πολιτικάντηδες, ο χειρότερος όλων είναι ο Άδωνις. Ένας σαχλαμάρας. Ένα τίποτα. Περί του ίδιου Γεωργιάδη πρόκειται που έλεγε,»πρέπει να κάνουμε δύσκολη τη ζωή στους μετανάστες. Πρέπει να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα κι ότι πρέπει να φύγουν».
Πέρι του ίδιου Γεωργιάδη πρόκειται, που είχε κάνει ερώτηση στη Βουλή ότι η διάσωση των ανθρώπων στη θάλασσα είναι ακριβή! Και το ανέλυε λεπτομερώς: «Ταχύπλοα σκάφη του Λιμενικού, ιδιωτικά περιπλέοντα σκάφη, αλιευτικά, ελικόπτερα διάσωσης, κέντρα υγείας κ.α. για την περισυλλογή, τη διάσωση, την υγειονομική περίθαλψή τους. Οι επιχειρήσεις διάσωσης απαιτούν τεράστια κονδύλια. Πόσο επιβαρύνεται ο ετήσιος προϋπολογισμός των Υπουργείων»;
Ένας (συνειδητοποιημένος) Χρυσαυγίτης, ένας Χιτλερικός έχουν ιδεολογία. Ότι οι μαύροι είναι κατώτερο είδος. Ένας ακροδεξιός, δε θέλει μετανάστες. Κι αν ήταν δυνατόν, να βυθίζει το ναυτικό τα πλοιάρια που τους μεταφέρουν, προκειμένου να πνίγονται για παραδειγματισμό και να μην τολμήσουν να το επαναλάβουν άλλοι. Ακόμα και να συζητήσεις μπορείς μαζί τους. Εύκολα είναι τα επιχειρήματα κατά του ρατσισμού.
Ο Άδωνις δεν είναι τίποτα. Είναι ένας εξυπνάκιας. Ένας σαχλαμάρας. Ένας που κάθε φορά λέει αυτό που πουλάει. Αυτό που του εξασφαλίζει δημοσιότητα. Δεν έχει ιδεολογία ο Γεωργιάδης. Αφορμή ψάχνει για να είναι στην επικαιρότητα. Με ό,τι να’ναι. Χθες να διαμαρτύρεται ότι «η διάσωση στη θάλασσα είναι ακριβή» και σήμερα να λέει «σεβασμός στον Αντετοκούνμπο». Και γι’ αυτό, είναι πολύ χειρότερος από τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη.
ΝΑ το ξαναπούμε για μία ακόμα φορά: Όλοι καμαρώνουν για ένα παιδί, που δεν είχε ελληνικά χαρτιά (ούτε Νιγηρίας) μέχρι τα 19 του. Επειδή παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Ελλάδα (το 1994, δύο χρόνια μετά την έλευση των γονέων του) δεν είχε το δικαίωμα να πάρει την ελληνική υπηκοότητα. Όπως και οι χιλιάδες «Αντετοκούμπο» που δεν παίζουν μπάσκετ. Και δεν είχε το δικαίωμα επειδή έτσι όριζαν οι νόμοι που ψήφισαν οι πολιτικάντηδες που τον αποθεώνουν επειδή βάζει καλάθια.
Που αν στα φανάρια που δούλευε τον είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο, θα ήταν ένας αράπης στα αζήτητα. Που σύμφωνα με τον νόμο θα έπρεπε να ήταν φυλακή, επειδή πούλαγε παράνομα τσάντες και γυαλιά. Πράγματι ο Γιάννης είναι καλό παιδί. Μια χώρα που μέχρι τα 19 σου σε έχει στα αζήτητα τη φτύνεις. Δεν φοράς τη φανέλα με το εθνόσημό της. Να τους φτύσει όλους κατάμουτρα έπρεπε ο Γιάννης.
Στο τραγούδι της ημέρας: